Verschillen

Dit geeft de verschillen weer tussen de geselecteerde revisie en de huidige revisie van de pagina.

--- hetboek_leviticus [2014/02/01 17:11] – josquak
+++ hetboek_leviticus [2016/02/05 09:10] (huidige) – josquak
@@ Regel 20: / Regel 20: @@
 ====1.2. Iets onmogelijks====
-Hoe komen we dan bij God?
+Het [[hethebreeuws|Hebreeuwse]] woord voor “komen” is //bō//. //Bō// bestaat uit de letters [[2_beth|bēth]], [[6_waw|waw]] en [[1_alef|alèf]]. Het [[hethebreeuws#2.4. Het beeld|beeld]] van de //waw// is de haak. Een haak is iets dat twee zaken verbindt. In dit geval de letters //bēth// en //alèf//. De [[hethebreeuws#2.2. Het getal|getalswaarde]] van de //bēth// is 2 en de getalswaarde van de //alèf// is 1. //Bō// is dus het afleggen van de weg van de 2 naar de 1, van de tweeheid naar de eenheid.
+In de wereld die wij kennen, staat tegenover elk “iets” een “tegen-iets”. Onze wereld is de wereld van de tweeheid. Iets dat “één” is, is in onze wereld ondenkbaar. Volgens de Bijbel bestaat die ondenkbare wereld echter toch. Die wereld is de wereld van God.
+//Bō//, ‘komen’, is vertrekken uit de wereld die wij kennen en aankomen in de ondenkbare wereld van God.
 Volgens het einde van het vorige boek, het boek [[hetboek_exodus|Exodus]], is dat iets onmogelijks. Volgens dat Bijbelgedeelte had God met zoveel schittering Zijn woning betreden dat geen mens daar binnen kon komen, zelfs Mozes niet.((Zie Weinreb, F (1976) //Korban//, p. 1.))
 In de //Thorah// is Mozes degene die met God spreekt.((Zie [[dethorah#2. De schrijver van de Thorah|De schrijver van de Thorah]].)) Als zelfs Mozes niet bij God kan komen, kan niemand het.
-Het [[hethebreeuws|Hebreeuwse]] woord voor “komen” is //bō//. //Bō// bestaat uit de letters [[2_beth|bēth]], [[6_waw|waw]] en [[1_alef|alèf]]. Het [[hethebreeuws#2.4. Het beeld|beeld]] van de //waw// is de haak. Een haak is iets dat twee zaken verbindt. In dit geval de letters //bēth// en //alèf//. De [[hethebreeuws#2.2. Het getal|getalswaarde]] van de //bēth// is 2 en de getalswaarde van de //alèf// is 1. //Bō// is dus het afleggen van de weg van de 2 naar de 1, van de tweeheid naar de eenheid.
-In de wereld die wij kennen, staat tegenover elk “iets” een “tegen-iets”. Onze wereld is de wereld van de tweeheid. Iets dat “één” is, is in onze wereld ondenkbaar. Volgens de Bijbel bestaat die ondenkbare wereld echter toch. Die wereld is de wereld van God.
-//Bō//, ‘komen’, is vertrekken uit de wereld die wij kennen en aankomen in de ondenkbare wereld van God. Volgens het einde van het boek Exodus is dat iets onmogelijks.
@@ Regel 36: / Regel 34: @@
 ====1.3. En hij roept====
-Toch eindigt de //Thorah// hier niet. Een nieuw boek begint. De eerste letter van dit nieuwe boek is de //waw//. In de vorige paragraaf schreef ik dat de //waw// twee zaken met elkaar verbindt. In dit geval zijn dat het boek Exodus en het boek Leviticus. Je kunt de letter //waw// hier vertalen als ‘en’.((Zie [[degrammaticavanhethebreeuws#9.3. Wə|Wə]].))
+Toch eindigt de //Thorah// hier niet. Een nieuw boek begint. De eerste letter van dit nieuwe boek is de [[6_waw|waw]]. In de vorige paragraaf schreef ik dat de //waw// twee zaken met elkaar verbindt. In dit geval zijn dat het boek Exodus en het boek Leviticus. Je kunt de letter //waw// hier vertalen als ‘en’.((Zie [[degrammaticavanhethebreeuws#9.3. Wə|Wə]].))
 Na dit voegwoordje komt het Hebreeuwse woord //jiqra//. //Jiqra// betekent ‘hij roept’. De stam van //jiqra// is //qara//, wat ‘roepen, samenroepen, bijeenroepen’ betekent. “Hij” is God zelf. Vanuit Zijn woning roept God tot Mozes.
@@ Regel 42: / Regel 40: @@
 //Qara// betekent ook ‘ontmoeten’. God maakt dus contact met Mozes. //Qara// bestaat uit de letters [[100_qof|qōf]], [[200_resj|rēsj]] en [[1_alef|alèf]]. In de vorige paragraaf schreef ik dat de //alèf// voor de éénheid staat. Het gaat hier dus om heel intiem contact, contact waarbij beiden één worden.
-Mozes kan die éénheid met God niet tot stand brengen maar God zelf wel.
+Mozes kan die éénheid met God niet tot stand brengen maar God zélf wel.
 De [[1_alef|alèf]] is de laatste letter van het eerste woord van het boek Leviticus. In het Hebreeuws spreek je dat eerste woord uit als //wàjiqra//. //Wàjiqra// betekent ‘en hij roept’ en is de Hebreeuwse naam van het boek Leviticus.
@@ Regel 58: / Regel 56: @@
 //Qaràv// wordt gewoonlijk vertaald als ‘offeren’. Het woord “offeren” roept waarschijnlijk meteen hele primitieve beelden bij je op. Beelden van een nomade die een dier naar een priester brengt die het vervolgens voor hem slacht, op een altaar legt en in brand steekt. Beelden van iets dat niet meer in deze [[watispremodern_modern_postmodern#3. Wat is modern?|moderne]] en [[watispremodern_modern_postmodern#5. Wat is postmodern?|postmoderne]] tijd past.
