| Beide kanten vorige revisieVorige revisieVolgende revisie | Vorige revisie |
| weinrebenwaarheid [2012/12/15 11:26] – josquak | weinrebenwaarheid [2014/11/27 14:46] (huidige) – josquak |
|---|
| ======Weinreb en het Nieuwe Testament====== | ======Weinreb en waarheid====== |
| |
| |
| =====1. Romeinen===== | =====1. Mijn ontdekking===== |
| |
| De [[weinrebenwaarheid#3.5. De ontdekking|ontdekking]] die [[weinrebenwaarheid|Friedrich Weinreb]] in 1945 in de gevangenis deed was niet zijn enige ontdekking. Jaren eerder had hij al iets anders ontdekt. Dat wat christenen het [[degeschiedenisvanhethebreeuws#5.1. Het Nieuwe Testament|Nieuwe Testament]] noemen. | Toen ik een paar jaar na [[http://www.hebreeuwseacademie.nl/index.php?location=biografie|Friedrich Weinrebs]] dood zijn hoofdwerk [[http://www.hebreeuwseacademie.nl/index.php?location=bas|De Bijbel als Schepping]] in de boekwinkel zag liggen, had ik nog nooit van deze joodse schrijver gehoord. |
| |
| Het was begin 1933. Weinreb had een studentenkamer in Rotterdam. Op een avond liep hij door de gang naar zijn kamer toen hij in een andere kamer iemand hoorde huilen. Weinreb stapte naar binnen en zag een medestudent zitten die hij alleen van gezicht kende. Er was ook een vrouw in de kamer. De vrouw zei dat ze zijn nicht was en dat ze hem kwam zeggen dat zijn vader verongelukt was. | Volgens de achterzijde van het boek ging het over de traditionele joodse uitleg van de [[dehebreeuwsebijbel|Hebreeuwse Bijbel]]. Een uitleg die eeuwenlang van leraar op leerling overgedragen was en in de eerste eeuwen van onze jaartelling op schrift is gesteld. |
| |
| De nicht, die niet wist dat Weinreb een jood was, vroeg hem of hij voor haar neef een stukje uit de Bijbel wilde lezen. Want, zei ze, ‘//Gods woord brengt troost//’. | Ik kocht het boek en was al bij de eerste bladzijden “om”. Hier schreef iemand met een in mijn ogen reusachtige kennis van de Bijbel. Ik had in die tijd al heel wat boeken over de Bijbel in mijn kast staan, maar vergeleken met dit boek zonk het allemaal in het niet. Dit boek ging dieper en verder. Dit boek ontsloot voor mij een nieuwe wereld. |
| |
| De nicht schoof een geopende Bijbel naar Weinreb toe. Er ging een ‘//schok//’ door Weinreb heen. Boven het blad stond “Romeinen” dus dit moest het Nieuwe Testament zijn. Het boek van de christenen. Het boek dat eeuwenlang de [[http://nl.wikipedia.org/wiki/Antisemitisme|jodenhaat]] in Europa had aangewakkerd. | Achterin het boek werd verwezen naar de [[http://www.hebreeuwseacademie.nl|Academie voor de Hebreeuwse Bijbel en de Hebreeuwse taal]]. Zij gaven [[http://www.hebreeuwseacademie.nl/index.php?location=order|boeken, brochures, uitgetypte cursussen en gesproken cursussen]] van Weinreb uit. Alles in mijn eigen taal, want Weinreb had een groot deel van zijn leven in Nederland gewoond.((De laatste jaren van zijn leven woonde Weinreb in de Zwitserse stad Zürich. Ook daar schreef hij boeken en gaf hij cursussen, maar nu in het Duits. De stichting die zijn Duitstalige werken uitgeeft heet [[http://www.weinreb-stiftung.org|Friedrich Weinreb Stiftung]].)) |
| |
| Tot dan toe had Weinreb dat “vreselijke boek” nog nooit in zijn handen gehad, laat staan erin gelezen. Hardop las hij [[http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Romeinen+4&id42=1&id37=1&id17=1&l=nl&set=10|hoofdstuk 4]] van de Romeinenbrief. Het voelde als ‘//verraad//’, als ‘//een verboden daad//’. | Ik bestelde van alles en kwam in een fascinerende wereld terecht. Een wereld vol van wijsheden. Wijsheden die de mijne te boven gingen. Wijsheden die zoveel gezag hadden dat ik mij er met plezier aan overgaf. |
| |
| Al snel merkte Weinreb dat wat hij las, bekende stof was. Het ging over Abraham en over de besnijdenis. Allebei onderwerpen uit de [[dehebreeuwsebijbel|Hebreeuwse Bijbel]]((De Hebreeuwse Bijbel is het heilige boek van de joden. Christenen noemen dat het “Oude Testament”.)) Dat Nieuwe Testament is van ons, dacht hij, dat hebben die “Romeinen” ‘//van ons gestolen//’. | Weinreb werd mijn nieuwe Bijbelleraar. Met behulp van zijn boeken en cursussen ging ik op ontdekkingsreis in de Bijbel en kwam ik op plekken waar ik nog nooit was geweest. |
| |
| Toen het hoofdstuk uit was, wilde zijn medestudent dat hij verder las. Weinreb deed wat hij vroeg en begon zich al lezend te ‘//verbazen//’. ‘//Het beet niet, er was niets beledigends in, geen gehits tegen de Joden//’. Wel kritiek, maar ‘//dat deden de profeten vaak nog veel heftiger//’. | {{ weinreb.jpg?380 = |Friedrich Weinreb, getekend door Helma }} |
| |
| {{ http://www.earlybible.com/images/p46rom16.jpg?380 = |Een bladzijde uit Papyrus 46, het oudste Griekstalige manuscript van de Romeinenbrief (ca. 200) }} | Jaren daarvoor heb ik op een Bijbelschool vergeefs [[hethebreeuws|Hebreeuws]] proberen te leren, maar nu ging het allemaal vanzelf. Weinreb ontsloot voor mij de geheimen van de Hebreeuwse letters en leidde mij door het woud van betekenissen van de Hebreeuwse woorden. Voor dat laatste maakte ik dankbaar gebruik van de concordantie van Hans Hartsuijker. Een concordantie van meer dan duizend bladzijden voor de Hebreeuwse woorden die Weinreb in zijn werken bespreekt. |
| |
| Weinreb las de Romeinenbrief uit en daarna de eerste brief aan de Korintiërs en hij bleef zich verbazen. | |
| |
| Toen hij klaar was, bedankten de twee christenen hem blij. Weinreb vertrok en nam zich voor om dat rare Nieuwe Testament nog eens helemaal onbevooroordeeld te lezen.((Weinreb, F, //Mijn Ontmoeting met het Nieuwe Testament, deel 1//, p. 132-138.)) | |
| |
| Niet om ‘//vast te stellen, dat dit of dat niet kon kloppen//’. Dat deed hij bij de Hebreeuwse Bijbel ook niet. Dat is heilig en overstijgt dus alles wat wij waarnemen en denken. Als dat Nieuwe Testament ook iets heiligs blijkt te zijn, geldt daar uiteraard hetzelfde voor.((Idem, p. 143-146.)) | =====2. De zaak Weinreb===== |
| |
| |
| | ====2.1. Een spel in de oorlog==== |
| |
| =====2. Christenen===== | Jaren na mijn ontdekking kwam ik erachter dat niet iedereen blij met Weinreb was. Dat veel van mijn landgenoten zelfs ronduit een hekel aan hem hadden. |
| |
| Van de christenen zelf had Weinreb echter nog steeds geen hoge pet op. Ze hadden hun boek niet alleen van de joden gegapt. Ze hadden er ook nog eens ‘//een ratjetoe van gemaakt//’. Ze konden er ‘//niet mee omgaan//’, zijn er ‘//gek, gevaarlijk gek van geworden//’.((Idem, p. 138.)) | Dat kwam door de [[http://nl.wikipedia.org/wiki/Tweede_Wereldoorlog|Tweede Wereldoorlog]]. |
| |
| Toch vond Weinreb dat die christenen van alle mensen de joden nog het meest nastonden: | In 1969 had Weinreb zijn driedelige memoires over die periode uitgegeven. [[http://www.hebreeuwseacademie.nl/index.php?location=cv|Collaboratie en verzet 1940-1945, een poging tot ontmythologisering]] heette dat boek. |
| |
| ‘//Zij hebben “onze” Bijbel toch ook, wat zij er verder ook mee doen mogen. Doen de Joden er alleen maar goeds mee?//’((Idem, p. 142.)) | Weinreb had een spel gespeeld met de Duitse politie om zo veel mogelijk mede-Joden uitstel te geven voor het transport naar [[http://nl.wikipedia.org/wiki/Kamp_Westerbork|Westerbork]] en van daaruit naar [[http://nl.wikipedia.org/wiki/Auschwitz_%28concentratiekamp%29|Auschwitz]] of andere [[http://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_naziconcentratiekampen|concentratiekampen]] in Polen. |
| |
| Rond de tijd dat Weinreb het Nieuwe Testament las, ontmoette hij [[http://nl.wikipedia.org/wiki/Nathan_Birnbaum|Nathan Birnbaum]] en zijn zoon Uriël. De Birnbaums kenden het Nieuwe Testament heel goed, zagen het zelfs als een openbaring van [[isgoddood|God]]. Weinreb kon dus met hen heel serieus over dit Nieuwe Testament praten. Met andere joden heeft hij dat ‘//nooit//’ ‘//op die wijze kunnen doen//’. | Hij zette deze mensen op een “Weinreb-lijst”, zogenaamd in opdracht van een verzonnen Duitse generaal. |
| |
| Hoe hoog de Birnbaums het Nieuwe Testament ook schatte, ze bleven joden die beseften dat ‘//het Jodendom alles bevatte//’. Ze waren geen bekeerlingen, geen joden die christen werden omdat ze dachten dat ze in hun eigen Jodendom iets misten. | Die wachttijd gaf sommigen de kans om onder te duiken. Minstens vijftig mensen kregen met Weinrebs hulp onderduikadressen, valse paspoorten en zo nodig geld en hebben op die manier de oorlog overleefd.((Zie [[http://www.hebreeuwseacademie.nl/index.php?location=cv&pid=getuigen|De getuigen]].)) |
| |
