Site-hulpmiddelen

Gebruikershulpmiddelen


Verschillen

Dit geeft de verschillen weer tussen de geselecteerde revisie en de huidige revisie van de pagina.

Link naar deze vergelijking

Beide kanten vorige revisieVorige revisie
Volgende revisie
Vorige revisie
detienwoorden [2014/04/29 13:54] josquakdetienwoorden [2016/02/03 11:09] (huidige) josquak
Regel 1: Regel 1:
-======Wat God zegt======+======De Tien Woorden======
  
  
-=====1. Een inleidende zin=====+=====1. Speciale woorden=====
  
-De belangrijkste tekst uit de [[dethorah|Thorah]]de kern van de [[dehebreeuwsebijbel|Hebreeuwse Bijbel]], is [[detienwoorden#6.1. De Tien Woorden in een vertaling|Exodus 20:2-17]]. Dit Bijbelgedeelte kennen de joden als [[detienwoorden|De Tien Woorden]].+In het Jodendom is geen boek belangrijker dan de [[dethorah|Thorah]]. De //Thorah// is de kern van de [[dehebreeuwsebijbel|Hebreeuwse Bijbel]], dat de christenen kennen als het “Oude Testament”
  
-Deze “Tien Woorden” worden ingeleid door een korte zin. [[http://nl.wikipedia.org/wiki/Pieter_Oussoren|Pieter Oussoren]] vertaalt deze zin als volgt:+Een boek, schrijf ik, maar eigenlijk is hier sprake van vijf boeken die volgens de [[weinrebendejoodseoverlevering|Joodse Overlevering]] stuk voor stuk door [[dethorah#2De schrijver van de Thorah|Mozes]] geschreven zijn.
  
-//God spreekt al déze woorden en zegt://+In die vijf boeken wordt driemaal gesproken over “tien woorden”. Eénmaal in het boek [[hetboek_exodus|Exodus]], het tweede boek van de //Thorah//((Zie [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=2&cs-bijbelhoofdstuk-2=34&cs-versnummer-3=28-28&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Exodus 34:28]].)) en tweemaal in het boek [[hetboek_deuteronomium|Deuteronomium]], het vijfde boek van de //Thorah//.((Zie [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=5&cs-bijbelhoofdstuk-2=4&cs-versnummer-3=12-13&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Deuteronomium 4:12,13]] en [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=5&cs-bijbelhoofdstuk-2=10&cs-versnummer-3=3-5&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Deuteronomium 10:3-5]].)) Volgens deze teksten zijn die tien woorden niet door Mozes geschreven, maar door [[isgoddood|God]] zelf. Van geen enkel ander gedeelte uit de //Thorah// wordt dat gezegd. Het gaat hier dus om iets heel speciaals.
  
-In de oude [[http://nl.wikipedia.org/wiki/Statenvertaling|Statenvertaling]] luidt deze zin:+Bij deze tien woorden moet je niet letterlijk aan tien woorden denken. Het gaat om tien stukjes tekst die samen uit 172 [[hethebreeuws|Hebreeuwse]] woorden ofwel 620 Hebreeuwse letters bestaan.
  
-//Toen sprak God al deze woorden, zeggende://+De inhoud van deze tien stukjes tekst vind je op twee plaatsen in de //Thorah//. De eerste plaats is [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=2&cs-bijbelhoofdstuk-2=20&cs-versnummer-3=2-17&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Exodus 20:2-17]] en de tweede plaats is [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=5&cs-bijbelhoofdstuk-2=5&cs-versnummer-3=4-21&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Deuteronomium 5:4-21]]. In Exodus vind je de eigenlijke tekst en in Deuteronomium een later opgeschreven tekst die daar, op een paar details na, identiek aan is.
  
-Niets bijzonders zou je zeggen. In het zinnetje wordt alleen gezegd dat God de Tien Woorden uit gaat spreken. Toch liggen in dat simpele inleidende zinnetje vele betekenissen verborgen. Betekenissen die pas aan de oppervlakte komen als je de Hebreeuwse grondtekst zélf ter hand neemt.+Alles goed en wel zul je misschien zeggen, maar wat moeten wij, [[watispremodern_modern_postmodern#3Wat is modern?|moderne]] en [[watispremodern_modern_postmodern#5. Wat is postmodern?|postmoderne]] mensen met een Hebreeuwse tekst waarvan beweert wordt dat ze door een Wezen geschreven is waarvan wij het bestaan niet eens aan kunnen tonen, een Wezen dat zich bovendien uitsluitend lijkt te richten op het oude joodse volk?  
  
-Begrijp me goed, ik zeg niets over het vertaalwerk van Oussoren en de StatenvertalersDie hebben prima werk afgeleverdHet probleem heeft te maken met het Hebreeuws zelf. Die taal is zo diep en zo rijk, dat vertalers veel buiten beschouwing moeten laten.+Volgens [[weinrebenwaarheid|Friedrich Weinreb]] is dat alles echter niet zo ouderwets als het lijktVolgens hem zit er diep in ons allemaal iets joodsIets dat zo diep in ons zit dat we het niet eens aan kunnen tonen.((Zie [[dehebreeuwsebijbel#8.2. Het joodse in ons|Het joodse in ons]].)) Dat verborgen plekje wordt in de Joodse Overlevering de //nəsjamah// genoemd
  
-In een eenvoudig inleidend zinnetje als dit zitten al zoveel betekenissen verborgen dat je er een heel document over vol kunt schrijvenDat heb ik bij deze gedaan.+Die //nəsjamah// heeft direct te maken met het Wezen dat zich in de joodse geschriften laat kennenHet weerspiegelt dat Wezen namelijk.
  
-Omdat het Hebreeuws in dit document een hoofdrol speeltis het handig als je eerst mijn document [[hethebreeuws|Het Hebreeuws]] doorlees+Als Weinreb gelijk heeftgaan die joodse geschriften ons allemaal aan, in welke tijd of plaats we ook leven en welke levensovertuiging we er ook op nahouden. En dat geldt dan ook voor die speciale tekst die joden de “Tien Woorden” noemen.
  
-Over de Hebreeuwse grammatica vind je meer in mijn document [[degrammaticavanhethebreeuws|De grammatica van het Hebreeuws]]. 
  
  
 +=====2. Woorden van de overzijde=====
  
-=====2. De zin in het Hebreeuws===== 
  
 +====2.1. Als twee werelden samenkomen====
  
-====2.1. De zin zelf====+[[hetboek_exodus|Exodus]], het tweede boek van de //Thorah//, begint met de verwikkelingen van het joodse volk in het land //Mitsràjim//
  
-In het Hebreeuws staat er in Exodus 20:1:+//Mitsràjim// wordt vaak vertaald als “Egypte” maar dat is een heel ander woord. //Mitsràjim// komt van //tsàr//, wat ‘angst, benauwdheid’ betekent.((Zie [[hetboek_exodus#2. Mitsràjim|Mitsràjim]].)) //Mitsràjim// is dus een plek waar angst de boventoon voert.
  
-//wà-jədàber èlohīm eth kol hà-dəvarīm ha-elèh lemor//.+Bedoeld wordt niet dat daar allemaal angsthazen wonen. Het gaat hier om een angst die wij allemaal kennen, hoe dapper we verder ook zijn. Het gaat hier om de angst dat ons diepste vermoeden een illusie zal blijken te zijn. Het vermoeden dat alles en iedereen in de grond van de zaak één is, hoeveel tegenstellingen wij ook in ons en rondom ons ervaren. Het vermoeden dat het Wezen dat de joden “de Ene” en “de Enige” noemen werkelijk bestaat en dat er iets in ons is dat die “Ene”, die “Enige” weerspiegelt.
  
 +In //Mitsràjim// kan men dat niet geloven. 
  
 +In Exodus 3 t/m 15 wordt echter beschreven hoe die ene God zelf het initiatief neemt, hoe Hij zijn volk uit de greep van de angst ontrukt.((Zie [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=2&cs-bijbelhoofdstuk-2=14&cs-versnummer-3=&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Exodus 14]].))
  
-====2.2. De waw aan het begin====+Enkele hoofdstukken later, in  [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=2&cs-bijbelhoofdstuk-2=19&cs-versnummer-3=1-24&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Exodus 19:1-24]], bereikt dat volk onder leiding van Mozes de berg Sinaï.
  
-Het eerste Hebreeuwse woord is dus //wà-jədàber//. Het voorvoegsel //// hoort bij wat ik gemakshalve [[degrammaticavanhethebreeuws#9“Klein grut”|“klein grut”]] noem, letters of korte woordjes die geen “stam” hebbenIn het Hebreeuws fungeren deze letters of woordjes als lidwoordenvoorzetsels, voegwoorden, voornaamwoorden, enzovoort.+Het Hebreeuwse woord voor berg is //hàr//. //Hàr// is verwant met //harah// wat ‘zwanger’ betekentEen zwangere vrouw heeft een geheim in zichEen geheim dat op een gegeven moment hier op deze wereldonthuld zal worden. Die onthulling is de geboorte van het kind.
  
-[[degrammaticavanhethebreeuws#4. Werkwoorden en naamwoorden|Werkwoorden en naamwoorden]] hebben wél een [[degrammaticavanhethebreeuws#2. De drieletterige stam|“stam”]] en kunnen grammaticaal vervoegd of verbogen wordenVoor, achter of tussen die stamletters staan vaak één of meer extra letters, die aangeven in welke grammaticale vorm het werkwoord of naamwoord staat+Ook op de berg Sinaï is sprake van een geheimHet geheim dat God afdaalt naar onze wereld
  
-In woorden met een stam zitten zoveel betekenissen verborgen dat ze een zin rijk en diep makenToch wordt een zin pas een zin door dat “kleine grut” dat om die woorden heen staat. Dat “kleine grut” bestaat soms maar uit één letter, die als voorvoegsel aan een werkwoord of naamwoord wordt vastgeplaktDe //wà// aan het begin van deze zin is daar een voorbeeld van.+Een geheim, want het gaat hier eigenlijk om iets onmogelijksGod is een Wezen waarvan je het bestaan niet eens aan kunt tonenHoe kan dat Wezen nu de wereld van onze zintuigen en ons verstand betreden?
  
-//Wà// bestaat uit de letter [[1_waw|waw]] en uit een klinker om die letter uit te kunnen spreken.((In het Hebreeuws zijn alle letters medeklinkers. Met  behulp van klinkers kun je deze letters uitspreken. Zie [[hethebreeuws#3.1. Tekentjes voor de klinkers|Tekentjes voor de klinkers]].)) Het [[hethebreeuws#2.4. Het beeld|beeld]] van de //waw// is een haak. Een haak verbindt twee zaken met elkaar. In dit geval verbindt hij de tekst van de Tien Woorden met de tekst die daaraan voorafgaat.+Toch zegt de tekst dat God afdaalt naar een hoog punt in onze wereld en daar Mozes bij zich roept.((Zie [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=2&cs-bijbelhoofdstuk-2=19&cs-versnummer-3=20-20&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Exodus 19:20]].))
  
-In de Hebreeuwse Bijbel wemelt het van deze //waw’s//. Zij fungeren als voegwoordjes die losse tekstgedeelten met elkaar verbindt. Je kunt ze vertalen met ons woordje en’.+Het Hebreeuwse woord voor roepen is //qara//. //Qara// is niet zomaar roepen, maar bij zich roepen om één te worden’.((Zie [[hetboek_leviticus#1.3. En hij roept|En hij roept]].))
  
-Zoals elke Hebreeuwse letter heeft de //waw// een [[hethebreeuws#2.2. Het getal|getalswaarde]]. De getalswaarde van de //waw// is 6+Mozes beantwoordt Gods roep en klimt de berg op
  
-Volgens het Bijbelse [[hetboek_genesis#3.2. Het eerste scheppingsverhaal|scheppingsverhaal]] heeft God alles wat er is in zes dagen geschapen. Op de zesde dag schiep Hij de mens. Volgens de [[weinrebendejoodseoverlevering|Joodse Overlevering]] wil God dat die mens alles wat Hij geschapen heeft weer met elkaar gaat verbinden.((Zie Weinreb, Friedrich (1981) //Letters van het leven//, p80-82.)) +Het Hebreeuwse woord voor ‘opklimmen’ is //’alah//. //’Alah// is verwant met //’olah//, wat vaak vertaald wordt met ‘brandoffer’, maar het gaat hier niet om een primitief bloederig offer. Het gaat hier om iets dat in onszélf plaatsvindt. Volgens Weinreb is //’olah// ons verlangen om onze eigen wereld te verbinden met de wereld van God. Dat verlangen laat ons opstijgen naar die wereld.((Meer over //’olah// vind je in hoofdstuk [[opwegnaardeeenheid#3‘Olah met runderen en kleinvee|3]] en [[opwegnaardeeenheid#4. ‘Olah met vogels|4]] van mijn document [[opwegnaardeeenheid|Op weg naar de eenheid]].)) 
  
-De mens is dus bedoeld als de //waw// van scheppingPas als die //waw// zijn werk heeft gedaanis Gods scheppingswerk voltooid.+Zo komen onze wereld en de wereld van God bij elkaar.((Zie Whitlau, Eli (1987) //Tenachon over de Tora, 12//, p. 185.))
  
-Het Hebreeuwse woord voor “scheppen” is //bara//. //Bara// bestaat uit de letters [[2_beth|bēth]], [[200_resj|rēsj]] en [[1_alef|alèf]]. De getalswaarde van deze letters is respectievelijk 2, 200 en 1.  
  