-Het gaat hier echter om iets dat in onszélf plaatsvindt. //Qaràv// is daarom iets dat ons mensen allemaal aangaat. Volgens  [[http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Leviticus+1%3A2&id37=1&l=nl&set=10|Leviticus 1:2]] nadert “de mens” tot God.
+Het gaat hier echter om iets dat in onszélf plaatsvindt. //Qaràv// is daarom iets dat ons mensen allemaal aangaat. Volgens  [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=3&cs-bijbelhoofdstuk-2=1&cs-versnummer-3=2-2&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Leviticus 1:2]] nadert “de mens” tot God.
-Het Hebreeuwse woord voor mens is //Adam//. //Adam// is afgeleid van //damah// wat ‘lijken op’ betekent. Volgens [[http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Genesis+1%3A27&id42=1&id17=1&id47=1&l=nl&set=10|Genesis 1:27]] heeft God //Adam// in Zijn beeld geschapen. Wij mensen weerspiegelen God.((Zie [[hetboek_genesis#3.3. Het tweede scheppingsverhaal|Het tweede scheppingsverhaal]].)) We doen dat in het diepste gedeelte van onze ziel, het gedeelte dat de [[weinrebendejoodseoverlevering|Joodse Overlevering]] de //nəsjamah// noemt.
+Het Hebreeuwse woord voor mens is //Adam//. //Adam// is afgeleid van //damah// wat ‘lijken op’ betekent. Volgens [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=1&cs-bijbelhoofdstuk-2=1&cs-versnummer-3=27-27&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Genesis 1:27]] heeft God //Adam// in Zijn beeld geschapen. Wij mensen weerspiegelen God.((Zie [[hetboek_genesis#3.3. Het tweede scheppingsverhaal|Het tweede scheppingsverhaal]].)) We doen dat in het diepste gedeelte van onze ziel, het gedeelte dat de [[weinrebendejoodseoverlevering|Joodse Overlevering]] de //nəsjamah// noemt.
 Terug naar de tekst. //Adam//, de mens, gaat niet alleen naar de plek waar God woont. Hij neemt een dier mee. Ook dat dier is hier iets in onszélf. Het is het deel van ons dat te maken heeft met ons leven in deze wereld. We leven ons leven hier met ons lichaam en onze //nèfèsj//. Onze //nèfèsj// is onze lichamelijke ziel, onze psyche, die wij normaal gesproken ons “ik” noemen.
@@ Regel 66: / Regel 64: @@
 Volgens de Joodse Overlevering is ons echte “ik” echter de //nəsjamah//. Die //nəsjamah// leidt ons leven hier dus naar de plek waar God is.
-Over dat leven hier, dat “dier”, wordt in Leviticus 1:3 gesproken. De [[http://nl.wikipedia.org/wiki/Statenvertaling|Statenvertalers]] gebruiken daar het woord “vee”, maar het gaat hier om het dier in het algemeen. In het Hebreeuws staat er //bəhemah//. //Bəhemah// zou je kunnen vertalen als ‘in opwinding zijn’. Ons “dier” is dus alles wat we voelen. Al die gevoelens brengt onze //nəsjamah// de woning van God binnen.
+Over dat leven hier, dat “dier”, wordt in Leviticus 1:2 gesproken. Pieter Oussoren gebruikt daar het woord “vee”, maar het gaat hier om het dier in het algemeen. In het Hebreeuws staat er //bəhemah//. //Bəhemah// zou je kunnen vertalen als ‘in opwinding zijn’. Ons “dier” is dus alles wat we voelen. Al die gevoelens brengt onze //nəsjamah// de woning van God binnen.
 In de woning staat de priester al klaar. Die priester brengt onze gevoelens in contact met God zelf. Zo voltooit hij ons “naderen”, ons //qaràv//.
@@ Regel 158: / Regel 156: @@
 Laten we echter niet bij dit beeld blijven staan. Zoals ik al schreef, gaat het in Leviticus niet over bloederige dierenoffers van primitieve nomaden maar om zaken die in ons allemaal plaatsvinden.
-In paragraaf [[hetboek_leviticus#1.4. Naderen|1.4]] schreef ik dat het dier voor ons leven hier staat. Het bloed van dat dier wordt door [[http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Leviticus+17%3A11&id37=1&l=nl&set=10|Leviticus 17:11]] de drager van onze //nèfèsj//, onze psyche, genoemd. Deze psyche leeft gewoonlijk in een kringetje. Om bij God, bij de eenheid, te komen, moet dat kringetje doorbroken worden. Dat betekent het doorsnijden van de bloedbaan. In hoofdstuk [[opwegnaardeeenheid#3. ‘Olah met runderen en kleinvee|3]] van het document [[opwegnaardeeenheid|Op weg naar de eenheid]] heb ik daar uitgebreid over geschreven.
+In paragraaf [[hetboek_leviticus#1.4. Naderen|1.4]] schreef ik dat het dier voor ons leven hier staat. Het bloed van dat dier wordt door [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=3&cs-bijbelhoofdstuk-2=17&cs-versnummer-3=11-11&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Leviticus 17:11]] de drager van onze //nèfèsj//, onze psyche, genoemd. Deze psyche leeft gewoonlijk in een kringetje. Om bij God, bij de eenheid, te komen, moet dat kringetje doorbroken worden. Dat betekent het doorsnijden van de bloedbaan. In hoofdstuk [[opwegnaardeeenheid#3. ‘Olah met runderen en kleinvee|3]] van het document [[opwegnaardeeenheid|Op weg naar de eenheid]] heb ik daar uitgebreid over geschreven.
 In Leviticus 17 staat dat je dat kringetje alleen in Gods woning mag doorbreken. Als je het buiten die woning doet, vergiet je bloed, verwoest je je psyche.