| Toch beschimpten ze het Christendom niet. Anders dan veel van hun volksgenoten vereenzelvigden ze het niet met de [[http://nl.wikipedia.org/wiki/Inquisitie|Inquisitie]] of de [[http://nl.wikipedia.org/wiki/Pogrom|pogroms]]. Van de Birnbaums leerde Weinreb ‘//de namen en de levensgeschiedenissen van grote, heilige Christenen//’ en kreeg daardoor een heel ander beeld van het Christendom.((Idem, p. 147, 148.)) | Tot tweemaal toe liep Weinreb tegen de lamp. Net op tijd is hij met zijn gezin ondergedoken. |
| |
| Van Nathan Birnbaum leerde Weinreb vertrouwelijk met christenen om te gaan. ‘//Zo van broers onder elkaar//’, zegt Weinreb, ‘//waarbij ik mij als de.. oudere.. beschouwde//’.((Idem, p. 149.)) | |
| |
| Nathan, schreef Weinreb, heeft nooit begrepen waarom zoveel van zijn volksgenoten zich zo angstig isoleerden van de rest van de wereld. Hijzelf ‘//ging met iedereen in de wereld om//’.((Idem, p. 152.)) | |
| |
| | ====2.2. Een proces==== |
| |
| | Na de bevrijding ging Weinreb naar Den Haag om de Nederlandse autoriteiten op de hoogte te brengen van zijn spel in de oorlog. Het liep echter anders dan hij verwacht had. Hij kwam een Nederlander tegen die hij in oorlogstijd bij de Duitse politie had gezien en die bang was dat Weinreb hem zou verraden. Dankzij hem belandde hij, als Jood, in een gevangenis met [[http://nl.wikipedia.org/wiki/Nationaal-Socialistische_Beweging|NSB’ers]] en [[http://nl.wikipedia.org/wiki/Schutzstaffel|SS’ers]]. |
| |
| =====3. Uitleg==== | De autoriteiten vonden Weinrebs verhalen over de generaal ongeloofwaardig. |
| |
| Weinreb kwam er gaandeweg achter dat joden heel anders omgaan met hun Hebreeuwse Bijbel dan christenen met hun Nieuwe Testament. | En, gaf Weinreb toe, het was ook iets ongelofelijks. In een interview met [[http://nl.wikipedia.org/wiki/Ischa_Meijer|Ischa Meijer]] uit 1984 zei hij over zijn spel met de Duitsers: |
| |
| Joden, orthodoxe joden, lezen hun heilige boek niet op hun eigen houtje. Zij hebben leraren die hen stap voor stap vertrouwd maken met alles wat in dat boek staat. Leraren die zelf ook weer leraren hadden. Leraren die in een uitlegtraditie stonden die teruggaat op Mozes. Een uitlegtraditie die ik de [[weinrebendejoodseoverlevering|Joodse Overlevering]] noem. | ‘//Ik heb ook nooit iets gerichts gedaan. Er stak geen plan, geen systeem, geen idee achter. Ik heb van moment tot moment geïmproviseerd. Ik fantaseerde. Ik was een fantast.//’((Zie Meijer, Ischa, (1984), [[http://www.hebreeuwseacademie.nl/index.php?location=artikelen&pid=19|F. Weinreb. Een eenmanszaak]].)) |
| |
| Het verbaasde Weinreb dat christenen zo’n uitlegtraditie voor hun Nieuwe Testament niet hadden. Dat ieder die dat wilde er ‘//zijn mening//’ over ‘//kon uiten//’. Dat iedereen daarvoor naar zijn eigen inzicht een oordeel gaf.((Weinreb, Friedrich (1983), //De Joodse wortels van het Mattheüs evangelie//, p. 51)) | In zijn niet lang voor zijn plotselinge dood geschreven boek //De gevangenis// oppert hij: |
| |
| Volgens Weinreb ontbrak hier iets. Een ‘//richtinggevende grondslag//’.((Weinreb, Friedrich (1983), //De Joodse wortels van het Mattheüs evangelie//, p. 28.)) Die grondslag, dacht Weinreb, was de Joodse uitlegtraditie. | ‘//Als ik de pose had aangenomen van de held in exotisch vechtpak, had men kunnen zeggen: ‘Kijk, een van onzen! Een trotse held, zijn mes druipt nog van het bloed van de Duitsers die hij heeft afgeslacht.’ Ik vertelde daarentegen hoe het toeval, hoe God mijn lot bestuurde, hoe ik mij van dag tot dag zelf steeds meer verwonderde dat het zo ging.. werd meegesleurd, zelf niet geloofde dat zoiets zelfs maar mogelijk was. Het was ook onmogelijk//’.((Weinreb, F. (1989), //De gevangenis. Herinneringen 1945-1948//, p. 98.)) |
| |
| Ooit was die grondslag nog aanwezig. Het Nieuwe Testament is namelijk geschreven door joden. Joden die deze uitlegtraditie nog door en door kenden. | De autoriteiten geloofden er in ieder geval niets van en starten een uitgebreid onderzoek naar hem, maar het was moeilijk om iets te bewijzen. |
| |
| In die tijd zag het Christendom zich nog als een stek die op de boom van de Joodse godsdienst geënt was.((Zie [[http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Romeinen+11%3A17-27&id42=1&id47=1&id17=1&l=nl&set=10|Romeinen 11:17-27]].)) Al gauw heeft het Christendom zich echter voor de Joodse godsdienst afgesloten. Sindsdien ‘//zien//’ ze ‘//alleen nog maar de ent//’ en ‘//verloochenen de boom//’.((Weinreb, Friedrich (1983), //De Joodse wortels van het Mattheüs evangelie//, p. 9.)) | Tenslotte bleven er twee zaken over: |
| |
| Het Nieuwe Testament, zegt Weinreb, ‘//werd geschreven in een wereld, die zich reeds van haar wortels, waaruit ze zelf ontsproten was, wilde losmaken//’. Een [[degeschiedenisvanhethebreeuws#4. De Griekse wereld|Griekstalige wereld]]. | - Weinreb had aan rijke Joden geld gevraagd, honderd gulden, en dat gebruikt voor andere doeleinden dan waarvoor het was gegeven. |
| | - Weinreb had zich schuldig gemaakt aan verraad, dat geen ernstige gevolgen had gehad voor zijn mede-Joden. Hij zou bijvoorbeeld mensen in de gevangenis hebben uitgehoord en dit hebben doorverteld aan de Duitsers. |
| |
| Steeds meer niet-joden werden christen. De christelijke joden raakten in de minderheid en werden door hun medechristenen in de marge geplaatst. In het Midden-Oosten bleven er nog een tijdlang geïsoleerde groepen Joodse christenen bestaan, maar de komst van de islam gaf ze de genadeslag. ‘//De traditie en het leven waaruit.. het Nieuwe Testament ontstaan was//’ is dan ‘//in het vergeetboek// geraakt. | Op grond van deze beschuldigingen werd hij in 1947 veroordeeld tot drie en een half jaar gevangenisstraf, een vonnis dat een jaar later verhoogd werd tot zes jaar. Hij kwam echter na drie en een half jaar vrij. |
| |
| Men heeft alleen de Bijbel zelf nog.((Weinreb, Friedrich (1983), //De Joodse wortels van het Mattheüs evangelie//, p. 14, 15.)) Een Bijbel die naar eigen inzicht wordt uitgelegd. In de middeleeuwen nog aan de hand van Griekse, Romeinse en Germaanse tradities, maar later, als het [[watispremodern_modern_postmodern#3. Wat is modern?|modernisme]] en het [[watispremodern_modern_postmodern#5. Wat is postmodern?|postmodernisme]] doorbreekt, aan de hand van wat je zélf denkt of voelt. | |
| |
| Uiteindelijk zijn er dan evenveel meningen over de Bijbel als christenen. | |
| |
| Volgens Weinreb wordt de boodschap van het Nieuwe Testament pas weer duidelijk als ze gelezen wordt door de bril van de Joodse Overlevering. | ====2.3. Een RIOD-rapport==== |
| |
| In zijn boeken //De Joodse wortels van het Mattheüs evangelie// en //Het leven van Jezus// onderzoekt Weinreb het Nieuwe Testament aan de hand van die Overlevering. Hij vertaalt de door hem besproken woorden van het Nieuwe Testament daarvoor eerst terug naar het Hebreeuws en kijkt vervolgens wat de tekst ons hier duidelijk wil maken. | In de zestiger jaren begon alles weer opnieuw. |
| |
| | In opdracht van het RIOD, het toenmalige NIOD, had de Joodse historicus [[http://nl.wikipedia.org/wiki/Jacques_Presser|Jacques Presser]] de [[http://www.dbnl.org/tekst/pres003onde01_01/index.php|Ondergang]] geschreven. In dit in 1965 verschenen rapport over de vervolging van de Nederlandse Joden had hij Weinreb een zondebok genoemd die ‘//voor het tekortschieten van talloze niet-joden had geboet//’.((Zie [[http://www.hebreeuwseacademie.nl/index.php?location=artikelen&pid=7|Uit Ondergang.]])) |
| |
| | Veel Nederlanders wilden dat hij gerehabiliteerd werd. Op aandrang van de schrijfster Renate Rubinstein schreef Weinreb zijn bovengenoemde memoires. In [[http://www.hebreeuwseacademie.nl/index.php?location=cv&pid=procesWeinreb|de nabeschouwing]] analyseerde politicus Aad Nuis de vonnissen en betoogde dat Weinreb zonder overtuigende bewijzen veroordeeld was. |
| |
| =====4. Jezus===== | Er ontstonden twee kampen. Het ene was fel voor Weinreb en het andere fel tegen Weinreb. De [[http://nl.wikipedia.org/wiki/Tweede_Kamer_der_Staten-Generaal|Tweede Kamer]] bemoeide zich ermee en gaf RIOD-medewerker A.J. van der Leeuw en oud-raadsheer D. Giltay Veth opdracht om de Weinreb-zaak opnieuw uit te zoeken. |
| |
| | Jarenlang werkte het duo aan het rapport. Tussentijds schreef men in de media hoe het onderzoek ervoor stond en dat voorspelde niet veel goeds voor Weinreb. |
| |
| ====4.1. Jezus als Messias==== | In zijn boek //De gevangenis// schrijft Weinreb over de mediaberichten: |
| |