-De 2 staat voor de tweeheid en de 200 is daar de verst ontwikkelde vorm van. Schepping is in eerste instantie namelijk tweemaking. God maakt allerlei zaken en zet daar andere zaken tegenover.  
  
-Daarmee is de schepping echter niet afgelopenHet woord //bara//, ‘scheppen’ eindigt met een  [[1_alef|alèf]], met de getalswaarde 1. Pas als de mens alles één heeft gemaakt is de schepping af+====2.2De Ene spreekt====
  
-Hoe maakt de mens dat alles één? +Als Mozes de plek bereikt heeft waar God is afgedaald, spreekt God met hem. Dat spreken vindt plaats in de taal waarin ook de rest van de joodse Bijbel beschreven is, namelijk het [[hethebreeuws|Hebreeuws]].
  
-Door zich aan de Tien Woorden te houden. De essentie van die woorden is liefde. Het Hebreeuwse woord voor liefde is //àhàvah//. //Àhàvah// bestaat uit de letters [[1_alef|alèf]][[5_he|hē]][[2_beth|bēth]] en [[5_he|hē]]De getalswaarde van deze letters is respectievelijk 1, 5, 2 en 5. Totaal is dat 1313 is ook de getalswaarde van het woord //èchad//wat ‘één’ betekent. Liefde is dus iets wat één maakt.((Zie [[detienwoorden#4.4Liefde tot God en onze naaste|Liefde tot God en onze naaste]].))+Het Hebreeuws is geen taal waarin wij onze dagelijkse dingen met elkaar kunnen bespreken. Het Hebreeuws is een taal waarin God zelf zich voor onsmensenverstaanbaar maaktHet woord “Hebreeuws” zegt dat alDat woord komt namelijk van //’evèr// wat ‘overzijde’ betekent. Het Hebreeuws is dus de taal van de overzijde, van de wereld voorbij ónze wereld, de wereld van God.((Zie [[hetboek_genesis#4.7Heber|Heber]].))
  
-De éénheid is God zélfDoor lief te hebben, brengen wij mensen de delen van de schepping weer terug naar de éénheidnaar God zélf.+In die taal spreekt God de Tien Woorden uitOok de andere joden die bij de berg Sinaï aanwezig warenhebben die Woorden gehoord.
  
-Dat alles betekent het voorvoegsel //// aan het begin van deze zin.+Volgens de //Mechilta//, een geschrift uit de Joodse Overlevering, sprak God eerst al deze woorden als een éénheid uit.((Zie Whitlau, Eli (1987) //Tenachon over de Tora, 12//, p. 31,32.)) 
  
 +God is zélf één, dus ook de taal is voor Hem één. Wij, mensen, plaatsen echter schotten tussen de dingen. Voor ons, mensen, staat tegenover elk verschijnsel een tegengesteld verschijnsel. Die tegenstellingen kenmerken ook onze taal.
  
 +John Zerzan, de anarchist waar ik in mijn document [[bestaatwaarheid#6. Waarheid volgens Zerzan|Bestaat waarheid]] over schreef, ontdekt die tegenstellingen in al onze talen, culturen en religies. Het hele pakket dat wij “de menselijke beschaving” noemen, is voor hem slechts een wereld van brokstukken en vervormingen. Ons échte zelf en ons échte leven zijn we volgens hem allang kwijtgeraakt. Naar dat échte zelf en dat échte leven is Zerzan op zoek. Bij dat échte zelf en dat échte leven hoort een échte taal, een taal die één is en één maakt.
  
-====2.3De (aan)spraak====+Over zo’n taal spreekt ook de //Mechilta//Het gaat daar om de taal waarin God de Tien Woorden uitspreekt.
  
-Op het voorvoegsel //// volgt het woord //jədàber//. //Jədàber// is een grammaticale vervoeging van de werkwoordsstam //davàr//, die ‘(aan)spreken, voor zich trachten te winnen, bevelen, beloven’ betekent.+Hoe zou die taal geklonken hebben? In Exodus 19 wordt gesproken over het steeds aanhoudende geluid van een //sjofar//. Over die //sjofar// vind je meer in paragraaf [[hetboek_exodus#5.2. De sjofar|5.2]] van mijn document over het boek [[hetboek_exodus|Exodus]].
  
-//Davàr// heeft dus met “spreken” te maken, maar niet in een vrijblijvende zin//Davàr// is iets zeggen dat de toehoorders aanspreektdat iets bij hen teweeg brengtdat iets van hen verlangt en hen ook iets belooft.((Zie [[231_poorten#2.2. Strongnummers|Strongnummers]].))+Na dat geluid herhaalt God volgens de //Mechilta// de Tien Woorden, maar nu met een pauze tussen elk woordWant alleen op die manier kunnen wijmensen die denken en leven in een wereld van tegenstellingendie woorden begrijpen.
  
-De stam //davàr// bestaat uit de letters [[4_daleth|dalèth]][[2_beth|bēth]] en [[200_resj|rēsj]]. Deze letters keren ook terug in //jədàber//maar worden dáár voorafgegaan door een [[10_jod|jōd]]. Deze extra letter geeft aan dat hier sprake is van een hij-vorm.((Zie [[degrammaticavanhethebreeuws#5.2. Hij|Hij]].))+God gebruikt nog wel Zijn eigen taal, het Hebreeuwsmaar dan het Hebreeuws dat wij kennen, het Hebreeuws waarin woorden en letters van elkaar onderscheiden zijnhet Hebreeuws waarin het ene woord en de ene letter tegenover een ander woord en een andere letter komt te staan.
  
-Ook geeft ze informatie over de tijdsvorm waarin het werkwoord staat: een tijdsvorm waarin iets voortduurt in de tijd.((Zie [[degrammaticavanhethebreeuws#4.3. De trage tijd]].)) //Jədàber// zou je dus kunnen vertalen als ‘hij is voortdurend bezig met (aan)spreken’.+Daarmee neemt God een enorm risico. Het risico dat wij de woorden en letters uit elkaar trekken en ze op die manier dood makenDat zou het einde van de Tien Woorden betekenen
  
-De werkwoordsvorm van //jədàber// is de //piël//Deze //piël// geeft aan dat hij met dat aanspreken op een hele concrete manier bezig is en dat hij dat in zijn eentje doet.((Zie [[degrammaticavanhethebreeuws#8.3. Piël, poeal en hitpael|Piël, poeal en hitpael]].))+Zowel bij de Tien Woorden als bij de hele Hebreeuwse Bijbel zijn de letters en woorden met onzichtbare draden met elkaar verbonden.((Zie [[231_poorten#3. Een “black box”|Een “black box”]].)) Om die draden te ontdekken, hebben we niets aan ons analytische verstand. Daar hebben we een ander verstand voor nodig, een verstand dat de éénheid kan zien. De Bijbel noemt dat andere verstand //chochmah//, Goddelijke wijsheid.((Zie [[231_poorten#5.3. De formule|De formule]].))
  
 +Met deze onzichtbare draden werkt de [[weinrebendejoodseoverlevering|Joodse Overlevering]], de oude joodse uitlegtraditie van de Bijbel. Als wij haar aanwijzingen volgen, kunnen we iets van die goddelijke Bijbeltekst begrijpen.
  
 +Als God twee van de tien woorden uitgesproken heeft, smeken de joden bij de berg Sinaï Mozes de rest van de woorden alléén aan te horen.((Zie [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=2&cs-bijbelhoofdstuk-2=20&cs-versnummer-3=18-21&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Exodus 20:18-21]].)) De woorden raken hen zo diep dat ze bang zijn het loodje te leggen.((Zie Whitlau, Eli (1987) //Tenachon over de Tora, 12//, p. 184.)) 
  
-====2.4. God====+Hun verzoek wordt ingewilligd.
  
-De “hij” waar ik het in de vorige paragraaf over had, is God zélfGod zélf is hier voortdurend bezig” met ons “aan te spreken”.+In de Bijbeltekst gaan Gods woorden echter gewoon doorEerst volgen daar de andere acht woorden en daarna een verdere uitleg van de Tien Woorden die de boekrol van het verbond” wordt genoemd.((Zie [[hetboek_exodus#5.3. Het verbondsboek|Het verbondsboek]].)) Al die woorden deelt Mozes de andere joden na afloop mee en zij beloven zich aan die woorden te zullen houden.((Zie [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=2&cs-bijbelhoofdstuk-2=24&cs-versnummer-3=3-8&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Exodus 24:3-8]].))
  
-Het Hebreeuwse woord voor God is //Èlohīm//. //Èlohīm// is een mannelijke meervoudsvorm. Dat zie je aan de grammaticale uitgang //-īm//. Je moet //Èlohīm// dus eigenlijk vertalen met ‘goden’. Dat kan echter niet, want God is één. 
  
-In het Hebreeuws kan het meervoud echter ook iets kwalitatiefs zijn, iets dat het gewone overstijgt.((Zie [[degrammaticavanhethebreeuws#7. Het meervoud|Het meervoud]].)) Je zou //Èlohīm// dan kunnen vertalen als ‘Degene die meer is dan een “gewone god”, ‘Degene die de term “god” overstijgt’. 
  
 +====2.3. Gods woord in drie hoedanigheden====
  
 +In [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=2&cs-bijbelhoofdstuk-2=24&cs-versnummer-3=12-12&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Exodus 24:12]] vraagt God Mozes opnieuw naar de top van de berg te klimmen, om daar met Hem te “wezen”.
  
-====2.5Eth en kol====+Het Hebreeuwse woord voor “wezen” of “zijn” is //hajah//God noemt zich ook zélf het “zijn”. Zijn naam is //JHWH//, wat je zou kunnen vertalen met ‘Hij (die er) is’.
  
-In de [[degeschiedenisvanhethebreeuws#5.2. De Masoretische tekst|Masoretische tekst]] staat boven het woord //Èlohīm// een koning, een zangtekentje dat aangeeft dat dit woord gescheiden is van het woord of de woorden die erna komen.((Zie [[hethebreeuws#3.6. Tekentjes voor de zang|Tekentjes voor de zang]].))+Van dat zijn” wil God Mozes nu deelgenoot maken. Dat doet Hij door hem Zijn woord te geven. Dat woord heeft drie hoedanigheden:
  
-De woorden //wà-jədàber èlohīm// horen bij elkaar. Daarna komt een nieuw gedeelte van de zindat maar uit één woordje bestaat, namelijk //eth//. //Eth// hoort net als //// bij het “klein grut”//Eth// geeft aan wat het lijdend voorwerp isIn de gebruikelijke vertalingen wordt het nooit vertaaldToch is het geen onbetekenend woordje.+  - De //loechoth//, de “stenen platen”.((Zie paragraaf [[detienwoorden#2.4. De “stenen platen”|2.4]].)) 
 +  - De //thorah//.((Zie paragraaf [[detienwoorden#2.5. De Schriftelijke Thorah|2.5]].)) 
 +  - De //mitswah// ofwel de mondelinge //thorah//.((Zie paragraaf [[detienwoorden#2.6. De Mondelinge Thorah|2.6]].))
  
-//Eth// bestaat uit de letters [[1_alef|alèf]] en [[400_thaw|thaw]]. //Alèf// is de eerste letter van het Hebreeuwse alfabet en //thaw// is de laatste letter van het Hebreeuwse alfabet. Dat alfabet kun je zien als de weg die God aflegt om bij ons mensen te komen. //Eth// zou je dan kunnen vertalen als ‘de hele weg van God, van het begin tot het einde’. 
  
-De //alèf// staat voor de éénheid, voor God zélf dus, en de //thaw// staat voor de Godverlatenheid.  
  
-Het beeld van de //thaw// is het kruis, het martelwerktuig waarin [[wieisjezus|Jezus]] gehangen heeftVolgens de christenen begon de weg van Jezus bij God en eindigde die op het kruis, de plek waar hij zich van God verlaten wist. De weg van Jezus is volgens christenen de weg die God zélf gaat om in onze situatie te komen. Daarbij gaat Hij tot het uiterste, tot de //thaw//.+====2.4. De “stenen platen”====
  
-De getalswaarde van de [[400_thaw|thaw]] is 400. 400 staat voor de eindeloos lange tijd. //Eth// lijkt dus een onomkeerbare weg, een weg waarin Gods éénheid voorgoed teloor is gegaan.+De eerste hoedanigheid van het woord is de //loechoth//Voluit staat er //èth-loechoth hà-èvèn//.
  
-Misschien hebben de Masoreten daarom onder //eth// een koning”, een scheidingstekentje gezet.+Vroeger werd dit vertaald met stenen tafelen” en tegenwoordig met “stenen platen”, maar geen van beide vertalingen dekken de lading van deze Hebreeuwse woorden. In beide gevallen denk je namelijk aan levenloze materiemaar hier gaat het om iets heel anders.
  
-Daarna volgt weer een nieuw gedeelte van de zin. Een gedeelte dat begint met het woordje //kol//. Ook dat hoort bij het “klein grut”. //Kol// bestaat uit de letters [[20_kaf|kàf]] en [[30_lamed|lamèd]]Dat zijn de middelste letters van het Hebreeuwse alfabet. Zij verbinden beide helften van dit alfabet met elkaar.+Laat ik beginnen met //loechoth//het woord dat ten onrechte met tafelen” of “platen” vertaald wordt. //Loechoth// is het vrouwelijke meervoud van //loeàch//. //Loeàch// is verwant aan //làch// wat ‘vochtig, vers, groen’ betekent en aan //ləàch//, wat ‘frisheid, levenskracht’ betekentHet gaat hier dus niet om dood materiaal, maar om iets dat springlevend is, zoals het nieuwe groen dat in de lente uitbot.
  