@@ Regel 192: / Regel 190: @@
 ====4.4. Je medemens====
-In [[http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Leviticus+19%3A18&id42=1&id17=1&id47=1&l=nl&set=10|Leviticus 19:18]] staat dat je van je medemens moet houden, zoals je van jezelf houdt. In één van de verhalen van de //Misjnah//, het centrale gedeelte van de //Talmoed//, komt deze tekst ter sprake:
+In [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=3&cs-bijbelhoofdstuk-2=19&cs-versnummer-3=18-18&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Leviticus 19:18]] staat dat je van je medemens moet houden, zoals je van jezelf houdt. In één van de verhalen van de //Misjnah//, het centrale gedeelte van de //Talmoed//, komt deze tekst ter sprake:
 Een heiden vroeg aan Sjammai of hij hem het Jodendom zou kunnen uitleggen terwijl
@@ Regel 199: / Regel 197: @@
 Voor Hillel is deze tekst uit Leviticus dus de samenvatting van de hele joodse godsdienst.
-Ook [[wieisjezus|Jezus]] geeft deze tekst een belangrijke plaats.((Jezus is degene waar volgens de christenen alle lijnen van de Hebreeuwse Bijbel naar toe lopen.)) Volgens Matteüs, één van de boeken uit het Nieuwe Testament,((Het Nieuwe Testament is het christelijke commentaar op de Hebreeuwse Bijbel.)) stelt Jezus de tekst uit Leviticus gelijk aan het “//sjema//”, de joodse geloofsbelijdenis van [[http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Deuteronomium+6%3A4%2C5&id47=1&l=nl&set=10|Deuteronomium 6:4,5]], waarin ons gevraagd wordt van God te houden met heel ons hart, heel onze psyche en al onze krachten.((Zie [[http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Matte%FCs+22%3A35-40&id42=1&id17=1&id47=1&l=nl&set=10|Matteüs 22:35-40]].))
+Ook [[wieisjezus|Jezus]] geeft deze tekst een belangrijke plaats.((Jezus is degene waar volgens de christenen alle lijnen van de Hebreeuwse Bijbel naar toe lopen.)) Volgens Matteüs, één van de boeken uit het [[hoedebijbelisingedeeld#3. Uit welke boeken bestaat het Nieuwe Testament|Nieuwe Testament]], het christelijke commentaar op de Hebreeuwse Bijbel, stelt Jezus de tekst uit Leviticus gelijk aan het “//sjema//”, de joodse geloofsbelijdenis van [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=5&cs-bijbelhoofdstuk-2=6&cs-versnummer-3=4-5&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Deuteronomium 6:4,5]], waarin ons gevraagd wordt van God te houden met heel ons hart, heel onze psyche en al onze krachten.((Zie [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=40&cs-bijbelhoofdstuk-2=22&cs-versnummer-3=35-40&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Matteüs 22:35-40]].))
 Onze liefde voor God staat dus niet los van onze liefde voor onze naaste, onze medemens.
-Wie is onze naaste? Dat legt Jezus uit in Lucas, een ander boek uit het Nieuwe Testament. Hij vertelt daar een verhaal over een Joodse man die onderweg overvallen werd door rovers. De rovers sloegen hem in elkaar en lieten hem naakt achter. Er kwam een priester langs, maar die ging hem zonder iets te doen voorbij. Daarna kwam er een leviet voorbij, maar ook hij liet de man liggen. Tenslotte passeerde een Samaritaan op een ezel. Samaritanen waren de vijanden van de Joden. Deze Samaritaan kreeg echter medelijden met de Joodse man, verzorgde zijn wonden, tilde hem op zijn ezel en bracht hem naar een plek waar hij verder verzorgd kon worden.((Zie [[http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Lucas+10%3A25-37&id42=1&id17=1&id47=1&l=nl&set=10|Lucas 10:25-37]].))
+Wie is onze naaste? Dat legt Jezus uit in Lucas, een ander boek uit het Nieuwe Testament. Hij vertelt daar een verhaal over een Joodse man die onderweg overvallen werd door rovers. De rovers sloegen hem in elkaar en lieten hem naakt achter. Er kwam een priester langs, maar die ging hem zonder iets te doen voorbij. Daarna kwam er een leviet voorbij, maar ook hij liet de man liggen. Tenslotte passeerde een Samaritaan op een ezel. Samaritanen waren de vijanden van de Joden. Deze Samaritaan kreeg echter medelijden met de Joodse man, verzorgde zijn wonden, tilde hem op zijn ezel en bracht hem naar een plek waar hij verder verzorgd kon worden.((Zie [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=42&cs-bijbelhoofdstuk-2=10&cs-versnummer-3=25-37&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Lucas 10:25-37]].))
 In tegenstelling tot zijn volksgenoten gedroeg de Samaritaan zich als een naaste voor de Joodse man. Hij behandelt de Joodse man zoals hijzelf ook behandeld zou willen worden.
-In Leviticus 19 staat nog een andere tekst waarin opgeroepen wordt om een medemens lief te hebben als jezelf. Hier gaat het om een vreemdeling, om iemand die wel in je buurt woont maar geen volksgenoot van je is.((Zie [[http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Leviticus+19%3A33%2C34&id42=1&id17=1&id47=1&l=nl&set=10|Leviticus 19:33,34]].))
+In Leviticus 19 staat nog een andere tekst waarin opgeroepen wordt om een medemens lief te hebben als jezelf. Hier gaat het om een zwerver-te-gast, om een vreemdeling, om iemand die wel in je buurt woont maar geen volksgenoot van je is.((Zie [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=3&cs-bijbelhoofdstuk-2=19&cs-versnummer-3=33-34&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Leviticus 19:33,34]].))
 Deze naaste is dus geen verwant. Met je verwanten heb je van nature al iets. Ze lijken op je en je verwacht dat ze je zullen helpen als je in de problemen zit. Een vreemdeling is echter in veel opzichten anders dan jij. Daarnaast ben je hem niets verschuldigd. Maar juist dan kan er sprake zijn van echte liefde en geen voor-wat-hoort-wat-mentaliteit.