| Wie het Nieuwe Testament bestudeert, kan niet om [[wieisjezus|Jezus]] heen. Alles in dat boek draait om hem. | ‘//Dat men nu al ontdekt en bewezen had dat ik een gemene egoïst, geldwolf, vrouwenjager en verrader in optima forma was geweest//’.((Weinreb, F. (1989), //De gevangenis. Herinneringen 1945-1948//, p. 112.)) |
| |
| Volgens het Nieuwe Testament is Jezus, de Christus, de //Messias//,((De //Messias// is de oorspronkelijke mens. De mens zoals hij bedoeld is. Als afspiegeling van God. “Christus” is de Griekse vertaling van //Messias//.)) die met zijn optreden alles wat in de Hebreeuwse Bijbel ter sprake is gekomen “vervuld” heeft. | ‘//Een psychiatrische inrichting (was) voor mij de aangewezen verblijfplaats.. Want ik was een gevaar voor de maatschappij, een nagelbijter, ziekelijke leugenaar, uitbuiter, bedrieger.//’((Weinreb, F. (1989), //De gevangenis. Herinneringen 1945-1948//, p. 114.)) |
| |
| Als christenen over die “vervulling” spreken, bedoelen ze daarmee normaalgesproken dat er iets afgesloten is. Jezus is voor hen dus iemand die de Hebreeuwse Bijbel heeft afgesloten en eigenlijk dus overbodig heeft gemaakt. Niet voor niets heet de Hebreeuwse Bijbel het “Oude Testament”. | Men gaf zelfs een vernietigend oordeel over Weinrebs boeken over de Bijbel: |
| |
| Voor de joden is deze visie onverteerbaar. De overweldigende meerderheid van de joden herkent in de “christelijke” Jezus dan ook haar eigen //Messias// niet. Zij zien in hem niet eens een wijze [[http://nl.wikipedia.org/wiki/Rabbijn|rabbijn]] uit de eerste eeuw. Voor hen is Jezus slechts ‘//de banier van het instituut dat zoveel leugen, ellende en moord in de wereld heeft gebracht//’.((Weinreb, Friedrich, (1997) //Het leven van Jezus. Een joodse visie op het Nieuwe Testament//, p. 190.)) | ‘//Mijn boeken zouden door theologen zijn afgedaan als waanzin, als bedrog, als kabbalistisch gebazel.//’((Weinreb, F. (1989), //De gevangenis. Herinneringen 1945-1948//, p.114.)) |
| |
| Weinreb herkende in Jezus wel zijn eigen //Messias// en dat vervreemde hem van zijn volksgenoten. | In 1976 kwam het rapport eindelijk uit. Het telde 1700 bladzijden en heette ‘//Rapport door het Rijksinstituut voor Oorlogsdocumentatie uitgebracht aan de minister van Justitie over drs. F. Weinreb gedurende de jaren 1940-1945, in het licht van nadere gegevens bezien//’. |
| |
| Toch betekende zijn keuze voor Jezus niet dan hij zichzelf nu als “christen” zag. Christenen gingen volgens hem verkeerd met Jezus om. Zij hadden van hem een persoon uit de wereldgeschiedenis gemaakt en al het andere als ‘//achterhaald//’ en ‘//onbelangrijk//’ terzijde geschoven. Zij hadden Jezus losgemaakt ‘//uit de tijdstroom//’. | De onderzoekers hadden niet alleen de conclusies van de rechtbank overgenomen. Ze hadden nog vele andere verraadzaken op Weinrebs rekening geschreven. En, erger nog, ze beweerden dat zeventig mensen door zijn schuld waren omgekomen. |
| |
| Voor Weinreb was Jezus echter ‘//altijd//’ al ‘//in de wereld//’. ‘//Overal en in alle tijden. Maar dan onzichtbaar//’.((Weinreb, Friedrich, (1997) //Het leven van Jezus. Een joodse visie op het Nieuwe Testament//, p. 231, 232.)) | Ook beweerden ze dat hij een oplichter, een zedendelinquent en een psychisch gestoord mens was. |
| |
| Zodra je Jezus ‘//tijdruimtelijk//’ aan gaat wijzen, maak je van hem een ‘//nationale verlosser, of een kerkelijke verlosser, een organisatie-verlosser’//. Die soort verlossers ‘//vechten met elkaar//’, beconcurreren elkaar.((Laenen, J.H. (2003), //Frederik Weinreb en de Joodse mystiek//, p. 168.)) | Aad Nuis vond dat zij niet op zijn argumenten waren ingegaan en bekritiseerde het rapport in zijn boek ‘//Het monster in de huiskamer//’. In dit boek ging Nuis de beschuldigingen van de onderzoekers stuk voor stuk na en betoogde hij dat ze geen van allen onderbouwd waren. Nuis verwees het rapport dan ook naar de prullenbak. |
| |
| Zo maak je volgens Weinreb een karikatuur van Jezus. | In een aanvulling op het rapport reageerden de beide onderzoekers daar weer op. |
| |
| In het Hebreeuws heet Jezus //Jehosjoea//, ‘de [[degrammaticavanhethebreeuws#4.3. De trage tijd|HEER]] helpt’. Iedereen die in een situatie komt waar gewone antwoorden niet meer kunnen helpen, zoekt bewust of onbewust naar ‘hulp’, naar //jesjoea// en daarom naar Jezus, //Jehosjoea//.((Weinreb, Friedrich, (1997) //Het leven van Jezus. Een joodse visie op het Nieuwe Testament//, p. 137.)) | |
| |
| Het Nieuwe Testament gaat dus over iemand die in alle tijden mensen te hulp schiet. Daarom is het niet alleen een boek voor christenen maar voor alle mensen. Zeker voor de joden, want het gaat over hun //Messias//. Een //Messias// die aan het begin en het einde van ieders leven staat. Die ieders ‘//doel//’, ieders ‘//hoop//’, ieders ‘//zekerheid//’ is.((Weinreb, Friedrich, (1997) //Het leven van Jezus. Een joodse visie op het Nieuwe Testament//, p. 233.)) | |
| |
| Weinreb ontkent niet dat er in het Nieuwe Testament, evenals in de rest van de Bijbel, historische gebeurtenissen worden beschreven. Die “geschiedschrijving” gebeurt echter niet zoals wij dat tegenwoordig zouden doen. | ====2.4. Een proefschrift==== |
| |
| De Bijbel ‘//beschrijft het historische samen met het wezenlijke//’.((Weinreb, Friedrich, (1997) //Het leven van Jezus. Een joodse visie op het Nieuwe Testament//, p. 231.)) De Bijbel beschrijft de dingen ‘//in de woorden van God//’. De Bijbel kijkt naar de dingen met de ogen van God.((Weinreb, Friedrich, (1997) //Het leven van Jezus. Een joodse visie op het Nieuwe Testament//, p. 227.)) | Negen jaar na Weinrebs overlijden promoveerde historica Regina Grüter op hem met haar lijvige proefschrift ‘//Een fantast schrijft geschiedenis. De affaires rond Friedrich Weinreb//’. |
| |
| Niet met onze ogen. Niet met ogen die alleen zien wat wij, mensen, kunnen zien. Gebeurtenissen en personen die in de Bijbel heel belangrijk zijn, worden door ons misschien niet eens opgemerkt. En gebeurtenissen en personen die voor ons heel belangrijk zijn, vermeldt de Bijbel misschien niet eens. | Het proefschrift was niet veel anders dan een bewerking van het rapport van het RIOD. Nieuw was het psychologisch onderzoek dat Grüter op de dode Weinreb toepaste. Volgens haar vertoonde Weinreb negentien psychiatrische ziektebeelden: |
| |
| Neem Jezus zelf. Buiten het Nieuwe Testament hebben wetenschappers nauwelijks teksten gevonden waarin Jezus als historische persoon vermeld wordt. Jezus was dus totaal niet belangrijk in de ogen van zijn tijdgenoten. Maar in het Nieuwe Testament is Jezus van immens belang. | ‘//Afweer door vlucht in fantasie, grootheidswaanzin, geldingsdrang, behoefte aan erkenning, behoefte aan bewieroking, behoefte macht uit te oefenen, behoefte te manipuleren, wonderrebbe willen zijn, heilbrenger willen zijn, pseudo-arts zijn, sadistische neigingen, behoefte op groter voet te leven dan hij kon, zwendel, verslaafd aan fantaseren, snoeplust, paranoia, vijandschap, wrok//’ en ‘//een gebrekkige gewetensfunctie//’.((Zie [[http://www.trouw.nl/tr/nl/5009/Archief/archief/article/detail/2607408/1997/11/15/Een-fantaste-schrijft-geschiedenis---deining-rond-een-proefschrift.dhtml|Een fantaste schrijft geschiedenis - deining rond een proefschrift]].)) |
| |
| En niet alleen in het Nieuwe Testament. Als //Messias// is Jezus ‘//van doorslaggevende betekenis voor de hele Bijbel//’. En omdat de Bijbel ons ‘//zijn//’, ons wezen is, is hij ‘//doorslaggevend voor alles//’.((Weinreb, Friedrich, (1997) //Het leven van Jezus. Een joodse visie op het Nieuwe Testament//, p. 232.)) | Dit alles staat wel heel ver af van het beeld dat ik van Weinreb krijg als ik zijn boeken en cursussen lees. |
| |
| |
| |
| ====4.2. Jezus in het Nieuwe Testament==== | ====2.5. En de analyse==== |
| |
| Voor Weinreb is Jezus geen “gewoon mens”. Hij ergert zich aan moderne joden die Jezus een rabbijn noemen en daarbij denken christenen heel ver tegemoet te komen.((Weinreb, F, //Mijn Ontmoeting met het Nieuwe Testament, deel 1//, p. 105.)) | Door dit proefschrift begon de strijd rond Weinreb weer helemaal opnieuw. Nieuwe Weinreb-verdedigers stonden op. In de eerste plaats René Marres die in zijn boek //Frederik Weinreb, verzetsman en groot schrijver// al het materiaal opnieuw analyseerde. |
| |
| Jezus is iemand ‘//van een geheel andere orde//’, een ‘//uniek wonder//’.((Weinreb, Friedrich, (1997) //Het leven van Jezus. Een joodse visie op het Nieuwe Testament//, p. 190.)) | Tijdens de bestudering van de verraadzaken viel hem op: |
| |