-//Kol// is dus iets heel anders als //eth//. //Eth// trekt het alfabet uit elkaar en //kol// houdt het alfabet bij elkaar.+//Loechoth// wordt voorafgegaan door het woordje //èth//. //Èth// komt van //eth//, dat grammaticaal aangeeft dat we hier met een lijdend voorwerp te doen hebben. //Eth// betekent echter veel meer. //Eth// bestaat uit de letters [[1_alef|alèf]] en [[400_thaw|thaw]]. //Alèf// is de eerste letter van het Hebreeuwse alfabet en //thaw// de laatste letter. //Eth// zou je dus kunnen vertalen als ‘van het begin naar het einde van het Hebreeuwse alfabet gaan’.((Zie ook [[degrammaticavanhethebreeuws#9.5. Eth en kol|Eth en kol]].)) Het Hebreeuwse alfabet kun je beschouwen als de weg die God met Zijn Woord aflegt. Bij //eth// legt God dus de hele weg van Zijn Woord af. Dan gaat Hij tot het uiterste.
  
-//Kol// betekent ‘alles, geheel. //Kol// maakt van de weg die het alfabet aflegt een éénheid.+//Èth-loechoth// zou je dan kunnen vertalen als (het) leven (dat) door alles heen fris en krachtig blijft’.
  
 +Achter //èth-loechoth// staat nog //hà-èvèn//, wat gewoonlijk vertaald wordt als ‘de steen’. Het gaat hier echter niet om een gewone steen. In paragraaf [[hetboek_exodus#1.3. De zonen van Israël|1.3]] van mijn document over het boek Exodus beschreef ik //èvèn// als de verbinding tussen de vader en de zoon. De vader is hier God en de zoon het joodse volk. 
  
 +Zoals ik al schreef, staat het joodse volk voor onze //nəsjamah//, ons diepste wezen. //Hà-èvèn// staat dus voor de toestand waarin dat diepste wezen in verbinding staat met haar Bron. 
  
-====2.6. Dit Woord====+//Èth-loechoth hà-èvèn// zou je dan kunnen vertalen als ‘(ons) diepste wezen (dat) door alles heen springlevend blijft (omdat het bij haar) Bron blijft’.
  
-Na //eth// en //kol// volgt het woord //hà-dəvarīm//.+//Èth-loechoth hà-èvèn// is dus dat wat wij ten diepste zijn, ons eigenlijke mens-zijn. Dat eigenlijke mens-zijn geeft God hier aan Mozes.
  
-//Hà// is alweer “klein grut”. //Hà// is het Hebreeuwse lidwoord. Ons ‘de’ of ‘het’ dus. Met een lidwoord wijs je een woord aan. In dit geval is dat het woord //dəvarīm//, een zelfstandig naamwoord dat ‘woorden’ betekent. 
  
-Als je iets aanwijst is er ook iets wat je niet aanwijst, iets dat zich voor je verbergt. In dit geval is dat de verborgen kant van de woorden, de kant die je niet in het schrift kunt uitdrukken. 
  
-“Woorden” schreef ik, want //dəvarīm// is weer een mannelijk meervoud. Ook hier kan dat meervoud iets kwalitatiefs zijn, iets dat het gewone overstijgt. //Dəvarīm// kun je dan vertalen als ‘hét woord’, als een Woord met een hoofdletter. De //dəvarīm// zijn de Tien Woorden, die eigenlijk maar één Woord vormen. Het ene Woord waarin God zichzélf helemaal uitspreekt.((Zie [[detienwoorden#2.2. De Ene spreekt|De Ene spreekt]].))+====2.5. De Schriftelijke Thorah====
  
-De stam van //dəvarīm// is //davar//. //Davar// betekent ‘woordgezegdebevel, belofte, gebeurtenis, zaak, betrekking’+De tweede hoedanigheid van het woord is //hà-thorah//, de [[dethorah|Thorah]]de kern van de Hebreeuwse Bijbel.
  
-Net als bij //davàr// gaat het hier niet om iets vrijblijvends. //Davar// is een woord dat je ergens bij betrekt, dat iets kan doen, dat een zaak kan wordenHet blijft niet “in de lucht hangen”. Het gebeurt, het wordt iets concreets. In Jesaja 55:10,11 wordt dit gebeuren als volgt beschreven:+//Thorah// betekent ‘aanwijzing’In de //Thorah// wijst God je de juiste richtingZonder die //Thorah// zou je verdwalen in de doolhof van het leven. In dit leven is alles namelijk relatief. De //Thorah// is echter absoluut omdat dat het Woord van God zélf is.
  
-//Ja,\\ +Ook die //Thorah// geeft God hier aan Mozes
-zoals neerdaalt de regen\\ +
-en de sneeuw uit de hemel,\\ +
-en daarheen niet terugkeert\\ +
-dan nadat hij de aarde heeft gelaafd,\\ +
-haar heeft doen baren en doen uitspruiten,-\\ +
-en zaad heeft gegeven aan de zaaier\\ +
-en brood aan de eter,-\\ +
-zo zal mijn woord zijn\\ +
-dat wegtrekt uit mijn mond:\\ +
-het keert niet ledig tot mij terug,-\\ +
-dan nadat het gedaan heeft wat mij behaagt\\ +
-en heeft doen lukken\\ +
-waarvoor ik het uitzond//’.((De vertaling is van Pieter Oussoren.))+
  
-Na het zelfstandige naamwoord //hà-dəvarīm// volgt het bijvoeglijke naamwoord //ha-elèh//. //Elèh// betekent ‘deze’ of ‘die’. //Hà-dəvarīm ha-elèh// betekent dus ‘deze woorden’, of beter ‘dit Woord’+Deze //Thorah// kennen wij als een geschrift, als vijf in het Hebreeuws geschreven boeken
  
-Dit Woord is een geheelDeze Tien Woorden vormen een éénheid. Daarom staat voor //hà-dəvarīm// het woordje //kol//, het woordje dat aangeeft dat het Hebreeuwse alfabet een geheel vormt.+Dat geschrift is geen geschrift dat je kunt lezen als je er interesse in hebt en ter zijde schuiven als het je niet interesseertDat geschrift is onlosmakelijk verbonden met //èth-loechoth hà-èvèn//, met ons eigenlijke mens-zijn dat ik in de vorige paragraaf beschreef
  
-Dat Woord is ook iets dat tot het uiterste gaat. Dat wordt aangegeven door het woordje //eth//, dat aan //kol// voorafgaat.+//Hà-thorah// wordt vooraf gegaan door ////. //Wə// is het voegwoordje ‘en’. Dat woordje bestaat maar uit één letternamelijk de [[6_waw|waw]]. Het [[hethebreeuws#2.4. Het beeld|beeld]] van die //waw// is de haak. Een haak is dat wat twee gescheiden zaken met elkaar verbindt.((Zie [[degrammaticavanhethebreeuws#9.3. Wə|wə]].))
  
-God komt met Zijn Woord in de geschapen wereld terecht, de wereld waarin tegenover elk “iets” een “tegen-iets” staat, waarin alles in stukken ligt. Daardoor breekt het zelf ook in stukken. Dat is //eth//. De stukken van het Woord worden vervolgens weer aan elkaar gelijmd. Dat is //kol//. +De //Thorah// vormt hier dus één geheel met ons eigenlijke mens-zijnOns eigenlijke mens-zijn leeft namelijk helemaal uit die //Thorah//.
  
-En dat is weer precies wat het Hebreeuwse woord voor “scheppen” betekent. Scheppen begint namelijk met de tweemaking en eindigt met een nieuwe vereniging.((Zie paragraaf [[watgodzegt#2.2. De waw aan het begin|2.2]].)) 
  
-Gods Woord is een Woord dat schept. 
  
-Dat alles betekent //eth kol-hà-dəvarīm ha-elèh//.+====2.6. De Mondelinge Thorah====
  
 +De derde hoedanigheid van het woord is //hà-mitswah//. //Mitswah// betekent ‘aanbeveling’. 
  
 +//Mitswah// is verwant met //màtsah//, wat ‘ongezuurd brood’ betekent, brood dat nog niet gerezen is. Het is het voedsel van de arme, van degene die niet voor zichzelf kan zorgen en daarom iemand nodig heeft die hem het leven door kan helpen.((Zie ook [[hetboek_exodus#3.3. Een klein verschil|Een klein verschil]].)) //Mitswah// is dus een aanbeveling die je helpt je leven door te komen.
  
-====2.7Zeggen====+Volgens de [[weinrebendejoodseoverlevering#2.3. De Talmoed|Talmoed]], het belangrijkste boek van de Joodse Overlevering, gaat het hier om de “Mondelinge Thorah”.((Zie Whitlau, Eli (1987) //Tenachon over de Tora, 12//p. 194.)) Deze Mondelinge Thorah is het hele pakket van de [[weinrebendejoodseoverlevering|Joodse Overlevering]], de traditionele uitleg bij de Hebreeuwse Bijbel.
  
-Onder het woord //ha-elèh// staat weer een “koning”, een scheidingstekentjeIn dit geval gaat het om een ‘hoofddeler”, een deler die deze korte zin in tweeën deelt.+Ook die uitleg krijgt Mozes hier van GodHet is dus niet iets dat de rabbijnen bedacht hebben die deze teksten op schrift hebben gesteld. Die rabbijnen hebben alleen maar opgeschreven wat ze via een keten van overleveraars van God gehoord hebben.((Zie [[weinrebendejoodseoverlevering#3.2. De joodse Kabbala|De joodse Kabbala]].))
  
-//Wà-jədàber èlohīm eth kol-hà-dəvarīm ha-elèh// is de eerste helft van deze korte zin+Ook voor //hà-mitswah// staat weer //wə//. //Hà-mitswah//, de Mondelinge Thorah, is namelijk verbonden met de Schriftelijke Thorah en ons eigenlijke mens-zijn.
  
-Nu volgt de tweede helft. Die tweede helft bestaat maar uit één woordje, namelijk //lemor//.+In de volgende afbeelding vat ik dat alles nog eens samen:
  
-//Lemor// begint met een voorvoegsel, met “klein grut” dat uit één letter bestaat, namelijk de [[30_lamed|lamèd]]. Het beeld van de //lamèd// is de prikstok. Een prikstok is een voorwerp waarmee je je vee voortdrijft. Daarmee drijf je het ergens naar toe.+{{  3_hoedanigheden_woord.png?620  }}
  
-In dit geval fungeert de //lamèd// als een voorzetsel dat ‘tot, in de richting van’ betekent.  
  
-God gaat met Zijn woord een bepaalde richting uit. Hij gaat dat woord uítspreken. Op het voorvoegsel volgen namelijk de letters [[1_alef|alèf]], [[40_mem|mēm]] en [[200_resj|rēsj]]. Samen vormen die letters een werkwoord, waarvan de stam //amàr// is. In dit geval heeft die stam echter andere klinkers. Met die klinkers spreek je het werkwoord uit als //emor//. //Emor// is een onbepaalde wijs die je kunt vertalen als ‘uitspreken’. 
  
-Als God iets uitspreekt, gaat er iets gebeurenDan komt er iets concreets tot stand.+====2.7De woorden die God schrijft====
  
-Volgens de Joodse Overlevering staan de drie letters van //emor// voor de drie elementen. De letter [[1_alef|alèf]] staat voor het element //esj//, ‘vuur’. De letter [[40_mem|mēm]] staat voor het element //màjim//, ‘water’En de letter [[200_resj|rēsj]] staat voor het element //roeàch//, ‘wind’.((De drie letters van //emor// vormen de beginletters van de drie elementen //esj//, //màjim// en //roeàch//.)) Deze drie elementen voegt God samen en maakt daarmee een vierde elementnamelijk //’afar//, ‘stof’.((Weinreb, F (1979) //De schepping//, p. 97-99.))+In paragraaf [[detienwoorden#2.4. De “stenen platen”|2.4]] schreef ik dat de “stenen platen” die Mozes van God krijgtvoor ons eigenlijke mens-zijn staan.
  
-Zo ontstaat dat wat wij “onze wereld” noemen.+In de twee daaropvolgende paragrafen lazen we dat dit mens-zijn onlosmakelijk verbonden is met de Schriftelijke en de Mondelinge Thorah, met Gods woorden dus.
  
-Johanneséén van de auteurs van het Nieuwe Testament((Het Nieuwe Testament is het christelijke commentaar op de Hebreeuwse Bijbel))schrijft:+Al die woorden vat God nu samen in Tien Woorden,((Zie Whitlau, Eli (1987) //Tenachon over de Tora, 12//, p. 186, 193.)) en schrijft die eigenhandig op de “stenen platen”.
  