@@ Regel 213: / Regel 211: @@
 Het Hebreeuwse woord voor naaste is //re’à//. //Re’à// is verwant met //rà’// wat “kwaad” betekent. “Houd van je naaste” kun je dus vertalen als “houd van degene die het kwaad voor je is”
-In [[http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Matte%FCs+5%3A43-48&id42=1&id17=1&id47=1&l=nl&set=10|Matteüs 5:43-48]] roept Jezus ons op van onze vijanden te houden. Als je dat doet, gedraag je je als een kind van God, zegt hij, want God ‘laat Zijn zon opgaan over bozen en goeden’. Het is gemakkelijk om lief te hebben wie goed voor je zijn. Liefde wordt echter pas menens als het om vijanden gaat.
+In [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=40&cs-bijbelhoofdstuk-2=5&cs-versnummer-3=43-48&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Matteüs 5:43-48]] roept Jezus ons op van onze vijanden te houden. Als je dat doet, gedraag je je als een kind van God, zegt hij, want God ‘laat Zijn zon opgaan over bozen en goeden’. Het is gemakkelijk om lief te hebben wie goed voor je zijn. Liefde wordt echter pas menens als het om vijanden gaat.
@@ Regel 221: / Regel 219: @@
 In Leviticus 19 en 20 gaat het ook nog om andere bepalingen. Al die bepalingen hebben een link met één van de [[detienwoorden|Tien Woorden]], de kern van de //Thorah//.
-Als je deze bepalingen in de wind slaat, gebeuren er hele nare dingen met je. In veel van deze gevallen, krijg je dan de doodstraf. Weinreb spreekt over vier Bijbelse straffen waar de dood op volgt:
+Als je deze bepalingen in de wind slaat, gebeuren er hele nare dingen met je. In veel van deze gevallen krijg je dan de doodstraf. Weinreb spreekt over vier Bijbelse straffen waar de dood op volgt:
   * Steniging.
@@ Regel 249: / Regel 247: @@
 ====5.1. Melk en honing====
-Steeds wordt God in de tekst een “heilige God” genoemd. Heilig is heel. God is dus een wezen dat heel is, dat een éénheid vormt. Als je met God in verbinding wilt komen, moet je zélf ook heilig zijn, heel zijn, dan moet je een mens uit één stuk zijn.((Zie [[http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Leviticus+19%3A1%2C2%3B+20%3A26%3B+22%3A9%2C32&id42=1&id17=1&id47=1&l=nl&set=10|Leviticus 19:1,2; 20:26; 22:9,32]].)) Ook het land is heilig. Het gaat dan om het land dat in de //Thorah// aan de Israëlieten beloofd is, het land dat een paradijs is.
+Steeds wordt God in de tekst een “heilige God” genoemd. Heilig is heel. God is dus een wezen dat heel is, dat een éénheid vormt. Als je met God in verbinding wilt komen, moet je zélf ook heilig zijn, heel zijn, dan moet je een mens uit één stuk zijn.((Zie [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=3&cs-bijbelhoofdstuk-2=19&cs-versnummer-3=1-2&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Leviticus 19:1,2]], [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=3&cs-bijbelhoofdstuk-2=20&cs-versnummer-3=26-26&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Leviticus 20:26]], [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=3&cs-bijbelhoofdstuk-2=22&cs-versnummer-3=9-9&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Leviticus 22:9]] en [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=3&cs-bijbelhoofdstuk-2=22&cs-versnummer-3=32-32&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Leviticus 22:32]].)) Ook het land is heilig. Het gaat dan om het land dat in de //Thorah// aan de Israëlieten beloofd is, het land dat een paradijs is.
-[[http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Leviticus+20%3A24&id42=1&id17=1&id47=1&l=nl&set=10|Leviticus 20:24]] typeert dat “beloofde land” als een “land vloeiend van melk en honing”.
+[[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=3&cs-bijbelhoofdstuk-2=20&cs-versnummer-3=24-24&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Leviticus 20:24]] typeert dat “beloofde land” als een “land vloeiend van melk en honing”.
 Het Hebreeuwse woord voor melk is //chalav//. //Chalav// is verwant met //chèlèv//, wat ‘vet’ betekent. Vet is het overtollige. Een land vloeiend van vet, van melk, betekent dus dat er van alles meer dan genoeg is.
@@ Regel 257: / Regel 255: @@
 Het Hebreeuwse woord voor honing is //dəvàsj//. Het gaat hier niet om bijenhoning maar om de honing van de dadel, de zoete vrucht van de dadelpalm.
-In [[http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Deuteronomium+8%3A8&id42=1&id17=1&id47=1&l=nl&set=10|Deuteronomium 8:8]] worden de vruchten opgesomd die in het beloofde land groeien. De 7e en laatste daarvan is de dadel. Het getal 7 komen we in de komende hoofdstukken van Leviticus nog vaak tegen. Dit getal betekent dat alles klaar is, dat je kunt rusten van je werk.
+In [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=5&cs-bijbelhoofdstuk-2=8&cs-versnummer-3=8-8&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Deuteronomium 8:8]] worden de vruchten opgesomd die in het beloofde land groeien. De 7e en laatste daarvan is de dadel. Het getal 7 komen we in de komende hoofdstukken van Leviticus nog vaak tegen. Dit getal betekent dat alles klaar is, dat je kunt rusten van je werk.
@@ Regel 271: / Regel 269: @@
 In het beloofde land roept God alles bijeen.
-Het Hebreeuwse woord voor ‘bijeenroepen’ kwamen we al tegen in paragraaf [[hetboek_leviticus#1.3. En hij roept|1.3]]. Dat woord was //qara//. //Qara// betekende dat God Mozes vanuit Zijn woning tot zich riep. Mozes kon daarom tot God, tot de éénheid, naderen. In het beloofde land roept God echter élk mens tot zich, tot de éénheid. De Statenvertalers noemen dat Gods ‘heilige samenroepingen’.((Zie [[http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Leviticus+23%3A2&id37=1&l=nl&set=10|Leviticus 23:2]].))