| Als een mens ‘//blind in de richting van de afgrond//’ loopt, kan alleen God hem nog helpen. Dat doet Hij door Zelf te laten zien dat er een wonder kan gebeuren. Dat wonder is Jezus.((Weinreb, Friedrich, (1997) //Het leven van Jezus. Een joodse visie op het Nieuwe Testament//, p. 222, 223.)) | * Dat de onderzoekers mensen ondervroegen over gebeurtenissen die dertig jaar geleden hadden plaatsgevonden.((Marres, René (2005), //Frederick Weinreb. Verzetsman en groot schrijver//, p. 136.)) |
| | * Dat vele ondervraagden elkaar en zichzelf tegenspraken, dat sommige van hen enkel afgingen op geruchten, dat het vaak erg onwaarschijnlijk was dat in die situatie Weinreb verraad kon hebben gepleegd en dat anderen daarvoor evenzeer of meer in aanmerking kwamen.((Idem, p. 66, 68, 74, 78, 118, 120.)) |
| | * Dat veel van de ondervraagden die de onderzoekers serieus namen er belang bij hadden Weinreb te laten hangen. In de eerste plaats de kroongetuigen van het rapport, de SD’ers die Weinreb in de oorlog om de tuin had geleid, maar ook anderen.((Idem, p. 22, 77, 80.)) |
| | * Dat de onderzoekers aan ‘//vaak zwak, en steeds onvoldoende gefundeerde verdenkingen kracht van bewijs//’ toekenden en dikwijls zijn schuld al bewezen achten als er ‘//een lichte aanwijzing//’ was ‘//dat Weinreb wel eens schuldig zou// kunnen zijn’, dat het ‘//niet uitgesloten//’ was ‘//dat Weinreb verraad gepleegd zou kunnen hebben//’.((Idem, p. 99, 121, 122.)) |
| | * Dat een ‘//praatje uit de derde hand//’ voor de onderzoekers vaak al voldoende was om Weinreb schuldig te verklaren.((Idem, p. 108.)) |
| | * Dat de onderzoekers uit de getuigenissen van de door henzelf toegevoegde verraadzaken steeds dat oppikte dat tégen Weinreb pleitte en alles verwierpen wat vóór Weinreb pleitte.((Idem, p. 107, 119, 141, 142.)) |
| | * Dat sommige ondervraagden tijdens het verhoor passages uit Weinrebs boek werden voorgelezen die voor hen ongunstig waren.((Idem, p. 134.)) |
| | * Dat de onderzoekers ‘//geen advocaat en rechters tegenover zich hadden, aan wie zij het bewijsmateriaal voor moesten leggen//’ en toch zulke grote conclusies trokken.((Idem, p. 122.)) |
| |
| Jezus’ geboorte was al een wonder. En ook in Jezus’ verdere leven ‘//onttrekt zich//’ alles ‘//aan het gangbare denken//’. | Weinreb zelf beschrijft de werkwijze van de onderzoekers als volgt: |
| |
| In het Nieuwe Testament gaat Jezus de machten te lijf die mensen ‘//doof en blind//’ maken voor het wonder, die hem verlammen, afleiden met ‘//ziekten//’ en in de waan brengen dat ‘//dit leven onder de wetten alles zou zijn//’.((Weinreb, Friedrich, (1997) //Het leven van Jezus. Een joodse visie op het Nieuwe Testament//, p. 222, 223.)) | ‘//Alle beschuldigingen tegen hem// (Weinreb).. //halen we// (de onderzoekers) //weer te voorschijn en we doen alsof deze nooit door de politie zijn onderzocht en als onhoudbaar verworpen.. Alle klagers erbij, die.. geen gehoor vonden omdat de rechters hun getuigenis als onbewijsbaar of onbewezen niet konden laten meewegen.. Aangezien wij geen rechters zijn, hoeven we Weinreb niet te horen. Voor ons bestaat hij eenvoudig niet; het materiaal over hem, dat willen we verzamelen, alles wat zijn vijanden van toen en nu over hem willen getuigen. Dat noemen we dan een ‘historisch’ onderzoek. De vijanden noemen hem een schurk. Dat nemen we dan over als getuigenis. En mochten ze intussen vergeten zijn hoe ze.. tegen hem hebben getuigd, dan helpen we een beetje, of heel stevig//’.((Weinreb, F. (1989), //De gevangenis. Herinneringen 1945-1948//, p. 111.)) |
| |
| De Farizeeërs en de Schriftgeleerden((De Farizeeërs en de Schriftgeleerden zijn twee typen religieuzen in het Nieuwe Testament die Jezus vijandig gezind zijn.)) vinden dat maar niets. Die hebben alleen maar oog voor wetmatigheden. Deze wetmatigheden zullen Jezus tenslotte nekken. De religieuze leiders leveren hem over aan de Romeinen, de mensen van de wet, die hem vervolgens kruisigen. | Zowel Marres als Weinreb concluderen dus dat de onderzoekers partijdig waren. |
| |
| Het kruis staat volgens Weinreb voor het slavenleven in //Mitsraïm//, het ‘rijk van de angst’. Volgens het Bijbelboek Exodus werden de Joden, voor dat God ze bevrijdde, in dit angstrijk als slaaf te werk gesteld. De Joodse Overlevering zegt dat ze daar 400 jaar slaaf zijn geweest. “Oneindig lang” betekent dat. De Joden hadden het geloof dat ze ooit uit het angstrijk zouden kunnen ontsnappen verloren. | En al dat gedoe leidde volgens Marres nog nergens toe ook. Ze konden niet bewijzen of zelfs maar aannemelijk maken dat Weinreb in de door hen onderzochte zaken verraad had gepleegd.((Marres, René (2005), //Frederick Weinreb. Verzetsman en groot schrijver//, p. 85, 153.)) |
| |
| Dat slavenleven is volgens Weinreb iets wat in ieder mens plaatsvindt. Ieder mens heeft namelijk een //nesjamah//, een “wezen”, dat van God komt. Ook heeft hij een //nefesj//, een “gewoon” ik, dat altijd bang is het onderspit te delven. Om dat “gewone” ik te handhaven, moet alles haar dienen. Ook die //nesjamah//. | Ze konden hun zwakke bewijsvoering slechts verhullen door de hoeveelheid bladzijden die het rapport telde en door het prestige van het instituut waarvoor ze werkten.((Idem, p. 54, 84.)) |
| |
| Jezus is de //nesjamah// bij uitstek. Jezus is immers de afspiegeling van God? Juist hij moet daarom naar onze pijpen dansen. Het Nieuwe Testament noemt dat “Jezus kruisigen”. | En toen het rapport er eenmaal lag, konden ze niet meer terugkrabbelen. Wanneer ze de kritiek van Nuis serieus hadden genomen, had dat gezichtsverlies voor het instituut betekend.((Idem, p. 58.)) |
| |
| Het kruis is het beeld van de [[400_thau|thau]], de laatste letter van het Hebreeuwse alfabet. De getalswaarde van de [[400_thau|thau]] is 400. De 400 van de slavernij in het angstrijk. | Grüters proefschrift was echter welkom in hun ogen. Grüter had het rapport van de onderzoekers onkritisch beaamd en door haar werk met de Lou de Jongprijs te bekronen, had het instituut eigenlijk zichzelf bekroond.((Idem, p. 47, 56.)) |
| |
| Door hem te kruisigen maken wij Jezus dood. Maar die dood is niet het einde. Volgens het Nieuwe Testament staat Jezus op uit het graf.((Weinreb, Friedrich, (1997) //Het leven van Jezus. Een joodse visie op het Nieuwe Testament//, p. 214, 215.)) | In Marres’ ogen staat de kritiek van Nuis op het rapport echter op bijna alle punten nog recht overeind. Als de onderzoekers in hun rapport ‘//hun argumenten tegenover die van Nuis hadden gezet//’, zou de lezer volgens Marres ‘//zonder al te veel inspanning hebben kunnen zien dat zij.. zwak stonden//’.((Idem, p. 84.)) |
| |
| Weer een wonder. | Naast de verraadzaken sleepten de onderzoekers er ook andere zaken bij. Ze meenden bijvoorbeeld dat Weinreb zijn lijsten gebruikt had om mensen op te lichten en gemakkelijk rijk te worden. Volgens Marres zou Weinreb dan echter heel anders gehandeld hebben. De beschuldigingen van de onderzoekers zijn volgens hem totaal ongeloofwaardig.((Idem, p. 149, 150.)) |
| |
| En omdat die opstanding in het Nieuwe Testament, in de Bijbel, gebeurt, zal ze, zegt Weinreb, ook eens in de ‘//tijdstroom//’ gebeuren. Geen enkele wet zal haar tegen kunnen houden.((Weinreb, Friedrich, (1997) //Het leven van Jezus. Een joodse visie op het Nieuwe Testament//, p. 189.)) | Dat de onderzoekers er zedenzaken bijhaalden, was in zijn ogen nog knulliger. Daarmee verlaagden ze zich tot roddelbladenjournalistiek. Om over de psychiatrische etikettering maar te zwijgen. |
| |
| Christenen noemen dit gebeuren de “openbaring”, de “verschijning” of de “wederkomst” van Jezus. Dan is de verlossing hier en nu een feit. | Zelfs Weinrebs boeken over de Bijbel hadden ze aangevallen. Van der Leeuw had Gershom Scholem, de beroemde Joodse autoriteit op het gebied van de [[weinrebendejoodseoverlevering#3. De Kabbala|Kabbala]], de joodse mystiek, de uitspraak ontlokt dat Weinreb op dit gebied een charlatan is. Volgens J. H. Laenen, een kenner van de Joodse mystiek, is hier echter iets merkwaardigs aan de hand. Weinrebs kennis over de Joodse mystiek is volgens hem namelijk gedegen en met zijn opvattingen staat hij zonder twijfel in de joodse traditie.((Laenen, J.H. (2003), //Frederik Weinreb en de Joodse mystiek//, p. 54-66, 184-186.)) |
| |
| De Joodse schilder [[http://nl.wikipedia.org/wiki/Marc_Chagall|Marc Chagall]] schilderde Jezus als degene die de verlossing van de joden uit //Mitsraïm//, uit het “angstrijk”, mogelijk maakt. | Als Marres gelijk heeft, moeten de onderzoekers wel een grote afkeer van Weinreb hebben gehad om zo’n rapport af te leveren. Soms lichtten ze volgens Marres zelf een tipje van de wetenschappelijke sluier op. Zo schreven ze over Weinrebs driedelige oorlogsmemoires: |