-‘//Het spreken van God is vlees-en-bloed geworden//.((Johannes 1:14a in de vertaling van Pieter Oussoren.))+Het Hebreeuwse woord voor schrijven is //kathàv//Het woord dat in de tekst gebruikt wordt, staat in de eerste persoon en in een tijdsvorm die ik in mijn document over de Hebreeuwse grammatica de [[degrammaticavanhethebreeuws#4.2. De snelle tijd|snelle tijd]] genoemd heb. Het gaat hier om een Goddelijke tijd, een tijd waarin alles in één ogenblik wordt samengebald
  
-‘//Wat wij hebben gehoord, wat wij met onze ogen hebben gezien, wat wij hebben aanschouwd en onze handen hebben betast van het woord dat leven is//.((1 Johannes 1:1 in de vertaling van Pieter Oussoren.))+God schrijft hier dus alles in die samengebalde tijd op. De Tien Woorden zijn namelijk iets dat voor elke tijd geldt.
  
-Beide teksten gaan over Jezus.+Deze beschreven “platen” overhandigt Hij vervolgens aan Mozes.
  
-Als God Zijn Woord uitspreekt, wordt alles zo concreet dat je het aan kunt rakenDat geldt voor Jezus, maar het geldt ook voor al het andere dat er is, voor de hele schepping dus.+{{  chagall_10_geboden.jpg?400 = |Dit schilderij uit 1966 is van Marc Chagall en heet “de tien geboden” }}
  
 +De “stenen platen” staan voor het “materiaal” van ons diepste wezen en de woorden die God erop geschreven heeft staan voor de “inhoud” van onze diepste wezen. Samen vormen zij dat wat wij eigenlijk zijn.
  
 +In [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=2&cs-bijbelhoofdstuk-2=32&cs-versnummer-3=16-16&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Exodus 32:16]] wordt een ander woord voor schrijven gebruikt, namelijk //charàth//. //Charàth// betekent ‘ingriffen’.
  
-====2.8. En nu de hele zin weer====+//Charàth// is verwant met //charoeth// wat ‘vrijheid’ betekent.((Zie Weinreb, F (1972), //De weg door de tempel//, p. 230.)) Als God Zijn woorden in je wezen grift, ben je namelijk pas echt vrij.((Zie [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=59&cs-bijbelhoofdstuk-2=1&cs-versnummer-3=25-25&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Jakobus 1:25]].))
  
-In de volgende afbeelding heb ik dat alles nog eens samengevat:+Dat vrije menselijke bestaan geeft God aan Mozes, die daarmee van de berg afdaalt om het aan zijn volksgenoten te geven.
  
-{{  exodus_20_1.png?650  }} 
  
-De hele zin heb ik in het Hebreeuws weergegeven, compleet met [[hethebreeuws#3.1. Tekentjes voor de klinkers|klinkertekentjes]] en [[hethebreeuws#3.6. Tekentjes voor de zang|zangtekentjes]] en boven elk Hebreeuws woord heb ik de uitspraak in gewone letters gezet. 
  
-Om de zin structuur te geven, heb ik drie kleuren gebruikt:+=====3. Onder aan de berg=====
  
-  * Zwart voor de stam van de werkwoorden en de naamwoorden. 
-  * Rood voor de extra letters, de grammaticale letters van deze stamwoorden. 
-  * Blauw voor “klein grut”. 
  
-Onder de grammaticale letters heb ik aangegeven wat ze betekenen“Hij” betekent dat het betreffende woord in de “hij-vorm” staat en “mv” betekent dat er sprake is van een meervoud.+====3.1Ringen====
  
-Onder de twee werkwoorden heb ik extra informatie gezet over de tijd waarin het werkwoord staat en over de werkwoordsvorm.+Ondertussen wachten Mozes’ volksgenoten aan de voet van de berg al heel lang op de terugkomst van hun leider.
  
-Onder al deze gegevens heb ik de uitspraak van de Hebreeuwse zin nogmaals weergegevenMet verticale grijze streepjes heb ik aangegeven waar de “koningen” staanzodat je kunt zien uit welke delen de zin is opgebouwdDe gewone “koningen” heb ik aangegeven met stippellijntjes. De “koning” die aangeeft waar de zin in tweeën gedeeld wordt, heb ik aangegeven met een ononderbroken lijn.+Mozes zou 40 dagen en nachten wegblijven. 40 is de [[hethebreeuws#2.2. Het getal|getalswaarde]] van de letter [[40_mem|mēm]]Het beeld van deze letter is het waterdat voor de tijd staat waarin wij mensen levenMozes blijft dus de hele tijd weg.
  
-Helemaal onderaan heb ik een poging gedaan om de zin te vertalen aan de hand van de betekenissen die ik in de vorige paragrafen besproken heb.+Aan het einde van die tijd hebben Mozes’ volksgenoten hun geloof in zijn terugkomst verloren. Volgens Exodus 32:1 ‘weten’ ze ‘niet wat (er) met hem (aan de hand) is’
  
 +Mozes is een andere wereld binnengegaan, een wereld die ze zich niet voor kunnen stellen, een wereld die er volgens hun zintuigen en hun verstand niet eens ís. En met de God die met Mozes in gesprek is, kunnen ze al helemaal niets aanvangen. Ze willen wel een God, maar dan één die ze kunnen hanteren. Daarom vragen ze Aäron, de broer van Mozes, om God voor hen te maken.
  
 +Aäron vraagt hen daarop de oorringen van hun vrouwen en kinderen bij hem te brengen.
  
-=====3. De Hebreeuwse stammen in de zin=====+Het oor is het orgaan waarmee Mozes op de top van de berg naar de woorden van God luistert. De vrouwen en kinderen onder aan de berg dragen daar ringen in. Het Hebreeuwse woord voor ‘ring’ is //nèzèm//. //Nèzèm// is verwant met //zamàm// wat ‘iets uitdenken, iets van plan zijn’ betekent. 
  
 +De ring staat hier dus voor iets dat ons belet naar Gods woorden te luisteren. We hebben het namelijk veel te druk met onze eigen plannen. Dat betekenen die oorringen.
  
-====3.1. Drie stammen==== 
  
-In paragraaf [[watgodzegt#1. Een inleidende zin|1]] schreef ik dat Oussoren Exodus 20:1 als volgt vertaald heeft: 
  
-‘//God spreekt al déze woorden en zegt://’+====3.2. Kringen====
  
-Onderaan de afbeelding uit de vorige paragraaf heb ik de vertaling weergegeven die ikzélf vanuit het Hebreeuws gemaakt heb:+Van al die eigen plannen maakt Aäron het gouden beeld van een kalf. Dat beeld beschouwen zijn volksgenoten als hun God en ze gaan daar omheen dansen.
  
- ‘//En God is voortdurend bezig met (het) spreken (van) dit Woord, (dat) gescheurd (is en toch weer) heel (is geworden), om (het als volgt) uit (te) spreken://+{{  chagall_gouden_kalf.jpg?450 = |Dit schilderij heet “de aanbidding van het gouden kalf” en is in 1966 door Marc Chagall gemaakt.  }}
  
-Mijn zin is een stuk rijker dan die van Oussorenmaar als vertaling behoorlijk ingewikkeld. Toch heb ik er nog lang niet alle betekenissen van de Hebreeuwse woorden in verwerkt. Als ik alles er in verwerkt had, dan was de zin echt onleesbaar geworden.+Denk nu niet dat alleen primitievelingen zo dom zijn om zich God als een kalf voor te stellen. Wij zijn namelijk allemaal “kalverendienaars”zelfs als we zeggen niet in een God te geloven.
  
-Maar ook dán waren er dingen weggevallenJe ziet dan namelijk nog steeds niet dat de woorden die ik met “spreken” en met “Woord” vertaald hebdezelfde stamletters hebbenEn dat hetzelfde geldt voor de woorden die ik met “dit” en met “God” vertaald heb. Ook zie je dan nog niet dat het woord dat ik vertaald heb met “uitspreken” een heel andere stam heeft dan de woorden die ik vertaald heb met “spreken” en “Woord”. Dat is jammerwant Hebreeuwse woorden met dezelfde stamletters horen bij hetzelfde betekeniscluster.((Zie [[degrammaticavanhethebreeuws#3. Betekenisnuances]].))+Het Hebreeuwse woord voor kalf is //’egèl////’Egèl// is verwant aan //’agol//, wat ‘rond, rond maken’ betekent. Het gaat hier dus niet om kalfjes in de weimaar om cirkels, om kringenDe cirkel staat voor dat wat afgerond is, dat klaar is, dat klopt.
  
-Het bijvoeglijk naamwoord dat ik met “dit” vertaald heb en het zelfstandig naamwoord dat ik met “God” vertaald hebhoren qua betekenis dus bij elkaar. Beide woorden hebben de stamletters [[1_alef|alèf]][[30_lamed|lamèd]] en [[5_he|hē]].+In een wereld waarin alles relatief iswaarin alles om de haverklap verandertsmachten we naar zaken die klaar zijn en kloppen.
  
-En ook het werkwoord dat ik met “spreken” vertaald heb en het naamwoord dat ik met “Woord” vertaald heb, horen qua betekenis bij elkaarBeide woorden hebben de stamletters [[4_daleth|dalèth]], [[2_beth|bēth]] en [[200_resj|rēsj]]+De filosoof Peter Sloterdijk noemt zulke zaken sferen.((Zie [[verdwijnenonzeinstituties#3. Baarmoeders|Baarmoeders]].)) Het gaat dan om alle maaksels en bedenksels waar wij ons in verschansen om de chaos van het leven door te kunnen komen. Dat kunnen religies zijnmaar ook moderne ideologieën of kennissystemen.
  
-Het werkwoord dat ik met “uitspreken” vertaald hebheeft heel andere stamlettersen bevindt zich dus in een ander betekenisclusterDe stamletters van dat woord zijn [[1_alef|alèf]], [[40_mem|mēm]] en [[200_resj|rēsj]].+Tegenwoordig vinden we het moeilijk om zo’n sfeer met anderen te delen. Tegenwoordig maken we elk onze eigen sfeertjes en proberen anderen daarin onze omgeving of op het webenthousiast voor te makenTegenwoordig dansen we ieder afzonderlijk om ons eigen gouden kalf.
  
-Deze drie Hebreeuwse stammen vormen de basis van alle werkwoorden en naamwoorden in de zinIn de komende paragrafen zal ik de betekenis van deze stammen dieper uitspitten.+Volgens [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=2&cs-bijbelhoofdstuk-2=32&cs-versnummer-3=18-18&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Exodus 32:18]] dánsen we niet alleen, maar zíngen we ookDe test spreekt over beurtzang, zang waarbij de één de ander antwoordt.
  
 +//‘Anah//, het Hebreeuwse woord voor “beurtzang”, betekent eigenlijk ‘antwoord’.
  
 +De kalveren, de cirkels die wij maken, zijn dus de antwoorden die wij geven op de vragen waarmee wij in dit leven geconfronteerd worden. Met behulp van deze antwoorden proberen we ons te bevrijden van de angsten die deze vragen ons inboezemen.
  
-====3.2. Wat Goddelijk is====+Zulke antwoorden functioneren als onze “goden”, of we nu religieus zijn of nietNiet voor niets noemen Mozes’ volksgenoten hun kalf “de God die hen uit //Mitsràjim//, het rijk van de angst, verlost heeft”.((Zie paragraaf [[detienwoorden#2.1. Als twee werelden samenkomen|2.1]].))
  
-We beginnen met de stam met de letters [[1_alef|alèf]], [[30_lamed|lamèd]] en [[5_he|hē]]. 
  
-Hoe je die stam uitspreekt, hangt af van de klinkers. Met tweemaal een //qamèts//, een “a”, spreek je hem uit als //alah// en met een //tsere//, een “e” en een //səgol//, een “è’’, spreek je hem uit als //elèh//.((De betekenis van de namen van de klinkers vind je in de paragraaf [[hethebreeuws#3.4. Elke klinker heeft een windrichting|Elke klinker heeft een windrichting]].)) De klinkers zorgen ervoor dat //alah// iets anders betekent als //elèh//. Omdat de stam hetzelfde is, vormen die betekenissen echter één cluster. 
  
-Eerst //alah////Alah// betekent ‘bekrachtigen, bevestigen met een eed’. Als je de ander duidelijk wilt maken dat je de waarheid spreekt, kun je er een eed bij afleggen. Je zweert dan bij iets dat niet wisselvallig is, iets dat altijd hetzelfde blijft. In een wereld waarin alles constant veranderd is zoiets niet te vinden. Wél in de “wereld van de goden”.+====3.3Scherven====
  
-Het Hebreeuwse woord voor een ‘god’ is //el//. Van dát woord is //alah// afgeleid. Letterlijk betekent //el// ‘iemand die sterk of machtig is’. Daarmee wordt niet bedoeld dat diegene grote spierballen of een grote mond heeftmaar dat zijn kracht in de tijd niet verminderd.+Als Mozes met de //èth-loechoth hà-èvèn//, met de “stenen platen” de berg afkomt en zijn volksgenoten om het gouden kalf ziet dansen, is hij verbijsterd en smijt hij de “platen” stuk.
  
-Het Hebreeuwse woord voor God zélf is //Èlohīm//. //Èlohīm// is de meervoudsvorm van //el//. In paragraaf [[watgodzegt#2.4. God|2.4]] schreef ik dat de meervoudsvorm in het Hebreeuws ook iets kwalitatiefs kan zijn, dus iets dat het enkelvoud overstijgt. //Èlohīm// kun je dus vertalen als de ‘God van de goden’, de ‘kracht van de krachtigen’, de ‘macht van de machtigen’, de ‘almachtige’.+Zoals ik in paragraaf [[detienwoorden#2.4. De “stenen platen”|2.4]] schreef, staan de “platen” voor ons eigenlijke mens-zijn, waarin God Zijn woorden geschreven heeft.
  