+Het Hebreeuwse woord voor ‘bijeenroepen’ kwamen we al tegen in paragraaf [[hetboek_leviticus#1.3. En hij roept|1.3]]. Dat woord was //qara//. //Qara// betekende dat God Mozes vanuit Zijn woning tot zich riep. Mozes kon daarom tot God, tot de éénheid, naderen. In het beloofde land roept God echter élk mens tot zich, tot de éénheid. De Naardense vertaling noemt dat Gods ‘oproepen tot heiliging’.((Zie [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=3&cs-bijbelhoofdstuk-2=23&cs-versnummer-3=2-2&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Leviticus 23:2]].))
-In dezelfde tekst gaat het over ‘gezette hoogtijden’. Dat is de vertaling van het Hebreeuwse woord //mō’ed//.
+In dezelfde tekst gaat het over ‘samenkomsttijden’. Dat is de vertaling van het Hebreeuwse woord //mō’ed//.
 //Mō’ed// bestaat uit de letters [[40_mem|mēm]], [[6_waw|waw]], [[70_ajin|’àjin]] en [[4_daleth|dalèth]]. Het beeld van de //mēm// is water. Water staat voor de tijd waarin wij leven, de tijd die voortdurend voortkabbelt. De twee laatste letters van het woord, [[70_ajin|’àjin]] en [[4_daleth|dalèth]], vormen samen het woord //’àd//, wat ‘eeuwigheid’ betekent. De eeuwigheid is de tijd waarin God leeft, de tijd die in één moment samengebald is. De letter tussen de //mēm// en de twee laatste letters is de //waw//. De //waw// is een verbindingsletter. //Mō’ed// is dus de verbinding tussen onze tijd en Gods tijd.
@@ Regel 281: / Regel 279: @@
 ====5.3. Sjàbbàth====
-In het beloofde land worden allerlei feesten gevierd waarin onze tijd en Gods tijd met elkaar verbonden zijn. Deze feesten worden besproken in [[http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Leviticus+23&id42=1&id17=1&id47=1&l=nl&set=10|Leviticus 23]].
+In het beloofde land worden allerlei feesten gevierd waarin onze tijd en Gods tijd met elkaar verbonden zijn. Deze feesten worden besproken in [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=3&cs-bijbelhoofdstuk-2=23&cs-versnummer-3=&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Leviticus 23]].
 Het belangrijkste feest wordt elke 7e dag van de week gevierd. De tekst noemt die dag een //sjàbbàth sjàbbathōn//.
@@ Regel 287: / Regel 285: @@
 //Sjàbbàth// is verwant met //sjabbàth//, wat ‘ophouden met, beëindigen van’ betekent.
-Volgens [[http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Genesis+2%3A1-3&id42=1&id17=1&id47=1&l=nl&set=10|Genesis 2:1-3]] is //Sjàbbàth// de dag dat God uitrust van het scheppingswerk dat Hij in 6 dagen heeft verricht. De  [[hetboek_genesis#3.2. Het eerste scheppingsverhaal|schepping]] is nu klaar. Niemand hoeft daar nog iets aan toe te voegen.
+Volgens [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=1&cs-bijbelhoofdstuk-2=2&cs-versnummer-3=1-3&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Genesis 2:1-3]] is //Sjàbbàth// de dag dat God uitrust van het scheppingswerk dat Hij in 6 dagen heeft verricht. De  [[hetboek_genesis#3.2. Het eerste scheppingsverhaal|schepping]] is nu klaar. Niemand hoeft daar nog iets aan toe te voegen.
 //Sjàbbathōn// heeft dezelfde letters als //Sjàbbàth//, maar eindigt met de letters [[6_waw|waw]] en [[50_noen|noen]]. De //waw// is een verbindingletter. Het gaat echter om de //noen//. De getalswaarde van de //noen// is 50. Dit getal staat voor de wereld van God.
@@ Regel 297: / Regel 295: @@
 Ook nu nog wordt [[http://nl.wikipedia.org/wiki/Sjabbat|Sjàbbàth]] elke zaterdag door de joden gevierd. Gevierd schrijf ik, want //Sjàbbàth// is geen dag waarop je je kapot hoeft te vervelen, geen dag waar je verplicht wordt om niets te doen, maar een feestdag waarin je al een stukje hemel kunt ervaren.
-{{  http://25.media.tumblr.com/2d6b18cd6535d15cc501be18c2699763/tumblr_mpbu71uvnb1rt17mio1_1280.jpg?600 = |Dit olieverfschilderij heet “Sabbath” en is in 1919 gemaakt door Marc Chagall.  }}
+{{  chagall_sabbath.jpg?600 = |Dit olieverfschilderij heet “Sabbath” en is in 1919 gemaakt door Marc Chagall.  }}
@@ Regel 311: / Regel 309: @@
 Meteen daarop volgen 7 dagen waarbij [[hetboek_exodus#3.3. Een klein verschil|màtsōth]], ongezuurde broden, worden gegeten. Op de 1e van die 7 dagen worden de “eerstelingen van de tarweoogst” van het land bij de priester gebracht, die ze op zijn beurt naar Gods wereld brengt.
-De tarwe is de 1e van de 7 vruchten van het beloofde land, die in [[http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Deuteronomium+8%3A8&id42=1&id17=1&id47=1&l=nl&set=10|Deuteronomium 8:8]] worden opgesomd. Volgens Weinreb is deze tarwe identiek aan de vrucht van de [[hetboek_genesis#3.3. Het tweede scheppingsverhaal|boom van het leven]] in het paradijs. Er is echter één belangrijk verschil. In het paradijs was de vrucht meteen voorhanden. In het beloofde land moet ze een lange bewerking ondergaan. Eerst moeten de tarwehalmen worden afgesneden. Dan moet het kaf worden gescheiden van het koren. Vervolgens moet het koren tot meel worden gemalen. Dat meel moet dan weer met water gemengd worden om als deeg in de oven te gaan. Uit die oven komt dan eindelijk het brood, dat door ons gegeten kan worden.((Zie Weinreb, F (1976) //De Bijbel als Schepping//, p. 214, 332-334.))