| |
| Die verlossing koppelt hij aan een gebeuren dat in zijn tijd plaatsvond. Namelijk de tocht van door de progoms en de [[http://nl.wikipedia.org/wiki/Holocaust|Holocaust]] geteisterde joden naar het land Israël: | ‘//Naar onze overtuiging heeft Weinreb.. het hele Nederlandse jodendom willen treffen. Want ook met de Nederlandse joden als geheel.. de Nederlandse ambtenaren en rechters.. het verzet, ja.. het Nederlandse volk rekent Weinreb op dezelfde rancuneuze wijze af//.’((Marres, René (2005), //Frederick Weinreb. Verzetsman en groot schrijver//, p. 125.)) |
| |
| {{ http://4.bp.blogspot.com/-BGM6x9_fBno/T4A7os21j8I/AAAAAAAAAN4/sR9hWlratSg/s1600/Chagall+Exodus.jpeg?670 = |”Exodus”, een schilderij van Marc Chagall (1952-1966) }} | Die rancune kan ikzelf in zijn memoires niet ontdekken. Volgens Marres zijn de onderzoekers wellicht geraakt door Weinrebs beschrijving ‘//hoe slaafs de Nederlandse overheid de Duitsers diende bij de vervolging van de joden//’.((Idem, p. 52.)) |
| |
| | ‘//De Nederlandse autoriteiten en de politie.. en ook de Joodse Raad// voerden namelijk //tot in detail stipt en prompt//’ uit, ‘//wat de nazi’s verordonneerden//’.((Idem, p. 45.)) |
| |
| | Tachtig procent of meer van de Nederlandse Joden zijn door de [[http://nl.wikipedia.org/wiki/Nationaalsocialisme|nazi’s]] vermoord. Veel meer dan in andere Europese landen. Zelfs in het [[http://nl.wikipedia.org/wiki/Fascisme|fascistische]] Italië bleef de helft van de Joden gespaard. |
| |
| =====5. De Hebreeuwse Bijbel en het Nieuwe Testament===== | Weinrebs eigen optreden stond in schril contrast met het gezagsgetrouwe gedrag van de Nederlandse autoriteiten. Weinreb erkende ‘//de maatschappelijke hiërarchie in de oorlogsjaren//’ niet eens en speelde er zijn eigen spel mee. Daarmee liet hij de lezers van zijn memoires zien hoe je je kon verzetten zonder geweld te gebruiken.((Idem, p. 126.)) |
| |
| Volgens Weinreb is het Nieuwe Testament een door God geïnspireerd boek. Net als de Hebreeuwse Bijbel. Het vormt er zelfs één geheel mee.((Laenen, J.H. (2003), //Frederik Weinreb en de Joodse mystiek//, p. 8, 186.)) | Hoezeer de onderzoekers Weinreb verfoeiden, blijkt volgens Marres ook uit een uitspraak over Koch, de SD’er die van de drie kroongetuigen de hoogste rang had. Zij noemden Koch namelijk ‘//het slachtoffer van Weinreb//’. Blijkbaar konden ze zich beter identificeren met een gezagsgetrouwe SD’er dan met een Joodse rebel.((Idem, p. 127.)) |
| |
| De Bijbel bestaat voor Weinreb dus net als voor christenen uit de Hebreeuwse Bijbel en het Nieuwe Testament. | |
| |
| Het Nieuwe Testament ziet hij als een ‘//vreugdevolle verrassing, een vervulling//’ van alles wat men kent uit de Hebreeuwse Bijbel. Daarom zijn ‘//alle mededelingen in het Nieuwe Testament//’ volgens Weinreb voor alle joden in de wereld meer dan acceptabel. Als ze dat boek tenminste als hun eigen boek zouden kunnen lezen.((Weinreb, Friedrich, (1997) //Het leven van Jezus. Een joodse visie op het Nieuwe Testament//, p. 185.)) | |
| |
| Met ‘//vervulling//’ bedoelt Weinreb natuurlijk niet dat de Hebreeuwse Bijbel nu overbodig zou zijn. Voor hem vormt de //Thorah// nog steeds de kern van de Bijbel. | =====3. Weinreb zelf===== |
| |
| De Bijbel bestaat uit vier lagen: | |
| |
| De //eerste// laag is de //Thorah//, de vijf boeken van Mozes. Dat is het eigenlijke Woord van God. Een Woord dat ‘//geen vroeger of later//’ kent. Een Woord waarin alle mededelingen en verhalen altijd en overal gelden.((Weinreb, F. (1993), //Het mensbeeld in de Kabbala//, p. 34.)) | ====3.1. Inleiding==== |
| |
| De //tweede// laag zijn de //Nevi’īm//, de Profeten. Volgens Weinreb komen Profeten in de wereld als het slecht gaat. Als alles ‘//meer naar buiten treedt, vlakker wordt, uiterlijker wordt//’.((Weinreb, F. (1965-1966), //Korban//, p. 115.)) | De zaak Weinreb is inmiddels in de media uitgegroeid tot een onoverzienbare hoeveelheid beweringen. Google maar eens een uurtje op “Friedrich Weinreb” en je zult versteld staan. Hoe kom je met al die “voorkennis” nog bij de boodschap die Weinreb wilde brengen? |
| |
| Een //navī//, een profeet, is iemand ‘die het brengt’ of ‘naar wie het komt’. Een profeet brengt dingen van de wereld van het ‘//zijn//’ naar de wereld van het ‘//worden//’, van de wereld van God naar onze wereld. Een profeet kan de dingen zeggen zoals ze ‘//absoluut//’ zijn. Wat een profeet zegt is ‘//voor alle tijden geldig//’. Daarom heeft wat hij zegt ook ‘//voorspellende waarde//’.((Weinreb, F. (1968-1969), //Het Bijbelboek Jonah//, p. 133, 134.)) | In zijn boek //De gevangenis// vertelt Weinreb over de ontdekking die tot deze boodschap leidde. Rondom deze ontdekking ontwaart hij echter drie ringen. Van binnen naar buiten zijn dat: |
| |
| Zolang de joden in het ‘//beloofde land//’, het ‘//heilige land//’ leven, zolang er een ‘//tempel//’, een ‘//huis van God//’ is, zijn er profeten.((Weinreb, F. (1968-1969), //Het Bijbelboek Jonah//, p. 135.)) Als de tempel verwoest wordt en de //galoeth//, de [[weinrebendejoodseoverlevering#4.4. Het woord en deze tijd|ballingschap]] aanbreekt is het tijd voor de //derde// laag, van de //Kethoevīm//, de ‘Geschriften’. | - De ring van de toehoorders. |
| | - De ring van de autoriteiten. |
| | - De ring van de praatjes. |
| |
| In de tijd van de Geschriften kan men het Woord van God alleen maar begrijpen uit ‘//het geschrevene//’.((Weinreb, F. (1965-1966), //Korban//, p. 115.)) Deze Geschriften staan al aan de kant van onze wereld. Ze hebben daar een veel directere verbinding mee als de vorige lagen. Zij ‘//spiegelen//’ de boodschap van die vorige lagen in onze wereld.((Weinreb, F. (1993), //Het mensbeeld in de Kabbala//, p. 226, 227.)) | Schematisch ziet dat er als volgt uit: |
| |
| Een deel van de joden keert weer terug naar het land. Er wordt een tweede tempel gebouwd. Deze tempel is echter maar een schaduw van de eerste tempel. Als ook deze tweede tempel verwoest wordt, begint er een nieuwe ballingschap. De ballingschap van Rome. In deze tijd komt de //vierde// laag van de Bijbel tot stand: het Nieuwe Testament. | {{ ontdekking.png?500 }} |
| |
| Dit Nieuwe Testament gaat over Jezus, [[http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Joh+1%3A14&id42=1&id47=1&id17=1&l=nl&set=10|het Woord dat vlees geworden is]]. In deze tijd wordt het geschreven Woord namelijk niet meer begrepen. Dat Woord wordt nu in Jezus zichtbaar en tastbaar. | Weinreb heeft het dan over zijn gevangenistijd. Want in de gevangenis deed hij, omringd door toehoorders, autoriteiten en praatjesmakers, de ontdekking die tot al zijn boeken en cursussen zou leiden. |
| |
| De ballingschap van Rome is de ballingschap in een wereld waarin men alleen maar gelooft in wetmatigheden. Jezus brengt de belangeloze liefde in die wereld. Juist waar ijzeren wetten heersen, waar iedereen moet vechten voor zijn bestaan, verlangt men naar die liefde. In het Nieuwe Testament word die liefde in het [[degeschiedenisvanhethebreeuws#4. De Griekse wereld|Grieks]], de omgangstaal van die tijd, beschreven.((Weinreb, Friedrich, (1997) //Het leven van Jezus. Een joodse visie op het Nieuwe Testament//, p. 172, 179.)) | Volgens mij geldt dit schema echter voor Weinrebs hele leven en zelfs voor zijn situatie nu hij gestorven is. Want ook nu ontnemen de toehoorders, de autoriteiten en de praatjesmakers ons het zicht op wat hij ons werkelijk wil zeggen. |
| |
| Schematisch ziet dat alles er als volgt uit: | |
| |
| {{ bijbel.png?650 }} | |
| |
| In de Bijbel doorloopt het Woord van God dus vier fasen. Dat Woord begint bij God Zelf en het eindigt in een wereld waarin men niet meer gelooft in wonderen. | ====3.2. De praatjes==== |
| |
| Niet alleen het Woord van God heeft vier onderdelen. Ook de [[hethebreeuwsendemens#2. De gaf, de nefesj, de roeach en de nesjamah|mens]]. | De eerste barrière die wij moeten nemen, zijn de praatjes die we zo gauw geneigd zijn te geloven. |
| |
| Het //eerste// onderdeel van de mens is de //nesjamah//. Dat is de “goddelijke ziel”, het deel van de ziel dat God weerspiegelt. | In 1945 beet Weinrebs aangever hem al toe: |
| |
| Het //tweede// onderdeel van de mens is de //roeach//. Dat is het deel van de ziel dat zorgt voor de verbinding tussen de //nesjamah// en het //derde// onderdeel. | ‘//Als je eenmaal een jaar vastzit, doet de stem des volks het zijne.. Ze zullen nooit een woord van je geloven. Want iedereen zegt: die praat alleen maar om zich vrij te pleiten//’.((Weinreb, F. (1989), //De gevangenis. Herinneringen 1945-1948//, p. 46, 47.)) |