-//Èlohīm// is dus iemand die op geen enkele manier stuk te krijgen isiemand die onder alle omstandigheden blijft wie Hij isOm die reden is alles wat Hij zegt betrouwbaar en alles wat Hij doet in orde.+Omdat het Góds woorden zijnzijn ze objectiefOp grond daarvan kunnen wij, mensen, vol vertrouwen in de chaos leven. Op grond daarvan kunnen wij in een wereld waarin alles constant verandert, zinvolle dingen denken, zeggen en doen.((Zie [[bestaatwaarheid#1. De waarheidsvraag|De waarheidsvraag]].))
  
-Nu //elèh//het ándere woord met de stamletters [[1_alef|alèf]], [[30_lamed|lamèd]] en [[5_he|]]. //Elèh// betekent ‘dit’ of ‘deze’. ‘Dit’ of ‘deze’ is iets dat aangewezen kan worden.+Die woorden blijven geen theorie. Het zijn schèppingswoordenwoorden die iets uítrichten, woorden die van onszelf een persoon en van onze omgeving een thuis maken.((Zie hoofdstuk [[bestaatwaarheid#2. Waarheid en het woord|2]], [[bestaatwaarheid#3. Èmèth en davar|3]] en [[bestaatwaarheid#4. Alèthés en de Lógos|4]] van mijn document “Bestaat waarheid”.))
  
-Ook //Èlohīm// heeft deze stamletters. Alleen eindigt dát woord met de meervoudsvorm //-īm//. //Èlohīm// zou je dus net zo goed kunnen vertalen als ‘Degene die dit of deze overstijgt’, die meer is dan alles wat je aan kunt wijzen.+Het zijn woorden die ons één maken.
  
-Volgens Pauluséén van de auteurs van het Nieuwe Testamentkun je niet zeggen dat God ergens woont. Beter kun je zeggen dat alles in God woont.((Zie [[http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Handelingen+17%3A24-28&id42=1&id17=1&id47=1&l=nl&set=10|Handelingen 17:24-28]].))+Wij hebben net als Mozes’ volksgenoten onze eigen éénheid in elkaar geflansteen kring gemaakt waar omheen we dansen en zingen. Zolang we dat doen, heeft onze echte menselijkheid, die Mozes meebrengt, geen schijn van kans. Daarom breekt Mozes in het Bijbelverhaal de platen, dat wil zeggen “ons echte zelf”, kapot.
  
-Alles wat je aan kunt wijzen heeft grenzen en God is Degene die deze grenzen vaststelt. Doordat Hij dat doetkan alles zijn wat het is, kan er niets onder de voet gelopen wordenDaarom noemt de Joodse Overlevering God ook wel de “rechter”Degene die de wet handhaaft+Vervolgens loopt hij naar dat kalfdie cirkel, toe om het in ontelbare stukken te slaanDie stukken smijt hij in het waterwaar hij de kalverendienaars van laat drinken
  
-Het gaat dan niet om zomaar een wetmaar om de scheppingswetde wet die er voor zorgt dat alles wat er is, zijn plek heeftAls “rechter” is God daarom ook de “schepper”.((Zie Weinreb, F (1993) //Het mensbeeld in de Kabbala//, p57, 96, 103.))+Zoals ik in paragraaf [[detienwoorden#3.1. Ringen|3.1]] schreefstaat water voor de tijd. Mozes wil onskalverendienaars, laten ervaren hoe tijdelijk hier alles is, hoe veranderlijk het leven is en hoe machteloos onze kalveren, onze cirkels zijn om daar iets tegen in te richtenDat zijn namelijk alleen maar gedachteconstructies en net als alles in deze wereld gedoemd om te verdwijnen.((Zie voor dat alles  
 +[[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=2&cs-bijbelhoofdstuk-2=32&cs-versnummer-3=1-20&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Exodus 32:1-20]].))
  
-In het [[http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Genesis+1%3A1-2%3A3&id42=1&id17=1&id47=1&l=nl&set=10|scheppingsverhaal]] waarmee het Bijbelboek [[hetboek_genesis|Genesis]] begint is God de handelende persoon. Steeds staat daar namelijk dat God, dat //Èlohīm//, iets tot stand brengt.+Ik moet hier denken aan Friedrich Nietzsche, de “filosoof met de hamer”. Ook voor Nietzsche zijn cirkels illusies. Ook voor hem moet alles wat we om ons heen bouwen het uiteindelijk afleggen tegen de chaosAl onze gedachteconstructies zijn, samen met ons eigen “ik”, gedoemd te verdwijnen.((Zie [[bestaatwaarheid#5. Waarheid volgens Nietzsche|Waarheid volgens Nietzsche]].))
  
-Terug naar het woord //elèh//. Dat woord komt letterlijk voor in de Hebreeuwse zin die ik in dit document bespreek. Het is namelijk onderdeel van de frase //hà-dəvarīm ha-elèh//, die ik in paragraaf [[watgodzegt#2.6. Dit Woord|2.6]] vertaalde met ‘dit Woord’.+In 2008, toen er gele vlekken op mijn lichaam verschenen en mijn huisdokter snel een onderzoek naar bloedkanker in gang zette, kreeg ik daar zélf een voorproefje van.
  
-Nu we weten dat het woord //elèh// verwant is met //Èlohīm//, zou je //hà-dəvarīm ha-elèh// ook kunnen vertalen als ‘het Goddelijke Woord’het Woord dat uit God voortkomt en dus zelf ook Goddelijk isJohannes schrijft over dit Woord:+Ik was net afgestudeerd en had in de jaren na de dood van mijn vader het besef verloren dat God er voor mij was. Ik weet nog hoe ik op zoek naar houvast mijn boekenkamer betrad en de religieuze werken afging. Maar hoe ik ook zochtik vond niets waarmee ik mijn doodsangst te lijf zou kunnen gaan. Uiteindelijk verliet ik toch nog met twee boekjes de kamermaar ik wist dat ook díe boekjes de scheuren niet konden dichten die onder mijn voeten waren ontstaan. Ik stikte van de in boekhandels gekochte waarheden maar mijn angst voor de leegte was veel reëler.
  
-‘//Sinds het begin is er het spreken; dat spreken is God nabijja God zelf is dat spreken; het is er sinds het begin, God zo nabij; alles geschiedt daardoor en buiten dat om geschiedt niet één ding dat is geschied//’.((Johannes 1:1,2 in de vertaling van Pieter Oussoren.))+Toen mijn vrees een paar dagen later ongegrond bleek te zijnviel er een loden last van mijn schouders. Beter dan ooit begreep ik echter dat mijn zekerheden slechts van papier waren gemaakt.
  
-Tot slot wil ik de stam van het woord “God” nog eens letter voor letter bekijken: 
  
-De eerste letter is een [[1_alef|alèf]]. Deze //alèf// staat voor de éénheid. Deze éénheid is God Zélf. 
  
-De tweede letter is een [[30_lamed|lamèd]]. In paragraaf [[watgodzegt#2.7. Zeggen|2.7]] schreef ik dat de //lamèd// ook als een voorzetsel kan fungeren. Het betekent dan ‘tot, in de richting van’.+=====4. De tweede komst=====
  
-De derde letter is een [[5_he|hē]]. Het beeld van de //hē// is het venster. Het venster is iets waardoor je naar buiten kijkt. 
  
-De stam van het woord “God” zou je dus letter voor letter kunnen vertalen als ‘(de) éénheid (die ergens) naartoe komt (en die daar) naar uitkijkt’.+====4.1. Aards materiaal====
  
-God is een éénheid die niet op zichzelf blijft, maar naar ons, Zijn schepselstoekomten naar ons verlangt.+God wil niet meer met Zijn volk optrekken. Hij wil een tussenfiguur met hen meesturen, maar daar wil Mozes niets van weten. Die gaat net zo lang met God in gesprek tot Deze Zijn zwakke plek laat zien. Die zwakke plek is //chen//. //Chen// wordt vaak vertaald met ‘genade’een ouderwets woord dat ‘goedheid zonder reden’ betekentgoedheid waar niets tegenover hoeft te staan.
  
-Ik moet denken aan het beeld dat Jezus in [[http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Lukas+15%3A11-32&id42=1&id17=1&id47=1&l=nl&set=10|Lukas 15:11-32]] voor God gebruikt. In dat tekstgedeelte schetst hij God als een Vader die op de uitkijk staat als wij, Zijn kinderen, van Hem weglopen en die ons tegemoet rent en omhelst als we weer naar Hem terugkeren.+God vraagt Mozes nieuwe //èth-loechoth hà-èvèn//, nieuwe “stenen platen” uit te hakken, “platen” die identiek zijn aan de eerste. Daarmee moet hij dan weer naar de top van de berg klimmen.((Zie [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=2&cs-bijbelhoofdstuk-2=34&cs-versnummer-3=1-4&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Exodus 34:1-4]].))
  
-In de volgende afbeelding heb ik alles nog eens samengevat:+In paragraaf [[detienwoorden#2.7. De woorden die God schrijft|2.7]] schreef ik dat “stenen platen” het materiaal zijn van ons diepste wezen. Dat materiaal wordt nu dus niet meer door God gemaakt, maar door Mozes. Dat materiaal is nu niet meer van Gods wereld, maar van onze eigen wereld, niet meer van hemelse makelij, maar van aardse stof.((Zie Weinreb, F (1976) //De Bijbel als Schepping//, p. 529.))
  
-{{  hetwoordgod.png?620  }} 
  
  
 +====4.2. Iemand die van ons houdt====
  
-====3.3. Wat Gods Woord is (I)====+Mozes neemt die aardse stof naar boven, waar God aan hem voorbijtrekt en Zijn eigenschappen uitspreekt.((Zie [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=2&cs-bijbelhoofdstuk-2=34&cs-versnummer-3=6-7&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Exodus 34:6,7]].))
  
-Nu volgt de stam met de letters [[4_daleth|dalèth]][[2_beth|bēth]] en [[200_resj|rēsj]].+Eerst roept God tweemaal Zijn Naam //JHWH// uit. //JHWH// is Degene die dat wat twee is, weer één maakt. //JHWH// is Degene die neerdaalt in onze wereld, in de wereld waarin tegenover elk iets een tegen-iets staatom die stukken weer aan elkaar te lijmen”
  
-Met de klinkers //qamèts//, “a” en //pàtàch//, “à”, spreek je die stam uit als //davàr// en met tweemaal de klinker //qamèts//, “a”, spreek je hem uit als //davar//.((De //bēth//, de b, wordt in beide gevallen uitgesproken als een v. Zie [[hethebreeuws#2.8. De letters en de mens|De letters en de mens]].)). De klinkers zorgen ervoor dat //davàr// iets anders betekent dan //davar//. Omdat de stam hetzelfde is, vormen die betekenissen echter één cluster.+Pas daarna spreekt Hij uit dat Hij God is, Degene die één is
  
-Ik begin met //davàr//. In paragraaf [[watgodzegt#2.3. De (aan)spraak|2.3]] schreef ik dat //davàr// met “spreken” te maken heeft. Niet in vrijblijvende zin, maar zo dat je je toehoorders aanspreekt, dat je iets bij hen teweeg brengt. Het woord //jədàber//, dat je in de Hebreeuwse zin vindt die ik in dit document bespreek, is daarvan afgeleid+Vervolgens komen de eigenschappen die met //chen//met ‘goedheid zonder reden’ te maken hebben en pas aan het einde spreekt God uit dat Hij het recht handhaaft
  
-Het andere woord is //davar//. In paragraaf [[watgodzegt#2.6. Dit Woord|2.6]] schreef ik dat //davar// een woord is dat gebeurt, dat een zaak wordt. Het woord //dəvarīm//, dat je in de Hebreeuwse zin vindt die ik in dit document bespreekis daarvan afgeleid+Samen zijn dat dertien eigenschappen. Dertien is de getalswaarde van het woord //èchad//, dat ‘één’ betekent.((Het woord //èchad// bestaat uit de letters [[1_alef|alèf]][[8_cheth|chēth]] en [[4_daleth|dalèth]]. De getalswaarde van deze letters zijn respectievelijk 1, 4 en 8. In het totaal dus 13.))
  
-//Davàr// en //davar// hebben dus allebei met woorden te maken die iets tot stand brengen+Dertien is ook de getalswaarde van het woord //àhàvah//, dat ‘liefde’ betekent.((Het woord //àhàvah// bestaat uit de letters [[1_alef|alèf]], [[5_he|hē]], [[2_beth|bēth]] en [[5_he|hē]]. De getalswaarde van deze letters zijn respectievelijk 1, 5, 2 en 5. In het totaal dus 13.))
  
-In dit geval gaat het om woorden die van Gód komen, woorden waarmee Gód iets tot stand brengt.+God laat zich hier dus zien als Iemand die van ons houdt en daarom onze brokken lijmt.
  
  
  
-====3.4. Wat Gods Woord is (II)====+====4.3. Ons hart====
  
-De stam die ik in de vorige paragraaf behandeld heb, heeft drie letters, net als de meeste andere stammen in de Hebreeuwse Bijbel.+Die liefdevolle God neemt de nieuwe “stenen platen” van Mozes aan en schrijft er voor de tweede keer Zijn Tien Woorden in.((Zie [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=2&cs-bijbelhoofdstuk-2=34&cs-versnummer-3=28-28&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Exodus 34:28]].))
  