+De tarwe is de 1e van de 7 vruchten van het beloofde land, die in [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=5&cs-bijbelhoofdstuk-2=8&cs-versnummer-3=8-8&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken&search=Zoeken|Deuteronomium 8:8]] worden opgesomd. Volgens Weinreb is deze tarwe identiek aan de vrucht van de [[hetboek_genesis#3.3. Het tweede scheppingsverhaal|boom van het leven]] in het paradijs. Er is echter één belangrijk verschil. In het paradijs was de vrucht meteen voorhanden. In het beloofde land moet ze een lange bewerking ondergaan. Eerst moeten de tarwehalmen worden afgesneden. Dan moet het kaf worden gescheiden van het koren. Vervolgens moet het koren tot meel worden gemalen. Dat meel moet dan weer met water gemengd worden om als deeg in de oven te gaan. Uit die oven komt dan eindelijk het brood, dat door ons gegeten kan worden.((Zie Weinreb, F (1976) //De Bijbel als Schepping//, p. 214, 332-334.))
 De eerste stap is dus het afsnijden van de tarwehalmen. Dat afsnijden staat voor de dood. Denk maar aan het middeleeuwse beeld van [[http://nl.wikipedia.org/wiki/Magere_Hein|Magere Hein]]. Een klein deel van die “gedode” halmen wordt bij God gebracht. Dat worden de “eerstelingen van de oogst” genoemd. Eigenlijk gaat het hier om álle halmen. Het Hebreeuwse woord voor “eersteling”, [[hetboek_genesis#2. Resjīth en tholədoth|resjīth]], betekent namelijk niet alleen ‘begin’ en ‘hoofd’, maar ook ‘totaal’. In een notendop wordt hier dus de hele tarweoogst bij God gebracht.
@@ Regel 331: / Regel 329: @@
 De 1e dag van deze maand is het al meteen raak. Die dag noemen de joden [[http://www.kerkenisrael.nl/jodendom/rosjhasjana.php|Rosj hà-sjanah]], ‘(de) eerste (dag van het) jaar’. Op die dag, zegt de tekst, herinner je je het geluid van de [[hetboek_exodus#5.2. De sjofar|Sjofar]]. Het geluid dat klonk toen de [[detienwoorden|Tien Woorden]] werden uitgesproken.
-De 10e dag van de zevende maand wordt door de joden [[http://www.kerkenisrael.nl/jodendom/jomkipoer.php|Jōm Kippoer]], ‘dag (van de) bedekking’, genoemd.((Meer over //Jōm Kippoer// vind je in [[opwegnaardeeenheid#9. De dag dat alles één wordt|De dag dat alles één wordt]].)) Het is de dag dat Mozes ons de twee platen brengt, waarop God de [[detienwoorden|Tien Woorden]] gegraveerd heeft.
+De 10e dag van de zevende maand wordt door de joden [[http://www.kerkenisrael.nl/jodendom/jomkipoer.php|Jōm Kippoer]], ‘dag (van de) bedekking’, genoemd.((Meer over //Jōm Kippoer// vind je in [[opwegnaardeeenheid#9. De dag dat alles één wordt|De dag dat alles één wordt]].)) Het is de dag dat Mozes ons de twee platen brengt waarop God de [[detienwoorden|Tien Woorden]] gegraveerd heeft.
 Vanaf die dag kan er gebouwd worden aan de //misjkan//, de [[dewoningvangod|woning van God]] in onze wereld.((Zie [[hetboek_exodus# 8. De uitvoering|De uitvoering]].))
@@ Regel 370: / Regel 368: @@
 God kun je dan zien als de “derde partij”, als degene die deze vruchten laat groeien en tot hun bestemming brengt.
-Deze drie “partijen” komen ook in [[http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Leviticus+25&id42=1&id17=1&id47=1&l=nl&set=10|Leviticus 25]] weer terug. Dit hoofdstuk gaat over het “nieuwe paradijs”, over het beloofde land. Hier wordt het land echter “//èrèts//” genoemd.
+Deze drie “partijen” komen ook in [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=3&cs-bijbelhoofdstuk-2=25&cs-versnummer-3=&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Leviticus 25]] weer terug. Dit hoofdstuk gaat over het “nieuwe paradijs”, over het beloofde land. Hier wordt het land echter “//èrèts//” genoemd.
 //Èrèts// is afgeleid van //roets//, wat ‘haasten’ betekent. Net als wij mensen, leeft het land dus in de tijd. De eerste letter van //èrèts// is echter een [[1_alef|alèf]]. Zoals ik al schreef staat de  //alèf// voor de éénheid en voor God. De bron van //èrèts// is dus de Goddelijke wereld, de wereld waarin alles al klaar is, waarin de eeuwigheid al is aangebroken.
@@ Regel 411: / Regel 409: @@
 ====6.1. Hol maken van de Naam====
-Met [[http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Leviticus+24%3A1-9&id42=1&id17=1&id47=1&l=nl&set=10|Leviticus 24:1-9]] zijn we weer terug in de woning van God. In die woning staat een [[dewoningvangod#6.3. De kandelaar|kandelaar]]. Deze kandelaar brandt op olijfolie. Ook staat er een [[dewoningvangod#6.2. De tafel met broden|tafel]]. Op die tafel liggen broden.
+Met [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=3&cs-bijbelhoofdstuk-2=24&cs-versnummer-3=1-9&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Leviticus 24:1-9]] zijn we weer terug in de woning van God. In die woning staat een [[dewoningvangod#6.3. De kandelaar|kandelaar]]. Deze kandelaar brandt op olijfolie. Ook staat er een [[dewoningvangod#6.2. De tafel met broden|tafel]]. Op die tafel liggen broden.