| |
| Dit //derde// onderdeel van de mens is de //nefesj//, de “lichamelijke ziel”, onze persoonlijkheid, ons “ik”. | Ruim veertig jaar later en vele vijanden “rijker” schrijft Weinreb: |
| |
| Het //vierde// onderdeel van de mens is de //gaf//, het ‘lichaam’. Het Hebreeuws kent nog een ander woord voor ‘lichaam’. //Basar//, ‘vlees’. Dat is het woord voor het lichaam dat zich voort kan planten. | ‘//Geruchten verbreidden zich snel, zoals dat gaat met geruchten. De mens leeft vaak met sensaties omdat er in hemzelf zo weinig gebeurt. En vaak heeft hij die sensaties ook nodig als afleiding van zijn eigen leed//’.((Weinreb, F. (1989), //De gevangenis. Herinneringen 1945-1948//, p. 52.)) |
| |
| Deze vier onderdelen corresponderen met de vier onderdelen van de Bijbel. De //Thorah//, het Goddelijke Woord, correspondeert met de //nesjamah//. De //Nevi’īm//, die bemiddelen tussen dat Woord en onze wereld, corresponderen met de //roeach//. De //Kethoevīm// die al veel meer aan de kant van onze wereld staan, corresponderen met de //nefesj//. En het Nieuwe Testament correspondeert met //basar//, het vlees. | Weinreb denkt daarbij niet alleen aan mondelinge geruchten, maar ook aan geruchten die via de massamedia verspreid worden. |
| |
| //Basar// is verwant met //besoerah//, ‘boodschap’. //Basar// is dus een boodschap in materievorm. En dat is precies wat Jezus, het “vleesgeworden Woord” is. | Ook nu nog schrijven de meeste journalisten negatief over Weinreb. En dat doen ze volgens Marres((Marres, René (2005), //Frederick Weinreb. Verzetsman en groot schrijver//, p. 29-31.)) vaak zonder te checken of zijn bestrijders gelijk hebben. Hierbij moet wel gezegd worden dat de onderzoekers met hun lijvige rapport het journalisten niet gemakkelijk maken om deze zaak te onderzoeken. Als ze alleen de samenvatting van het rapport lezen, merken ze dat daar ‘//nauwelijks een vraagteken//’ te vinden is, maar alleen een ‘//aarzelloze veroordeling van Weinreb in alle opzichten//’.((Marres, René (2005), //Frederick Weinreb. Verzetsman en groot schrijver//, p. 90.)) |
| |
| In het Grieks spreekt men van //euangelion//, het ‘evangelie’, de ‘goede boodschap’. De kern van het Nieuwe Testament bestaat uit vier beschrijvingen van deze goede boodschap. In een puur materiële wereld kan die boodschap namelijk niet op één manier beschreven worden. Vandaar de “vier evangeliën”. | Moe van al die scheldkanonnades wilde ook Weinreb wel eens populair gevonden worden. Hij kwam daar echter weer snel op terug. In een televisieprogramma uit 1970 zei hij: |
| |
| Die goede boodschap is de boodschap dat het Woord lichamelijk wordt. | ‘//Er was een enquête gehouden over kwestie mijzelf betreffende.. Daar bleek uit, dat 62% van de ondervraagden van me wisten en vonden, dat er iets gebeuren moest. De eerste flits is dan, zo dat is mooi 62%, maar tegelijkertijd kwam die flits.. tjonge, tjonge nou ben je echt op weg naar de 98% van Hitler. Als je maar populair en plat genoeg bent dan krijg je ook 98%. Als je iedereen maar gelijk geeft en naar zijn zin praat//’. |
| |
| Daarom treedt Jezus op in Galilea. Het noordelijke deel van Israël. Het Hebreeuwse woord voor Galilea is //Galil//. //Galil// komt van //gal//, dat ‘vorm, lichaam’ betekent. //Galil// is ook verwant met ‘//galoeth//’ wat ballingschap betekent. | En hij vervolgde: |
| |
| De woonplaats van Jezus is Nazareth. Dit woord komt van de Hebreeuwse stam ‘//tsar//’ wat naast ‘vorm’ ook ‘benauwdheid’ en ‘angst’ betekent. Dit is ook de stam van //Mitsraïm//, ‘angstrijk’.((Weinreb, Friedrich (1983), //De Joodse wortels van het Mattheüs evangelie//, p. 169, 170, 171.)) | ‘//Als je mij vraagt, eerlijk vraagt dan heb ik liever 10, 20 of 100 mensen die me kennen en die goed bevriend met me zijn en mijn dingen goed begrijpen. Dat is waardevol voor altijd en dat is geloof ik het moeilijke punt in de wereld nu. Men kijkt teveel naar wat men zegt. En dat "men" wordt weer gekweekt door wat men dan de massamedia noemt.. Ik zou schrikken als ze mij zouden zeggen, je hebt 5000 aanhangers, dan zou ik zeggen, tjonge, hoe raak ik er nu 4000 kwijt. Dat kan niet, ik ben altijd bang als men te gauw zegt van "je hebt gelijk". Je kent me niet eens//’.((Zie [[http://www.hebreeuwseacademie.nl/index.php?location=artikelen&pid=1|De medemens en Frydryk Weinreb]].)) |
| |
| Als het Woord lichamelijk wordt, gaat het met ons in ballingschap en deelt het onze angst. En omdat het Woord dit doet, kan het ons verlossen. | |
| |
| Het Woord plant zich in ons voort. Dat doet het als wij het wonder beleven dat “Jezus” heet. Samen vormen wij dan wat Paulus((Paulus is één van de schrijvers van het Nieuwe Testament.)) noemt “het lichaam van Christus”. | |
| |
| Om dat alles nog eens samen te vatten: | ====3.3. De autoriteiten==== |
| |
| {{ bijbel_mens.png?650 }} | De tweede barrière die wij moeten nemen, zijn de autoriteiten die wij, omdat zij autoriteiten zijn, meteen geneigd zijn te geloven. |
| |
| | Iemand die tot zes jaar gevangenisstraf veroordeeld is door de rechterlijke macht en van nog veel ergere dingen is beschuldigd in een lijvig rapport van een gerenommeerd instituut als het RIOD, moet wel een crimineel zijn. |
| |
| | Of niet? Hebben mensen die een bepaalde positie bekleden per definitie de waarheid aan hun kant? |
| |
| =====6. Christendom en Jodendom===== | Op Weinreb maakten de autoriteiten die hem beschuldigden weinig indruk. Volgens hem bewezen zij met hun beschuldigingen alleen maar dat ze zelf ergens mee zaten. |
| |
| | In zijn boek //De gevangenis// schrijft hij dat hijzelf ‘//geen behoefte//’ had aan rehabilitatie. Wie ‘//behoefte//’ had ‘//aan rehabilitatie//’ dat was ‘//de staat.. het gezag//’.((Weinreb, F. (1989), //De gevangenis. Herinneringen 1945-1948//, p. 107.)) |
| |
| ====6.1. Verscheurdheid==== | |
| |
| De Bijbel is dus een eenheid. | |
| |
| Met onze twisten scheuren wij, joden en christenen, die Bijbel aan flarden. Zo ‘//ontwijden//’ wij haar, halen wij haar neer, zegt Weinreb. En omdat de Bijbel ons “wezen” is, verscheuren we ook de mensheid.((Weinreb, Friedrich, (1997) //Het leven van Jezus. Een joodse visie op het Nieuwe Testament//, p. 17.)) | ====3.4. De toehoorders==== |
| |
| Wat heeft ons, joden en christenen, uit elkaar gedreven? | De derde barrière die we moeten nemen, zijn Weinrebs toehoorders. |
| |
| Volgens Weinreb hebben beiden zich laten inpakken door Rome en haar geloof in wetmatigheden. Aan beide kanten heeft het Farizeïsme en de Schriftgeleerdheid vrij spel gekregen. Beiden denken hier en nu te kunnen bewijzen dat zij goed zitten en de ander fout. | Drie en een half jaar heeft Weinreb als Jood tussen de NSB’ers en SS’ers in de gevangenis gezeten. Net als hen noemden de gevangenisbewakers Weinreb een “nazi”. |
| |
| | ‘//Niemand zit hier vanwege zweetvoeten//’, schreeuwden ze als iemand beweerde dat hij onschuldig was.((Weinreb, F. (1989), //De gevangenis. Herinneringen 1945-1948//, p. 135.)) |
| |
| | Als het hem uitkwam, was Weinreb echter weer een Jood voor hen. Op een keer was hij samen met een nazi, een SS’er en een NSB’er op stap met twee mensen van de marechaussee. Eén van hen gebood Weinreb een stok in zijn broekspijp te steken zodat hij niet kon ontsnappen. ‘//En de anderen, hoeven die dat niet?//’ vroeg Weinreb aan hem. ‘//Dat zijn toch mensen zoals wij//’, antwoordde hij, ‘//maar een jood kun je niet vertrouwen//’. |
| |
| ====6.2. De christenen==== | In zijn boek vervolgt Weinreb: |
| |
| De christenen beweerden dat er met Jezus een nieuwe tijd was aangebroken. Een tijd waarin ieder die in hem geloofde hier en nu al verlost was. En al snel zou die verlossing voor elke aardbewoner zichtbaar worden. Niemand van hen zou haar dan meer kunnen ontkennen. Iedereen zou weten dat de christenen gelijk hadden.((Weinreb, Friedrich, (1997) //Het leven van Jezus. Een joodse visie op het Nieuwe Testament//, p. 187, 191.)) | ‘//De andere drie lopen moeiteloos; ik heb problemen met de stok. Ik heb er plezier in. Ik voel me nu als jood voor het eerst duidelijk verheven boven die twee.. van de militaire politie//’.((Weinreb, F. (1989), //De gevangenis. Herinneringen 1945-1948//, p. 157, 158.)) |
| |