-Om dieper in de betekenis van zo’n drieletterige stam te komenkun je hem herleiden tot een tweeletterige stamHoe je dat doet heb ik in mijn document [[231_poorten|Tweehonderd een en dertig poorten]] beschreven.+Zoals ik al schreefbestaan die platen uit aards materiaal. [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=28&cs-bijbelhoofdstuk-2=7&cs-versnummer-3=2-3&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Spreuken 7:2,3]] spreekt over de //loeàch libek//, de ‘platen (van) je hart’. Dat aardse materiaal is dus ons “hart”
  
-Als voorbeeld heb ik daar de stam met de letters [[4_daleth|dalèth]], [[2_beth|bēth]] gebruikt. De stam van //davàr// en //davar// dus. Die heb ik daar herleid tot de stam met de letters [[4_daleth|dalèth]] en [[200_resj|rēsj]]. Alle woorden met die stam heb ik in hoofdstuk [[231_poorten#6. Alle woorden met de stam dalèth en rēsj|6]] van dat document besproken. De betekenissen van die woorden heb ik vervolgens samengevat in de linkerkolom van een afbeelding die je in hoofdstuk [[231_poorten#8. De poort van de dalèth en de rēsj|8]] van dat document kunt vinden.+Het Hebreeuwse woord voor het “hart” is //lev//, wat ook ‘centrum’ of ‘midden’ kan betekenen
  
-In het totaal gaat het om zeven extra betekenissendie allemaal iets zeggen over woorden, in dit geval over woorden die van God komenUit die betekenissen blijkt dat deze woorden:+Het hart is een centraal orgaan in ons lichaam. Vanuit dat centrum wordt ons bloed naar alle delen van ons lichaam gestuwd. Toch is het hart in de bijbel meer dan de stuwende spier in onze borstkas. En hetzelfde geldt voor het bloed. In de Bijbel staat het bloed voor onze //nèfèsj//, het deel van onze ziel dat we onze psyche noemenhet geheel van wat we denken, voelen en willen.((Zie [[hetboek_genesis#1. Inleiding|Inleiding]].)) Het hart is dan het innerlijke centrum waaruit onze psyche ontspringt.
  
-  - Vrij zijn om hun werk te kunnen doen. +Volgens [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=13&cs-bijbelhoofdstuk-2=31&cs-versnummer-3=33-34&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken&search=Zoeken|Jeremia 31:33,34]] schrijft God in ons hart Zijn //Thorah//. In paragraaf [[detienwoorden#2.7. De woorden die God schrijft|2.7]] schreef ik dat deze //Thorah// samengevat wordt in de Tien Woorden. Je kunt hier dus ook de Tien Woorden invullen.
-  - Hun weg kunnen gaan, ondanks alle pogingen om hen het zwijgen op te leggen. +
-  Iets uitstralen. +
-  Eerbiedwaardig zijn, respect afdwingen. +
-  Door alle veranderingen heenblijven wat ze zijn. +
-  - De kern raken. +
-  - Een plek vormen waar je je thuis kunt voelen.+
  
-In de volgende afbeelding heb ik dat alles nog eens op een rij gezet:+De “platen” van ons hart mogen niet hard en onbewegelijk zijn. Ons hart moet buigzaam zijn, bewogenheid kennen. Ons hart moet lief kunnen hebben.
  
-{{  hetwoordwoord.png?620  }} 
  
-In de rechterbovenhoek zie je daar de drie letters van de stam [[4_daleth|dalèth]] - [[2_beth|bēth]] - [[200_resj|rēsj]]. De middelste letter heb ik lichtbruin gekleurd. Dat is de letter die niet meedoet in de tweeletterige stam [[4_daleth|dalèth]] - [[200_resj|rēsj]]. Aan de linkerkant vind je de betekenis van de drieletterige stam en daaronder de betekenissen die daarbij komen als je deze stam herleid tot de tweeletterige stam. 
  
-Samen drukken ze uit wat woorden in het Hebreeuws zijn, in dit geval wat woorden zijn die van God komen.+====4.4. Liefde tot God en onze naaste====
  
 +De Bijbeltekst spreekt over twee “platen”. Bij beide “platen” gaat het om liefde. Bij de eerste “plaat”, gaat het om liefde tot God en bij de tweede “plaat” gaat het om liefde tot je naaste.
  
 +Over de liefde tot God spreekt Deuteronomium 6:5. Dat Bijbelvers maakt onderdeel uit van het [[http://nl.wikipedia.org/wiki/Sjema|sjema]], één van de belangrijkste gebedsteksten uit de joodse [[http://www.kerkenisrael.nl/vrede-over-israel/voi51-2c.php?sw=1366&sh=638|synagogedienst]]. Het //sjema// begint met Deuteronomium 6:4:
  
-====3.5. Wat God uitspreekt====+‘//Hoor Israël! JHWH, onze God, JHWH (is) één!//’
  
-Gods woorden blijven niet bij God. God spreekt Zijn woorden uit. Het Hebreeuwse woord voor ‘uitspreken’ is //amàr//.+“Eén” is de vertaling van het Hebreeuwse woord //èchad//. In paragraaf [[detienwoorden#4.2. Iemand die van ons houdt|4.2]] schreef ik dat de getalswaarde van dit woord “13” is.
  
-In paragraaf [[watgodzegt#2.7. Zeggen|2.7]] schreef ik dat God met //amàr// onze wereld maakt.+Hetzelfde gold voor het woord //àhàvah//, ‘liefde’, dat  in vers 5 staatDat vers kun je als volgt vertalen:
  
-//Amàr// is verwant met //mor//, wat ‘mirre’ betekent. Mirre is het eerste onderdeel van de zalfolie waarmee de //misjkan// geheiligd wordt.((Zie [[http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Exodus+30%3A22-25&id42=1&id17=1&id47=1&l=nl&set=10|Exodus 30:22-25]].))+//Lief heb je JHWH, jouw God, tot het uiterste, in heel je// lev //en in heel je// nèfèsj //en in heel je// məod’.
  
-De //misjkan// is de [[dewoningvangod|woning van God]]die in het Bijbelboek [[hetboek_exodus|Exodus]] beschreven wordtIn vertaling wordt dat vaak een ‘tabernakel’ of een ‘tent’ genoemd, maar het gaat hier niet om een primitief verblijf voor een nomadengod.+In de vorige paragraaf schreef ik dat ons //lev//, ons hart isDat hart is het innerlijke centrum waaruit onze //nèfèsj//, onze psyche ontspringt.
  
-Volgens Weinreb kun je de hele schepping, de hele wereld, alles wat wij hier kunnen zien, horen, voelen en bedenken, Gods //misjkan//, Gods woning noemen. Die schepping kennen wij als een vat vol tegenstrijdigheden.+Uit die psyche komt dan weer onze //məod// voort. Letterlijk betekent //məod// ‘veelheid’. Het gaat hier om onze vele vermogensde vele dingen die we kunnen.
  
-De Schepper zelf is echter éénAls die Schepper hier, in onze tegenstrijdigheden, afdaalt, wordt alles geheiligd, heel gemaakt. Dat betekent de zalfolie, waarvan //mor//, ‘mirre’, het eerste onderdeel is.+Liefde tot God begint dus in het centrum van ons levenVan daaruit vervult het onze gedachten, gevoelens en wilsuitingen, die zich dan weer in onze daden kunnen openbaren
  
-//Mor// heeft dezelfde stamletters als //mir//, het eerste gedeelte van de naam //Mirjam//Het tweede gedeelte van die naam is //jam//wat ‘zee’ betekent. //Mirjam// betekent dus een ‘zee van mirre’.+In dat alles blijven we mensen uit één stukDat komt door de liefde tot Godde liefde tot de éénheid.
  
-In de Hebreeuwse Bijbel kennen we //Mirjam// als de zus van Mozes, de schrijver van de [[dethorah|Thorah]]. Ook in het Griekse Nieuwe Testament komen we die naam tegenDaar wordt ze Maria genoemd. De bekendste Maria is de moeder van Jezus. Christenen noemen deze Jezus de Christus. Christus is de Griekse vertaling van //Masjiàch//, wat ‘gezalfde’ betekent. +Behalve die Ene God is er echter ook nog je medemens. Ook die moet je liefhebbenDaarover gaat Leviticus 18:18b, wat je kunt vertalen als:
  
-Alles draait hier dus om de heilige zalfolie. Dat blijkt ook uit de aankondiging van Marias zwangerschap door een engel van God:+‘//Liefde heb je naar je naaste toe zoals (je) van jezelf (houdt)//.
  
-//Geestesadem van de Heilige zal over je komen, kracht van de Allerhoogste zal je overschaduwen; daar zal wat voortgebracht wordt heilig genoemd worden, Zoon van God//.’((Lucas 1:35b in de vertaling van Pieter Oussoren.))+Het Hebreeuwse woord voor naaste is //re’à//. //Re’à// is verwant met //rà’//, wat ‘kwaad’ betekent
  
-Tweemaal klinkt hier het woord “heilig” of “heel”Maria zou je dus kunnen zien als Gods //misjkan//Gods woning in een notendop.+Je naasten zijn degenen die je niet goed behandelenHet zijn degenen die je ervaart als je vijandenals degenen die de éénheid stuk maken.((Zie [[hetboek_leviticus#4.4. Je medemens|Je medemens]].))
  
-Terug naar het woord //amàr//, dat ik vertaalde met ‘uitspreken’.+Voor die vijanden heb je dezelfde liefde als jezelf. Je vijand heeft namelijk net als jij een //nəsjamah//, een diepste zelf dat God weerspiegelt. Als je van God houdt, houdt je ook van alles wat Hem weerspiegelt.
  
-Als God Zijn Woord uitspreekt, ontstaat er een wereld die heilig, die heel is. In die wereld woedt geen strijd om het bestaan, in die wereld heerst niet het recht van de sterkste. In die wereld worden kloven gedicht en tegenstellingen verzoend. Het is een wereld die God goed” noemt.((In het Bijbelse [[http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Genesis+1&id42=1&id17=1&id47=1&l=nl&set=10|scheppingsverhaal]] noemt God zijn schepping zesmaal goed en éénmaal zeer goed.))+De eerste “plaat” en de tweede plaat, de liefde tot God en de liefde tot je medemens, horen dus bij elkaar.
  
 +{{  2_platen_1.png?610  }}
  
 +//Àhàvah//, het Hebreeuwse woord voor “liefde”, begint met de letter [[1_alef|alèf]]. De getalswaarde van de //alèf// is 1. De //alèf// staat dus voor de éénheid. Deze éénheid is iets goddelijks. Het vertrekpunt van //àhàvah//, ‘liefde’, is dus God zelf.
  
-=====4Tweemaal tien woorden=====+De andere drie letters van //àhàvah// zijn de [[5_he|hē]], de [[2_beth|bēth]] en een tweede [[5_he|hē]]. De getalswaarde van de //bēth// is 2. De //bēth// staat dus voor de tweeheid. Deze tweeheid is iets wat onze eigen wereld typeert
  
-In de vorige paragrafen beschreef ik de woorden van God meerdere malen als scheppingswoordenwoorden die de schepping tot stand hebben gebrachtIn Exodus 20:1 gaat het echter over de Tien Woorden die God op de berg Sinaï uitgesproken heeft+Aan beide kanten van deze //bēth//deze tweeheid, staat een //hē//. Het beeld van de //hē// is het vensterHet venster is iets waardoor je uitkijkt naar buiten.
  
-Zijn dat dan ook scheppingswoorden? Volgens de //Zohar// wel.((De //Zohar// is het belangrijkste boek van de [[weinrebendejoodseoverlevering#3. De Kabbala|Kabbala]], de Joodse mystiek.))+Liefde is dus iets wat uitgaat van God en naar onze eigen wereld stroomtHet is ook iets dat uitkijkt naar het anderenaar de ander.
  
-De //Zohar// legt een verband tussen de woorden die God in Genesis 1:3-30 uitspreekt en de woorden die God in Exodus 20:2-17 uitspreekt.+Volgens [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=62&cs-bijbelhoofdstuk-2=4&cs-versnummer-3=18-18&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|1 Johannes 4:18]], een tekst in het Nieuwe Testament, het christelijke commentaar op de Hebreeuwse Bijbel, jaagt liefde je angst naar buiten.
  
-In Genesis 1:3-30 spreekt God tienmaal iets uitEénmaal op de eerste dag, éénmaal op de tweede dag, tweemaal op de derde dag, éénmaal op de vierde dag, éénmaal op de vijfde dag en viermaal op de zesde dagDe Joodse overlevering noemt dit de tien scheppingswoorden, de tien woorden waarmee God de schepping gemaakt heeft.+In paragraaf [[detienwoorden#2.1. Als twee werelden samenkomen|2.1]] schreef ik dat het hier gaat om de angst dat alles twee is en twee blijft. Met deze angst maakt de liefde dus korte mettenLiefde maakt namelijk alles één.
  
-In het begin van die woorden staat dan steeds de frase “//wà-jomèr èlohīm//”.((In vers 28 zijn de woorden omgedraaid. Daar staat “//Èlohīm wà-jomèr//”.)) //Èlohīm// is het woord voor ‘God’, //wà// is een voegwoordje dat ‘en’ betekent, //jomèr// is afgeleid van //amàr//, wat ‘uitspreken’ betekent. Samen betekenen deze woorden ‘en God spreekt uit’. 
  