 De kandelaar brandt altijd. Dat staat voor de eeuwigheid, voor de tijd waarin God leeft. De broden liggen er niet altijd. Die worden elke //sjàbbàth// vervangen door nieuwe broden. Dat staat voor de tijd waarin wij leven, voor “onze tijd”.
@@ Regel 419: / Regel 417: @@
 In paragraaf [[hetboek_leviticus#5.4. Tarwe en brood|5.4]] schreef ik dat de broden voor de vruchten van de levensboom staan. Diezelfde broden liggen als “brood van het eeuwige leven” in de woning van God. Waarom moet zulk brood dan nog vervangen worden op //sjàbbàth//?
-Na de mededelingen over de olie en het brood volgt het verhaal over een man die met een andere man vecht.((Zie  [[http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Leviticus+24%3A10-14%2C23&id42=1&id17=1&id47=1&l=nl&set=10|Leviticus 24:10-14,23]].)) De moeder van de vechtersbaas heet //Sjəlomīth//. //Sjəlomīth// komt van //sjalōm//, wat ‘vrede’ betekent. Thuis kan de man het vechten dus niet geleerd hebben.
+Na de mededelingen over de olie en het brood volgt het verhaal over een man die met een andere man vecht.((Zie  [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=3&cs-bijbelhoofdstuk-2=24&cs-versnummer-3=10-14&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Leviticus 24:10-14]].)) De moeder van de vechtersbaas heet //Sjəlomīth//. //Sjəlomīth// komt van //sjalōm//, wat ‘vrede’ betekent. Thuis kan de man het vechten dus niet geleerd hebben.
 Tijdens het vechten vloekt hij.
@@ Regel 441: / Regel 439: @@
 ====6.2. Oog onder oog, tand onder tand====
-De man uit de vorige paragraaf had niets met het geloof in de éénheid. Voor hem was  “strijd” de enige werkelijkheid. In  [[http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Leviticus+24%3A17-22+&id42=1&id17=1&id37=1&l=nl&set=10|Leviticus 24:17-22]] wordt op die strijd dieper ingegaan.
+De man uit de vorige paragraaf had niets met het geloof in de éénheid. Voor hem was  “strijd” de enige werkelijkheid. In  [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=3&cs-bijbelhoofdstuk-2=24&cs-versnummer-3=17-22&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Leviticus 24:17-22]] wordt op die strijd dieper ingegaan.
 Het Hebreeuwse woord voor “strijd” is //natsah//. //Natsah// is verwant met //màtsah//, het ongezuurde brood. Onze vechtpartijen scheuren Gods brood in stukken, maken het gemeenschapsmaal tot een strijdtoneel.
@@ Regel 451: / Regel 449: @@
 Volgens de tekst geldt dat principe niet alleen voor je contacten met je volksgenoten, maar ook voor je contacten met de vreemdelingen die in je buurt wonen. Het recht is één, staat er in de tekst.
-Het Hebreeuwse woord voor “één” is //èchad//. Hetzelfde woord wordt in [[http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Deuteronomium+6%3A4&id42=1&id17=1&id47=1&l=nl&set=10|Deuteronomium 6:4]] gebruikt voor //JHWH//, de Naam van God.
+Het Hebreeuwse woord voor “één” is //èchad//. Hetzelfde woord wordt in [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=5&cs-bijbelhoofdstuk-2=6&cs-versnummer-3=4-4&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Deuteronomium 6:4]] gebruikt voor //JHWH//, de Naam van God.
 Omdat //JHWH// één is, is ook de mens(heid) één.
@@ Regel 464: / Regel 462: @@
 De richtlijnen die het boek Leviticus ons meegeeft, zijn geen achterhaalde regels van een groep allang gestorven Joodse nomaden. Samen vormen ze de gebruiksaanwijzing voor het menselijk leven zelf. Zolang we die gebruiksaanwijzing volgen gaat het goed met ons. Als wij die gebruiksaanwijzing aan ons laars lappen hebben we een probleem. Zelfs ons verblijf in het beloofde land, in het paradijs kan ons dan niet helpen.
-Dat beloofde land wordt in [[http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Leviticus+26%3A3-13&id42=1&id17=1&id37=1&l=nl&set=10|Leviticus 26:3-13]] idyllisch geschetst:
+Dat beloofde land wordt in [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=3&cs-bijbelhoofdstuk-2=26&cs-versnummer-3=3-13&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Leviticus 26:3-13]] idyllisch geschetst:
-God zal het daar van tijd tot tijd laten regenen, zodat het gewas groeit en volop vruchten voortbrengt. Eén van de vruchten zal de tarwe zijn en dat zal genoeg opleveren om naar harteloos brood te kunnen bakken.
+God zal het daar van tijd tot tijd laten regenen, zodat het gewas groeit en volop vruchten voortbrengt. Eén van de vruchten zal de tarwe zijn en dat zal genoeg opleveren om naar hartenlust brood te kunnen bakken.
 Laten we niet meteen denken aan een lusthof die we hier en nu kunnen waarnemen. Net als de rest van de //thorah// gaat het hier in de eerste plaats om iets dat zich diep in onszelf afspeelt. “Regen” staat dan voor alles wat God doet om van ons leven een vruchtbaar leven te maken en “tarwe” staat dan voor de “levensboom” die diep van binnen bij ons groeit en ons dag in dag uit “levensbrood” schenkt.
@@ Regel 482: / Regel 480: @@
 Voor onze //nəsjamah//, ons diepste wezen, is dat funest. Die is dan namelijk degene kwijt waaraan ze zich normaal gesproken spiegelt. Ook onze //nèfèsj//, onze psyche, komt dan in de problemen. Die is dan namelijk de zin van haar leven kwijt en zal wegkwijnen.
-De hemel, de plaats waar God woont, zal van ijzer zijn, zegt de tekst.((Zie [[http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Leviticus+26%3A19&id42=1&id17=1&id37=1&l=nl&set=10|Leviticus 26:19]].)) IJzer staat voor de tweeheid. Als God zich terugtrekt, kunnen we de éénheid niet meer vinden.