| Sinds de Romeinse keizer [[http://nl.wikipedia.org/wiki/Constantijn_de_Grote|Constantijn]] zich tot het Christendom bekeerde, kregen de christenen zelfs wereldlijke macht en konden hun gelijk afdwingen. Als sterkste partij konden christenen anderen zo kwellen dat ze uiteindelijk wel moesten bekennen dat ze het mis hadden.((Weinreb, Friedrich, (1997) //Het leven van Jezus. Een joodse visie op het Nieuwe Testament//, p. 185, 186.)) | Omdat de gevangenen in voorarrest zitten, mogen ze overdag bij elkaar op bezoek gaan.((Weinreb, F. (1989), //De gevangenis. Herinneringen 1945-1948//, p. 136.)) In de cel geeft Weinreb zijn eerste cursus over de Bijbel. Het is een vreemd stelletje. Een Jood vertelt en de SS’ers en NSB’ers luisteren toe. En als er iemand komt controleren, doen ze net alsof ze kaarten. |
| |
| De joden hadden niet zo’n hoge pet op van de christelijke verlossing. Zij zagen hoe antisemitisch vele “verlossingsbrengers” waren en hoe ze met het Nieuwe Testament in de hand andersdenkende medemensen de ene ellende na de andere brachten.((Weinreb, F, //Mijn Ontmoeting met het Nieuwe Testament, deel 1//, p. 131.)) | Als de dominee binnenkomt kan één van de cursisten echter zijn mond niet houden: ‘//Dominee, we leren uit de bijbel. Meneer Weinreb vertelt zo mooi//’. ‘//Noemt u dat bijbelles?//’, verzucht de dominee, ‘//Bij een jood? Weet u wie [[wieisjezus|Jezus]] heeft omgebracht? En van die mensen wilt u bijbelles?//’((Weinreb, F. (1989), //De gevangenis. Herinneringen 1945-1948//, p. 144.)) |
| |
| De christenen zelf waren trots op dat Nieuwe Testament en zagen de Hebreeuwse Bijbel die ze met de joden deelden, als iets dat achterhaald, dat oud was. Als iets dat er hooguit toe diende om het gelijk van het Nieuwe Testament te bewijzen. | Eén van Weinrebs luisteraars was de Nederlandse nazi die hem tijdens zijn spel met de generaal toegebeten had dat hij hem dood zou martelen als hij merkte dat hij hen bedonderde.((Idem, p. 163.)) Dezelfde man zei voordat hij geëxecuteerd zou worden tegen Weinreb dat zijn Bijbellessen de mooiste herinnering aan de gevangenistijd voor hem waren.((Weinreb, F. (1989), //De gevangenis. Herinneringen 1945-1948//, p. 167.)) |
| |
| En tegenwoordig gebeurt zelfs dát niet meer. Tegenwoordig valt het christenen vooral op hoe barbaars en hoe primitief dat “Oude Testament” is en wordt zij steeds meer een gesloten boek voor hen. | Er belandde ook een andere Jood in de gevangenis. Iemand die door een mede-Jood vals beschuldigd was van verraad. ‘//Waarom moeten die// gojiem((//Gojiem// is het Hebreeuwse woord voor niet-joden.)) //dat weten//’, vroeg deze Jood toen hij merkte dat Weinreb Bijbelles aan de nazi’s gaf, ‘//Die willen toch alleen maar vreten en zuipen. En dan beginnen ze te moorden//’.((Weinreb, F. (1989), //De gevangenis. Herinneringen 1945-1948//, p. 155.)) |
| |
| Met de Joodse Overlevering houdt slechts een enkele christen zich bezig. De één ‘//uit wetenschappelijke interesse//’, de ander met ‘//zendingsbedoelingen//’. Voor “gewone christenen” is van die Overlevering natuurlijk ‘//geen woord goed//’.((Weinreb, F, //Mijn Ontmoeting met het Nieuwe Testament, deel 1//, p. 130.)) | Weinreb vroeg aan de autoriteiten of zijn volksgenoot zijn cel mocht delen en vierde samen met hem de [[http://nl.wikipedia.org/wiki/Sjabbat|Sjabbath]].((Weinreb, F. (1989), //De gevangenis. Herinneringen 1945-1948//, p. 155.)) |
| |
| | Naar zijn goede raad over “die gojiem” heeft Weinreb echter niet geluisterd. Aan “die gojiem” is Weinreb zijn hele leven Bijbelles blijven geven. Of dat nu katholieken, protestanten, vrijmetselaars of theosofen waren.((Zie Meijer, Ischa, (1984), [[http://www.hebreeuwseacademie.nl/index.php?location=artikelen&pid=19|F. Weinreb. Een eenmanszaak]].)) |
| |
| |
| ====6.3. De joden==== | |
| |
| De joden mochten dan de zwakste partij zijn, ook zij vonden dat ze alleen goed zaten. Ook zij waren ‘//de liefde vergeten//’.((Weinreb, Friedrich, (1997) //Het leven van Jezus. Een joodse visie op het Nieuwe Testament//, p. 186.)) | ====3.5. De ontdekking==== |
| |
| Zij lachten in stilte om het christelijke gebrek aan kennis van het Jodendom en om de knulligheid waarmee christenen hun Bijbelse gelijk bewezen.((Weinreb, F, //Mijn Ontmoeting met het Nieuwe Testament, deel 1//, p. 130.)) | Als we de praatjes over Weinreb willen checken, de autoriteiten die hem beschuldigen niet op voorhand geloven en ons niet meer ergeren aan “vreemde snoeshanen” die Weinrebs cursussen volgden, komen we bij de kern aan. Bij de ontdekking die Weinreb in de gevangenis deed. De ontdekking van de ‘//wereld van het woord//’((Weinreb, F. (1989), //De gevangenis. Herinneringen 1945-1948//, p. 50.)), van het Hebreeuws en de Hebreeuwse Bijbel. |
| |
| Maar vervolgens vergaten zij hoe oppervlakkig ze zelf met hun eigen Overlevering omgingen. Dat ze maar al te vaak bij de zichtbare buitenkant van die Overlevering bleven steken. Dat de innerlijke, ‘//verborgen kant//’ veelal door hen vergeten werd. Dat het gros van hen daar niet eens naar verlangden, ja vaak niet eens wist dat zo’n ‘//verborgen kant//’ bestond. Dat verstarring en doodsheid schering en inslag zijn in zoveel orthodox Jodendom.((Weinreb, Friedrich, (1997) //Het leven van Jezus. Een joodse visie op het Nieuwe Testament//, p. 279, 280.)) | Dit Hebreeuws en die Hebreeuwse Bijbel vergelijkt hij met de “ark van Noach”, een boot die voorkomt in het Bijbelse [[http://www.willibrordbijbel.nl/?Gn%206:5-8:14|zondvloedverhaal]]. |
| |
| In de //Messias// zagen de joden vaak alleen maar een toekomstige Verlosser. Niet iemand die er ook hier en nu voor hen is. Tot Weinrebs verdriet bleef het Nieuwe Testament, het boek van die //Messias//, voor hen een gesloten boek: | Voordat het water de oude wereld overspoelt, komen er van alle levende wezens enkele in deze “ark”. Zo blijven zij behouden en kunnen straks, als het water weggezakt is, de nieuwe wereld bevolken. |
| |
| ‘//Als ze het Nieuwe Testament nu eens rustig zouden lezen, zonder daarbij direct te denken aan de kerk als een agressief instituut, dan zou hen ogenblikkelijk duidelijk moeten worden dat daarin niet slechts woorden en gebeurtenissen worden verhaald die hen uit het Oude Testament bekend zijn, maar dat er een verrassende nieuwe dimensie in naar voren treedt. Wat al door de profeten was aangeduid wordt hier in de eerste plaats door Jezus geleefd. En vooral vervuld, tot en met de opstanding en de komst van de nieuwe hemel en de nieuwe aarde en het nieuwe Jeruzalem//’.((Weinreb, Friedrich, (1997) //Het leven van Jezus. Een joodse visie op het Nieuwe Testament//, p. 281.)) | Het Hebreeuwse woordje voor “ark” is //thevah//, wat ‘woord’ betekent.((Idem, p. 174.)) Eigenlijk gaat dit verhaal dus over het woord, over het Hebreeuws en de Hebreeuwse Bijbel. Dit woord bevat alles wat wij kunnen zien, tasten, enzovoort. En daarnaast bevat het ook haar ‘//levende inhoud//’, dat wat wij niet kunnen zien of tasten.((Weinreb, F. (1989), //De gevangenis. Herinneringen 1945-1948//, p. 175.)) |
| |
| Helaas bleven zij denken dat dit Nieuwe Testament ‘//de oorzaak//’ was van alle ellende en dat het daarom wel vol moest staan met ‘//leugens, verdraaiingen, onmogelijkheden, domheden//’.((Weinreb, Friedrich, (1997) //Het leven van Jezus. Een joodse visie op het Nieuwe Testament//, p. 106.)) | Als de oude wereld ten onder gaat, blijft alles in dat woord bewaard en als de nieuwe wereld aanbreekt, kan het via dat woord weer tot leven komen. |
| |
| | De bouwer van de “ark” was Noach, die de trooster genoemd wordt.((Zie [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=1&cs-bijbelhoofdstuk-2=5&cs-versnummer-3=29-29&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Genesis 5:29]].)) De naam Noach is namelijk verwant met het Hebreeuwse woord //nèchamah// wat ‘troost’ betekent. |
| |
| | Het woord Noach bestaat uit een [[50_noen|noen]] en een [[8_cheth|chēth]]. De getalswaarde van de [[50_noen|noen]] is 50 en de getalswaarde van de [[8_cheth|chēth]] is 8. Samen is dat 58. 58 is dus het getal van de troost. Noach geeft troost als alles ten ondergaat. |
| |
| ====6.4. Jezus en het geloofsvolk==== | Van dit zondvloedverhaal zag Weinreb ook iets in zijn eigen leven voltrekken. |
| |
| Weinreb droomt van een Christendom en een Jodendom die naast elkaar bestaan, maar toch innig met elkaar verbonden zijn. Van christenen en joden die samen in de eenheid van de Bijbel geloven. | Net als Noach wilde Weinreb ‘//troost brengen aan de mensen//’. In de wereld waar de nazi’s het voor het zeggen hebben, hield hij hen voor dat er ‘//een wonder//’ kon gebeuren, dat wat je zag, wat je kon tasten, enzovoort, niet alles was. Dat er ook een ‘//andere kant//’, een ‘//werkelijke kant’// was.((Weinreb, F. (1989), //De gevangenis. Herinneringen 1945-1948//, p. 176, 177.)) |
| |