-//Èlohīm// en //amàr// zijn twee van de drie basiswoorden van het inleidende zinnetje op de Tien Woorden. Ook dáár spreekt God iets uit. Dáár staat dat er echter niet tienmaal, maar éénmaal. Daarna volgen zonder onderbreking de Tien Woorden. 
  
-Volgens Weinreb zegt God in de Tien Woorden wie de mens eigenlijk isEn door dat uit te spreken, schept Hij hem.((Zie Weinreb, F (1976) //De Bijbel als Schepping//, p. 486.))+=====5Eénwording=====
  
-Met de tien scheppingswoorden schept God dus de wereld en met de Tien Woorden schept Hij de mens. 
  
-{{  2x10woorden.png?650  }}+====5.1. Jōm Kippoer====
  
-De //Zohar// noemt de Tien Woorden uit Exodus 20 het wezen van de tien scheppingswoorden uit Genesis 1.((Zie SperlingH.; SimonM.; LevertoffP.P. (1984) //The Zohar//volume III, p. 280.)) +De nieuwe “platen” vormen samen een menselijk hart. Een hart dat zowel God als de medemens kan liefhebbenEen hart datnet als Godzélf‘goed’ kan zijn ‘zonder reden’Dat hartdie “platen”geeft God aan Mozes die daar vervolgens mee van de berg afdaalt om het aan zijn volksgenoten te geven.
  
-Elk van de Tien Woorden brengt zij in verband met één van de scheppingswoorden.((Zie Lamoen, G.Jvan (vert) (1984) //ZoharHet heilige boek van de kabbalah//, p. 239-241.))+Net als de eerste keer is Mozes 40 dagen en nachten weggeblevenIn paragraaf [[detienwoorden#3.1Ringen|3.1.]] schreef ik dat dit voor de hele tijd staat.
  
-{{  watgoduitspreekt_1.png?650  }}+Eigenlijk blijft Mozes echter tweemaal 40 dagen en nachten weg, want voordat hij de berg opklom, had hij God al 40 dagen en nachten gevraagd of hij de kalverendienaars wilde vergeven en weer met hen op weg wilde gaan.((Zie [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=5&cs-bijbelhoofdstuk-2=9&cs-versnummer-3=18-18&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Deuteronomium 9:18]] en [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=5&cs-bijbelhoofdstuk-2=10&cs-versnummer-3=10-10&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Deuteronomium 10:10]].)) 
  
-{{  watgoduitspreekt_2.png?610  }}+Mozes’ verblijf bij God vóór de scène met het kalf duurt dus 40 dagen en nachten en zijn verblijf bij God ná de scène met het kalf 2 x 40 = 80 dagen en nachten. Die 40 dagen en nachten verhouden zich dus tot die 80 dagen en nachten als 1:2
  
-Met elk van de tien scheppingswoorden schept God een stukje van onze wereld en met elk van de Tien Woorden schept Hij een stukje van de mens.+De 1, de éénheid, hoort bij Gods wereld en de 2, de tweeheid, bij onze wereld. Onze wereld is een gebroken wereld, een wereld van tegenstellingen, een wereld waarin Gods eerste “stenen platen” in scherven liggen. In onze wereld blijft Mozes 80 dagen weg
  
-Weinreb noemt de mens een samenvatting van de hele scheppingElk verschijnsel in de schepping is dus ook op één of andere manier in jezelf te vinden.((Zie Weinreb, Friedrich (1976)De Bijbel als schepping, p. 61.))+Toch is dat niet het einde van het verhaalMozes is namelijk met Gods ‘goedheid zonder reden’ in aanraking gekomen. Vanuit die goedheid heeft God opnieuw “platen” met Zijn Tien Woorden beschreven. Mozes heeft die “platen” boven op de berg in ontvangst genomen.((Zie Weinreb, (1976) //De Bijbel als Schepping//, p. 527.))
  
-Wat er met de mens gebeurt, gebeurt ook met de schepping. Zolang de mens zich aan de Tien Woorden houdt, houdt hij niet alleen zichzelf in stand, maar ook de scheppingWanneer de mens de Tien Woorden aan zijn laars lapt, vernietigt hij niet alleen zichzelf, maar ook de scheppingDe profeet Jeremia beschrijft dit afbraakproces als volgt:+Aan de voet van de berg wachten Mozes’ volksgenoten op de terugkeer van hun leiderDitmaal is er echter geen drukte rond een gouden kalf. Ditmaal heerst er een bescheiden stilte.
  
-‘//Hoe dwaas is mijn gemeente,\\ +Volgens de Joodse Overlevering valt de dag dat Mozes de nieuwe “platen” van God krijgt en er mee de berg afdaaltop [[opwegnaardeeenheid#9De dag dat alles één wordt|Jōm Kippoer]].
-mij kennen zij niet,\\ +
-onverstandige kinderen zijn het,\\ +
-begrip hebben ze niet;\\ +
-wijs zijn ze als het om kwaaddoen gaat\\ +
-maar goeddoen, dat kennen ze niet.\\ +
-Ik zag het land aan,\\ +
-en zie, die beefden,-\\ +
-en alle heuvels: ze trilden.\\ +
-Ik zag,\\ +
-en zie, weg was de mens,-\\ +
-en alle vogels van de hemel waren gevlogen.\\ +
-Ik zag,\\ +
-en zie, de wijngaard was nu de woestijn,-\\ +
-en al zijn steden\\ +
-waren gesloopt\\ +
-door het aanschijn van JHWH,\\ +
-de verschijning van de gloed van zijn toorn//.((Jeremia 4:22-26 in de vertaling van Pieter Oussoren.))+
  
 +//Jōm Kippoer// is de dag van de bedekking, de dag van de verzoening van alle tegenstellingen, iets dus dat wij ons in onze wereld niet voor kunnen stellen.
  
 +//Jōm Kippoer// is de dag dat je je eigen wereld verlaat en Gods wereld betreedt.((Zie Weinreb, F (1976) //De Bijbel als Schepping//, p. 530, 531.)) Eigenlijk is het je sterfdag. Niet voor niets wordt het witte kleed dat joodse mannen op //Jōm Kippoer// dragen, hun doodskleed genoemd. 
  
-=====5Tien Woorden=====+Op //Jōm Kippoer// wordt niet gegeten en gedronken. Ook seks met je partner is dan uit de boze. Het enige wat je op die dag kunt doen, is witte kleren dragen en bidden in de synagoge.((Zie [[http://www.kerkenisrael.nl/jodendom/jomkipoer.php?sw=1138&sh=532|Jom Kipóer, Grote Verzoendag]].))
  