+De hemel, de plaats waar God woont, zal van ijzer zijn, zegt de tekst.((Zie [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=3&cs-bijbelhoofdstuk-2=26&cs-versnummer-3=19-19&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Leviticus 26:19]].)) IJzer staat voor de tweeheid. Als God zich terugtrekt, kunnen we de éénheid niet meer vinden.
 Ten //tweede// zal het land zich voor ons afsluiten.
@@ Regel 506: / Regel 504: @@
 In paragraaf [[hetboek_leviticus#1.3. En hij roept|1.3]] behandelde ik het Hebreeuwse woordje voor roepen. Ik bedoel het woordje //qara//. Dat woordje eindigde met de letter [[1_alef|alèf]], die voor de éénheid staat.
-Eerst roept God Mozes tot die éénheid en als we in het beloofde land zijn, roept Hij ons allemaal tot die éénheid. Op een gegeven moment krijgen we echter de balen van Zijn geroep. Dan verandert Hij zijn //qara//, ‘roepen’, in iets dat veel heftiger is, namelijk //qèri//. De Statenvertalers vertalen dat woordje met “tegenheid”. Het betekent eigenlijk ‘vijandelijk treffen’.
+Eerst roept God Mozes tot die éénheid en als we in het beloofde land zijn, roept Hij ons allemaal tot die éénheid. Op een gegeven moment krijgen we echter de balen van Zijn geroep. Dan verandert Hij zijn //qara//, ‘roepen’, in iets dat veel heftiger is, namelijk //qèri//. Pieter Oussoren vertaalt dat woordje met “tegen(in)”. Het betekent eigenlijk ‘vijandelijk treffen’.
 God gedraagt Zich hier dus als onze tegenstander, als onze vijand. Niet omdat Hij met ons af wil rekenen, maar omdat Hij geen andere uitweg ziet om ons tot Zijn éénheid te brengen.
@@ Regel 520: / Regel 518: @@
 {{ qara_qeri.png?470 }}
-Zevenmaal komt //qèri// in dit hoofdstuk van Leviticus voor.((Zie [[http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Leviticus+26%3A21%2C23%2C24%2C27%2C28%2C40%2C41&id42=1&id17=1&id37=1&l=nl&set=10|Leviticus 26:21,23,24,27,28,40,41]].)) Weer de 7 dus. Het hele boek door gebruikt God die “7” om ons bij Hem te brengen.
+Zevenmaal komt //qèri// in dit hoofdstuk van Leviticus voor.((In Leviticus 26:21, 23, 24, 27, 28, 40 en 41.)) Weer de 7 dus. Het hele boek door gebruikt God die “7” om ons bij Hem te brengen.
 In dit geval gedraagt Hij zich als een jaloerse minnaar. Gekrenkt slaat Hij ons de idolen uit onze handen die onze terugkeer naar Hem in de weg staan.
-Onze idolen zijn onze placebo’s voor God. Ons diepste wezen is erop gebouwd om iets hogers te weerspiegelen. Als God dat niet is, zoeken we een idool, een “afgod”. //Giloel// noemt de tekst hen. “Drekgoden”, vertalen de Statenvertalers spottend.((Zie [[http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Leviticus+26%3A30&id42=1&id17=1&id37=1&l=nl&set=10|Leviticus 26:30]].)) //Giloel// komt van //galàl//, wat ‘ronddraaien’ betekent.
+Onze idolen zijn onze placebo’s voor God. Ons diepste wezen is erop gebouwd om iets hogers te weerspiegelen. Als God dat niet is, zoeken we een idool, een “afgod”. //Giloel// noemt de tekst hen. “Namaakgoden”, vertaalt Pieter Oussoren spottend.((Zie [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=3&cs-bijbelhoofdstuk-2=26&cs-versnummer-3=30-30&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Leviticus 26:30]].)) //Giloel// komt van //galàl//, wat ‘ronddraaien’ betekent.
 Het gaat hier dus om wezens of zaken die zichzelf in het middelpunt zetten. Deze wezens of zaken neemt God ons nu af.
@@ Regel 532: / Regel 530: @@
 ====7.4. Omkeer====
-Uiteindelijk worden de Israëlieten door God uit het beloofde land gewipt. Dat land is inmiddels zo moe van hen geworden dat het blij is dat ze weg zijn. Nu kan het eindelijk genieten van haar gemiste //sjabbàth//-dagen.((Zie [[http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Leviticus+26%3A33-35&id42=1&id17=1&id37=1&l=nl&set=10|Leviticus 26:33-35]].))
+Uiteindelijk worden de Israëlieten door God uit het beloofde land gewipt. Dat land is inmiddels zo moe van hen geworden dat het blij is dat ze weg zijn. Nu kan het eindelijk genieten van haar gemiste //sjabbàth//-dagen.((Zie [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=3&cs-bijbelhoofdstuk-2=26&cs-versnummer-3=33-35&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Leviticus 26:33-35]].))
 De Israëlieten worden verspreid onder de volkeren.
@@ Regel 558: / Regel 556: @@
 Het hoofddocument van de //Hebreeuwse Bijbel// is:
-[[dehebreeuwsebijbel|De Hebreeuwse Bijbel]]
+  * [[dehebreeuwsebijbel|De Hebreeuwse Bijbel]]
 Het hoofddocument van de //Thorah// is:
-[[dethorah|De Thorah]]
+  * [[dethorah|De Thorah]]
 De documenten die bij “Het boek Leviticus” horen zijn:
-[[opwegnaardeeenheid|Op weg naar de eenheid]]
+  * [[opwegnaardeeenheid|Op weg naar de eenheid]]
+  * [[hoedewegnaardeeenheidbegint|Hoe de weg naar de eenheid begint]]
-[[hoedewegnaardeeenheidbegint|Hoe de weg naar de eenheid begint]]

Lodebar

Site-hulpmiddelen

Gebruikershulpmiddelen

Verschillen

Paginahulpmiddelen