| Voor hem is het verbazingwekkend dat zoveel volkeren door hun geloof in Jezus ‘//de hele Bijbel kregen, die ernstig namen, vroom en eerlijk werden, berouw konden voelen en omkeer ten goede kenden//’. Ontelbare niet-joden hadden door deze Jezus ‘//de Vader in de hemelen leren kennen//’.((Weinreb, F, //Mijn Ontmoeting met het Nieuwe Testament, deel 1//, p. 149, 150.)) | Het viel hem op dat met het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, in september 1939 de Joodse, Bijbelse 58e eeuw begon.((Weinreb, F. (1989), //De gevangenis. Herinneringen 1945-1948//, p. 176.)) In die eeuw, waar we nu nog steeds in leven, zou een oude wereld ten onder gaan, maar er zou ook een nieuwe wereld worden geboren. Dankzij het woord, want dat was eeuwig. Daarin kon alles bewaard blijven. |
| |
| Toch vergeet Weinreb niet dat hijzelf een jood is en blijft. Dat hijzelf bij het Joodse volk hoort. | {{ http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/83/Torah_and_jad.jpg/800px-Torah_and_jad.jpg?550 = |Thorahrol met een zilveren “jad”, waarmee de tekst tijdens de lezing in de synagoge wordt aangewezen }} |
| |
| Hij noemt dat een ‘//geloofsvolk//’. Een volk dat teruggaat op Abraham, de Bijbelse “vader van het geloof”. Geloof is de band tussen de wereld van God en onze wereld. Een band die zich volgens Weinreb eigenlijk niet kan manifesteren. De Bijbel zegt dat Abraham en zijn vrouw daarom geen kinderen krijgen. Als er toch een kind geboren wordt, noemen ze hem Izak, //Jitchak//, ‘om te lachen’. | Weinreb had in zijn jarenlange gevangenis alle tijd om dat woord, die Bijbel, te bestuderen. Hij liet oude Hebreeuwse boeken komen, de boeken van de [[weinrebendejoodseoverlevering|Joodse Overlevering]], de Joodse Bijbeluitleg, en viel van de ene verbazing in de andere. |
| |
| Ook het Joodse volk is een onmogelijkheid, is iets wat eigenlijk niet kan bestaan. Dat volgens velen ook niet mag bestaan. Maar wie het uit probeert te roeien, roeit ook iets in zichzelf uit. Het geloof, waarvan het de levende manifestatie is.((Weinreb, F, //Mijn Ontmoeting met het Nieuwe Testament, deel 1//, p. 150-152.)) | Blij begon hij te schrijven. Zestien uur per dag las hij en schreef hij. In telegramstijl schreef hij alles op wat hij met behulp van die oude boeken in de Bijbel ontdekte. Schriften vol. 7838 kantjes notities. Notities waaruit in latere jaren zijn boeken en cursussen ontstonden.((Weinreb, F. (1989), //De gevangenis. Herinneringen 1945-1948//, p. 51.)) |
| |
| | Hij ging de hele Bijbel door. ‘//Niet één deel van de bijbel bleef buiten beschouwing//’, schrijft Weinreb, ‘//Ik zocht juist de samenhangen//’. ‘//Met vreugde//’ keek hij ‘//bij elk woord naar binnen, om in elk woord het wonder te ervaren.. God in Zijn onmetelijke veelheid te herkennen//’.((Weinreb, F. (1989), //De gevangenis. Herinneringen 1945-1948//, p. 188, 189.)) |
| |
| | ‘//Zo beleefde ik//,’ schrijft Weinreb ‘//mijn gelukkigste tijd//’. Een tijd waarin het woord ‘//de nieuwe grondslag//’ van zijn leven, zijn ‘//hoofdzaak//’, zijn ‘//eeuwig leven//’ werd.((Weinreb, F. (1989), //De gevangenis. Herinneringen 1945-1948//, p. 187.)) |
| |
| =====7. Verwante documenten===== | ‘//Al het andere kwam//’, schrijft Weinreb, ‘//tot mijn verbazing, later ook tot ergernis van de mensen, op het tweede plan//’.((Weinreb, F. (1989), //De gevangenis. Herinneringen 1945-1948//, p. 50.)) |
| |
| * [[degeschiedenisvanhethebreeuws|De geschiedenis van het Hebreeuws]] | ‘//De uiterlijke gebeurtenissen//’, zijn proces bijvoorbeeld, vond hij ‘//niet zo belangrijk//’ meer.((Idem, p. 51.)) Hij zette niet meer alles op alles ‘//om een eind te maken aan//’ zijn ‘//gevangenschap//’.((Weinreb, F. (1989), //De gevangenis. Herinneringen 1945-1948//, p. 190.)) |
| * [[hethebreeuwsendemens|Het Hebreeuws en de mens]] | |
| * [[weinrebendejoodseoverlevering|Weinreb en de Joodse Overlevering]] | |
| * [[weinrebenwaarheid|Weinreb en waarheid]] | |
| |
| | En dertig jaar later had hij die houding nog steeds. Ook toen koos hij er niet voor om de rest van zijn leven te vergallen met de bestrijding van het RIOD-rapport. |
| | |
| | |
| | |
| | ====3.6. De mens Weinreb==== |
| | |
| | Weinreb ontdekte in de gevangenis niet alleen het woord, de Bijbel, maar met dat woord, met die Bijbel ook “zichzelf”. Dan heb ik het over iets dat wij vroeger onze “ziel” noemden. |
| | |
| | Volgens de Zohar((De Zohar is het belangrijkste boek van de //Kabbala//, de joodse mystiek.)) hebben wij mensen een [[hethebreeuwsendemens#3. De goef, de nèfèsj, de roeàch en de nəsjamah|driedelige ziel]]. Deze delen zijn: |
| | |
| | - De //nèfèsj//. |
| | - De //roeàch//. |
| | - De //nəsjamah//. |
| | |
| | De //nèfèsj// is het deel van de ziel dat nauw verbonden is met ons lichaam. Het is dat wat wij ons gevoel en ons verstand noemen. |
| | |
| | De //nəsjamah// is het tegenovergestelde van de //nèfèsj//. Het is de “goddelijke ziel”, het deel van de ziel dat God weerspiegelt. |
| | |
| | En de //roeàch// is de verbinding tussen die beiden. |
| | |
| | Als ik het over “mijzelf” heb, bedoel ik normaal gesproken mijn //nèfèsj//. Ik denk dan van mezelf ‘//wat anderen//’ van mij ‘//zeggen//’ of, als ik daar moeite mee heb, ‘//wat anderen//’ van mij ‘//zouden kunnen zeggen//’. |
| | |
| | Maar dat ikzélf zeg dat ik ‘//die-en-die//’ ben, komt zelden voor. Op zo’n moment is mijn ‘//stille, eeuwige kant//’ aan het woord, een kant ‘//die het een zorg zal zijn//’ wat ‘//anderen//’ van mij ‘//zeggen//’, wat ‘//de maatschappij//’ van mij ‘//vindt//’ of van mij ‘//verwacht//’. |
| | |
| | Die kant blijft verborgen voor mij. Het is de kant in mij die God weerspiegelt. Het is mijn //nəsjamah//.((Weinreb, F. (1989), //De gevangenis. Herinneringen 1945-1948//, p. 172, 173.)) |
| | |
| | In de gevangenis ontdekt Weinreb zijn //nəsjamah//. Die //nəsjamah// is iets dat ‘//boven tijd en ruimte staat//’.((Weinreb, F. (1989), //De gevangenis. Herinneringen 1945-1948//, p. 172.)) Iets dat ‘//boven alles gaat//’, dat ‘//alles in zich verenigt, alles, uit alle tijden//’. Het is ‘//God//’ Die ‘//via het woord//’ ‘//in mij woont//’.((Weinreb, F. (1989), //De gevangenis. Herinneringen 1945-1948//, p. 173.)) |
| | |
| | Voor die //nəsjamah// zijn praatjes van mensen niet belangrijk. En menselijke autoriteiten ook niet. Dat is slechts het uiterlijke. |
| | |
| | Als ik mezelf veracht, zie ik alleen die ‘//buitenkant als boodschap//’, zegt Weinreb. Daarmee verloochen ik echter ‘//het innerlijke//’.((Weinreb, F. (1989), //De gevangenis. Herinneringen 1945-1948//, p. 124.)) Dat innerlijke is het eeuwige. En dat heeft met het woord te maken. ‘//Vandaar//’, zegt Weinreb, komt ‘//alles wat ik hier nodig heb//’.((Weinreb, F. (1989), //De gevangenis. Herinneringen 1945-1948//, p. 191, 192.)) |
| | |
| | Door dat woord en die //nəsjamah// kon Weinreb al die praatjesmakers en autoriteiten laten kletsen. |
| | |
| | ‘//In mij zelf ben ik een koning//’, zegt hij in het interview met Ischa Meijer, ‘//Maar iedereen zou dat van zich zelf moeten vinden; iedereen zou de kwaliteiten moeten hebben van iemand die samen met God is//’.((Zie Meijer, Ischa, (1884), [[http://www.hebreeuwseacademie.nl/index.php?location=artikelen&pid=19|F. Weinreb. Een eenmanszaak]].)) |
| | |
| | Om mij op mijn koningschap te wijzen, heeft Weinreb al die boeken geschreven en cursussen gehouden. |
| | |
| | Als ik alleen maar denk te zijn wat anderen van mij denken of zouden kunnen denken, snap ik daar niets van. Dan vind ik Weinreb, net als Grüter, iemand met grootheidswaanzin. |
| | |
| | In datzelfde interview lijkt Weinreb er nog een schepje bovenop te doen: |
| | |
| | ‘//Ik ben nog steeds een fantast//’, zegt hij, ‘//Ik verkocht, verkoop leugens om te helpen. Ik verkondig u het eeuwige leven, zeg ik bij voorbeeld. Nou, daar weet ik niks van. Maar toch heb ik het over dat eeuwige leven, overal in Europa, tot in het Vaticaan toe. Wetenschappelijk bezien: onzin. Maar voor mij is het de waarheid//’.((Zie Meijer, Ischa, (1884), [[http://www.hebreeuwseacademie.nl/index.php?location=artikelen&pid=19|F. Weinreb. Een eenmanszaak]].)) |
| | |
| | ‘Nu zegt hij het zelf!’ zegt mijn //nèfèsj// Grüter na, ‘Hij is een fantast! Hij brengt een leugenboodschap!’ |
| | |
| | Maar mijn ‘//stille, eeuwige kant//’ denkt er anders over. |
| | |
| | |
| | |
| | =====4. Verwante documenten===== |
| | |
| | * [[weinrebendejoodseoverlevering|Weinreb en de Joodse Overlevering]] |
| | * [[weinrebenhetnieuwetestament|Weinreb en het Nieuwe Testament]] |
| | * [[bestaatwaarheid|Bestaat waarheid?]] |
| |