-Tot zover de inleidende zinNu zal ik de Hebreeuwse tekst van de Tien Woorden zelf behandelen. Dat doe ik in de volgende documenten:+Op //Jōm Kippoer// is elke synagogebezoeker een priester. Ook priesters hebben namelijk witte kleren aan, kleren die aanduiden dat je in een geestelijke wereld bent aanbeland.((Zie [[dewoningvangod#8.6. De kleding van Aärons zonen|De kleding van Aärons zonen]].)) 
 + 
 + 
 + 
 +====5.2. Hoe de scherven gelijmd worden==== 
 + 
 +Op //Jōm Kippoer// keer je dus terug naar Gods wereld. 
 + 
 +Je erkent dan eerst eerlijk dat je die wereld verlaten hebt, dat je in een gebroken situatie terecht bent gekomen. Dat illustreert de volgende tekst, die in de synagogedienst van //Jōm Kippoer// steeds opnieuw wordt uitgesproken: 
 + 
 +‘//Wij zijn niet zo brutaal en hardnekkig dat wij U, JHWH onze God, zouden zeggen: ‘Wij zijn braaf geweest en hebben niet gezondigd//’.((Zie Dasberg, I (vert) (1983) //Gebeden voor de verzoendag (1)//, p. 18.)) 
 + 
 +We geven hier toe dat we “zondig” zijn, dat we het doel van ons leven gemist hebben, dat we niet meer leven in de wereld van God, van de éénheid. 
 + 
 +Eén van de Bijbelverzen die op //Jōm Kippoer// geciteerd worden is Psalm 51:17.((Zie Dasberg, I (vert) (1983) //Gebeden voor de verzoendag (1)//, p. 100.)) In dat vers wordt gesproken over een gebroken en gekneusd hart en over een gebroken geest. 
 + 
 +In paragraaf [[detienwoorden#4.4. Ons hart|4.4.]] schreef ik dat ons hart het centrum van ons leven is. Dat leven is hier net zo kapot als de eerste “stenen platen” die in scherven aan de voet van de berg liggen. 
 + 
 +Ook onze geest kan ons hier niet helpen. Het Hebreeuwse woord voor geest is //roeàch//. Volgens de Joodse Overlevering legt onze //roeàch//, onze geest, de verbinding tussen onze //nèfèsj//, ons leven in deze wereld, en onze //nəsjamah//, ons leven bij God.((Zie [[hethebreeuwsendemens#3. De goef, de nèfèsj, de roeàch en de nəsjamah|De goef, de nèfèsj, de roeàch en de nəsjamah]].)) Onze geest is hier echter even stuk als ons hart. 
 + 
 +Tijdens de synagogedienst wordt steeds gepleit op Gods ‘goedheid zonder reden’. ‘//Niet op grond van onze deugden leggen wij U onze gebeden voor, maar op grond van Uw grote barmhartigheid//’, wordt er dan gezongen.((Zie Dasberg, I (vert) (1983) //Gebeden voor de verzoendag (1)//, p. 86.)) 
 + 
 +Die ‘goedheid zonder reden’ is gebaseerd op Gods Naam, //JHWH//. In paragraaf [[detienwoorden#4.2. Iemand die van ons houdt|4.2]] schreef ik dat //JHWH// onze gebrokenheid weer één maakt. Hij doet dat door af te dalen in onze gebrokenheid, door zélf in twee helften te breken en zo zélf ons lot te ondergaan. Dat symboliseren de twee H’s, de twee [[5_he|hē’s]] die zich in de naam //JHWH// bevinden. 
 + 
 +De getalswaarde van de H, de //hē//, is 5. Dat is de helft van 10. 10 is de getalswaarde van de J, de [[10_jod|jōd]], die de eerste letter van de Naam //JHWH// is. Deze J, de //jōd// staat voor alles wat er is.((Zie [[10_jod#5. De oervorm|De oervorm]].)) De H, de //hē// is dus de helft van alles wat er is. De Naam //JHWH// heeft twee van deze H’s, deze //hē’s//. Die staan dus voor de beide helften waarin alles gebroken is. 
 + 
 +Tussen die H’s, die //hē’s// bevindt zich echter een W, een [[6_waw|waw]]. Het beeld van deze //waw// is een haak. Een haak verbindt twee helften. In dit geval verbindt hij de twee //hē’s//. Zo worden de helften in Gods Naam weer aan elkaar gelijmd. 
 + 
 +In de volgende afbeelding zet ik dat alles nog eens op een rij. Voor de duidelijkheid heb ik de //hē’s// lichter gekleurd: 
 + 
 +{{  jhwh_verbindt_1.png?520  }} 
 + 
 +De Naam JHWH staat dus zowel voor de gebrokenheid als de éénwording van alles. Dit laatste wordt in de synagogedienst geïllustreerd met een ander Bijbelcitaat, namelijk [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=25&cs-bijbelhoofdstuk-2=14&cs-versnummer-3=9-9&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Zacharia 14:9]], dat spreekt over een tijd waarin de Naam //JHWH// weer één is.((Zie Dasberg, I (vert) (1983) //Gebeden voor de verzoendag (1)//, p. 32.)) 
 + 
 +Op een bepaald moment in de synagogedienst wordt het verslag gelezen uit de Talmoed over de belangrijkste priester die op //Jōm kippoer// in de tijd dat de tempel er nog was, het heiligste gedeelte van de [[dewoningvangod|woning van God]] betrad en daar de Naam //JHWH// uitsprak. Op dat zelfde moment wierpen de mensen buiten het heiligdom zich ter aarde om die Naam te prijzen. Wanneer de priester zelf weer buiten was, verklaarde hij met de woorden van [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=3&cs-bijbelhoofdstuk-2=16&cs-versnummer-3=30-30&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Leviticus 16:30]] het volk rein. De Naam had Zijn werk gedaan en de verzoening van de tegendelen bewerkstelligt.((Zie Dasberg, I (vert) (1983) //Gebeden voor de verzoendag (2)//, p. 621.)) 
 + 
 +Aan het einde van de synagogedienst spreken de synagogebezoekers zevenmaal uit dat JHWH hun God is. Daarna wordt er een //thəqia//, een langgerekte toon op de //sjofar// geblazen.((Zie Dasberg, I (vert) (1983) //Gebeden voor de verzoendag (2)//, p. 931.)) Die ene toon, die ook klonk toen God de Tien Woorden uitsprak, drukt uit dat alles nu één is.((Zie [[hetboek_exodus#5.2. De sjofar|De sjofar]].)) 
 + 
 +Mozes heeft namelijk nieuwe “platen” van God ontvangen. De “platen” van het menselijke hart dat in staat is om God en de medemens lief te hebben. 
 + 
 +In het Bijbelvers [[http://www.naardensebijbel.nl/?search-class=DB_CustomSearch_Widget-db_customsearch_widget&widget_number=preset-default&-0=vers&cs-booknr-1=14&cs-bijbelhoofdstuk-2=36&cs-versnummer-3=26-27&cs-bijbelvers_v1-4=&search=Zoeken|Ezechiel 36:26,27]] wordt gesproken over een nieuw hart en een nieuwe geest. Dat nieuwe hart is in staat om naar de Tien Woorden te leven. En die nieuwe geest is door Gods Geest in staat gesteld de verbinding te leggen tussen ons leven in deze wereld en ons leven bij God. 
 + 
 + 
 + 
 +====5.3. Hutjes zonder dak==== 
 + 
 +Als Mozes met de twee “platen” bij zijn volksgenoten is, kiest hij twee van hen uit om een tent te maken waarvan God hem op de top van de berg het ontwerp heeft gegeven. Het gaat hier niet om een gewone tent, maar om een hele wereld, om een wereld waarin God wil wonen.((Meer over deze tent vind je in mijn document [[dewoningvangod|De woning van God]].)) 
 + 
 +In het centrum van die nieuwe wereld plaatst Mozes de twee “platen”, het menselijke hart dat God en de medemens kan liefhebben. Liefde is dus het hart en het doel van alles wat er is. 
 + 
 +Na vijf dagen is de tent klaar. Op die dag begint [[http://www.kerkenisrael.nl/jodendom/soekot.php|soekoth]], ofwel het Loofhuttenfeest. Op dat feest wonen de joden in een hutje waarin je, als je naar boven kijkt, de hemel moet kunnen zien. De hemel staat voor de plek waar God woont. In een loofhut moet je die plek dus kunnen zien.((Weinreb, F (1976) //De Bijbel als Schepping//, p. 533.)) 
 + 
 +Er is dus een verband tussen de loofhut en de woning van God. In die woning is één grote liefdedienst aan de gang. Een liefdedienst waarin alles draait om de “platen” waarop Godzélf Zijn Tien Woorden geschreven heeft. 
 + 
 + 
 + 
 +=====6. Wat op de twee “platen” geschreven staat===== 
 + 
 + 
 +====6.1. De Tien Woorden in een vertaling===== 
 + 
 +In paragraaf [[detienwoorden#4.5. Liefde tot God en onze naaste|4.5]] schreef ik dat de eerste “plaat” over de liefde tot God gaat en de tweede “plaat” over de liefde tot de medemens. 
 + 
 +Op de eerste “plaat”, de “plaat” van de liefde tot God, heeft God het eerste vijftal woorden geschreven: 
 + 
 +WOORD 1\\ 
 +//Ik ben JHWH, God-over-jou, die jou heb uitgeleid uit het land van Egypte, uit het dienaarshuis.//  
 + 
 +WOORD 2\\ 
 +//Niet zal dít er voor jou wezen: ándere goden, bij mijn aanschijn!\\ 
 +Niet zul je voor jezelf maken een snijbeeld of welke gestalte dan ook die is in de hemelen boven, die is op het aardland beneden of die is in de wateren onder het aardland!\\ 
 +Níet zul je je voor hen buigen en níet zul je hen dienen; want ik, JHWH, God-over-jou, ben een naijverig God. Die onrecht van vaders aan zónen bezoekt, aan derden en vierden van hen die mij haten; en die vriendschap bewijst aan dúizenden: aan hen die mij liefhebben en mijn geboden bewaken!// 
 + 
 +WOORD 3\\ 
 +//Níet aanheffen zul je de naam van JHWH, God-over-jou, voor valse zaken, want niet ongestraft laat JHWH wie zijn naam aanheft voor valse zaken!// 
 + 
 +WOORD 4\\ 
 +//Gedenk de dag van de sabbat// –het rusten– //door die te heiligen; Een zestal dagen mag je dienen en al je werk doen, en de zevende dag is een sabbat voor JHWH, God-over-jou;\\ 
 +níet doen zul je welk werk ook: jij, je zoon, je dochter, je dienaar, je dienstmaagd, je vee noch de zwerver-te-gast die in je poorten is. Want in zes dagen heeft JHWH de hemelen en het aardland gemaakt, de zee en al wat er in hen is, en hij hield rust op de zevende dag; daarom heeft JHWH de sabbatdag gezegend en hem geheiligd!// 
 + 
 +WOORD 5\\ 
 +//Eer je vader en je moeder; opdat je dagen lang mogen worden op de// –rode– //grond die JHWH, God-over-jou, aan jou geeft!// 
 + 
 +Op de tweede “plaat”, de “plaat” van de liefde tot de mens, heeft God het tweede vijftal woorden geschreven: 
 + 
 +WOORD 6\\ 
 +//Níet doodslaan zul je;// 
 + 
 +WOORD 7\\ 
 +//Níet vreemdgaan zul je;// 
 + 
 +WOORD 8\\ 
 +//Níet stelen zul je en// 
 + 
 +WOORD 9\\ 
 +//Níet antwoorden zul je over je naaste als een getuige die liegt!// 
 + 
 +WOORD 10\\ 
 +//Níet begeren zul je het huis van je naaste;\\ 
 +niet begeren zul je de vrouw van je naaste, zijn dienaar, zijn dienstmaagd, zijn os, zijn ezel, ja, al wat van je naaste is!// 
 + 
 +Dit is de tekst van de Tien Woorden in de [[http://www.naardensebijbel.nl/zoeken-in-de-naardense-bijbel|vertaling van Pieter Oussoren]]. Ik heb alleen “de ENE”((De ENE is Ousorens vertaling van de Naam van God. Zie [[http://www.naardensebijbel.nl/de-vertaling/godsnaam|Godsnaam]].)) vervangen door “JHWH”. 
 + 
 +Misschien valt de inhoud van die tekst je nu tegen. Misschien had je niet verwacht dat in zo’n belangrijke tekst primitieve woorden als ‘naijverig’, ‘dienaar’, ‘dienstmaagd’, ‘os’ of ‘ezel’ opdoemen. Dan vraag ik je nog even geduld te hebben. Vertalingen tonen ons slechts het beeldverhaal. De Hebreeuwse tekst die daaraan ten grondslag ligt, is vele malen rijker en dieper. Die Hebreeuwse tekst zal ik in de deeldocumenten tot in de details behandelen. 
 + 
 + 
 + 
 +====6.2. De ene vijf in de andere vijf==== 
 + 
 +Terug naar de beide “platen”. 
 + 
 +In de vorige paragraaf heb ik de woorden van die “platen” na elkaar geschreven, maar in de twee “platen” vormen ze een éénheid. 
 + 
 +Volgens de //Zohar//, het belangrijkste boek van de [[weinrebendejoodseoverlevering#3. De Kabbala|Kabbala]], de joodse mystiek, kun je bij de “platen” niet spreken van de ene plaat en de andere plaat, de rechterkant en de linkerkant, de voorkant en de achterkant. 
 + 
 +Je ziet daar de “vijf woorden van de ene plaat” en tegelijkertijd de “vijf woorden van de tweede plaat”. Je kijkt daar naar woord 1 en tegelijkertijd naar woord 6. Je kijkt daar naar woord 2 en tegelijkertijd naar woord 7, enzovoort, enzovoort.((Zie Sperling, H; Simon, M; Levertoff, P.P (1984) //The Zohar, Volume II//, p. 254-256.)) 
 + 
 +{{ 2_platen_2.png?640 }} 
 + 
 +De eerste “plaat” is dus één met de tweede “plaat”. De woorden die bij de liefde tot God horen, zijn dus één met de woorden die bij de liefde tot de medemens horen. De woorden zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. 
 + 
 +Die verbinding is ook iets dat in //JHWH//, in de Naam van God plaatsvindt.((Weinreb, F (1976) //De Bijbel als Schepping//, p. 496.))  
 + 
 +In //JHWH// zijn twee [[5_he|hē’s]] verbonden door de [[6_waw|waw]]. In paragraaf [[detienwoorden#5.2. Hoe de scherven gelijmd worden|5.2]] schreef ik dat het beeld van de //waw// een haak is. 
 + 
 +Diezelfde [[6_waw|waw]] staat echter ook voor de mens. De mens verbindt hier dus de twee [[5_he|hē’s]] met elkaar. Deze //hē’s// zijn de twee “platen”, de liefde tot God en de liefde voor de mens. Als de mens God en zijn medemens liefheeft, maakt hij Gods Naam dus één.  
 + 
 +De door een [[6_waw|waw]] verbonden [[5_he|hē’s]] kun je lezen als een vorm van het werkwoord “zijn”. Als je God en je medemens liefhebt, ben je dus pas echt. Dan ben je er, net zoals Godzélf er is. Dan deel je Gods bestaan.  
 + 
 +Gods Naam kun je vertalen als ‘Hij (Die er) is’. 
 + 
 +{{ jhwh_verbindt_2.png?570  }} 
 + 
 +Volgens Hermann Friedrich Kohlbrugge, een protestantse dominee uit de 19e eeuw, zegt God in de Tien Woorden wie Hij eigenlijk is.((Zie Kohlbrugge, H.F (1851) //Preek over Zondag 34 van de Heidelbergse Cathechismus//.)) De Tien Woorden zijn dus niet zomaar wat regels die God aan de mens geeft, maar een uitdrukking van Gods eigen Wezen.  
 + 
 +Als wij de Tien Woorden verrichten, wordt dat Wezen ook ons wezen. Dan kunnen we volgens Kohlbrugge pas echt respect voor onszelf hebben. Dan hebben we pas echt waar we naar verlangen. Dan zijn we pas echt gelukkig. 
 + 
 + 
 + 
 +====6.3. Tien geboden==== 
 + 
 +Ook de christenen kennen de Tien Woorden. Ze staan immers in de Hebreeuwse Bijbel en dat kennen ze als het “Oude Testament”. Een “Oude Testament” dat wordt gevolgd door het christelijke Nieuwe Testament. Samen vormen die twee Testamenten de christelijke Bijbel,((Zie [[degeschiedenisvanhethebreeuws#5.1. Het Nieuwe Testament|Het Nieuwe Testament]].)) een Bijbel die gelezen wordt door de bril van het Nieuwe Testament. 
 + 
 +Ook voor christenen zijn de Tien Woorden essentieel. Samen met het Onze Vader((Het Onze Vader is het gebed dat Jezus aan zijn leerlingen leerde.)) en de Geloofsbelijdenis((De Geloofsbelijdenis is een korte tekst waarin het christelijke geloof wordt samengevat. Een vroege Geloofsbelijdenistekst is de [[http://hervormdwesterbroek.nl/category/gemeente-westerbroek/geloofsbelijdenissen/apostolische-geloofsbelijdenis|Apostolische geloofsbelijdenis]].)) vormen ze de basis van het traditionele christelijke geloofsonderricht. 
 + 
 +In het algemeen noemen christenen die Tien Woorden echter niet de “Tien Woorden”, maar de “tien geboden”. En inderdaad doen de Tien Woorden denken aan leefregels waaraan je je als mens moet houden.  
 + 
 +Alleen woord 1 kun je onmogelijk als een leefregel zien. Daarin zegt God wie Hij voor ons is. Woord 1 hoort volgens de meeste christenen daarom niet bij de eigenlijke ‘’tien geboden”. Dat zien ze als de aanhef ervan. 
 + 
 +De [[http://nl.wikipedia.org/wiki/Oosters-orthodoxe_Kerk|Oosters-orthodoxen]], de [[http://nl.wikipedia.org/wiki/Gereformeerd|Calvinisten]] en de [[http://nl.wikipedia.org/wiki/Anglicaanse_Kerk|Anglicanen]] splitsen woord 2 in tweeën. Dat zijn bij hen gebod 1 en 2. Hun gebod 3 t/m 10 zijn identiek met woord 3 t/m 10. De [[http://nl.wikipedia.org/wiki/Rooms-katholieke_Kerk|Rooms-katholieken]] en de [[http://nl.wikipedia.org/wiki/Lutheranisme|Lutheranen]] splitsen woord 10 in tweeën. Dat zijn bij hen gebod 9 en 10. Hun gebod 1 t/m 8 zijn identiek met woord 2 t/m 9. 
 + 
 +Deze “geboden” worden door christenen ook wel aangeduid als de “wet”. Een “wet” die God aan de mensen geeft om zich daaraan te houden. 
 + 
 +In oude Calvinistische kerken zie je soms borden hangen waarop die “wet” in de oude [[http://nl.wikipedia.org/wiki/Statenvertaling|Statenvertaling]] van [[http://www.bijbelsdigitaal.nl/view/?mode=2&bible=sv1637&part=1|1637]] geschreven is: 
 + 
 +{{ gebodenbord.jpg?450 = |Dit is het oude tiengebodenbord van de Nederlands Hervormde kerk in Lienden. Het is een foto van de Rijksdienst voor het cultureel erfgoed, die ik zelf wat heb ingezoomd. }} 
 + 
 +De meeste christenen zeggen dat je de “wet” niet op eigen kracht kunt houden, dat je daarvoor Gods “genade”, Gods goedheid zonder reden, nodig hebt. Zij noemen dat het “evangelie”. 
 + 
 +Woord 1 zou je kunnen beschouwen als het “evangelie in een notendop”. Daar noemt God zich namelijk de God die ons bevrijd. Maar zoals ik al schreef, hoort woord 1 voor christenen niet bij de eigenlijke tien geboden. “Wet” en “evangelie” worden hier dus van elkaar losgekoppeld. 
 + 
 + 
 + 
 +====6.4. Tien geboden in de moderne tijd==== 
 + 
 +Net als de joden maken de christenen onderscheid tussen een “plaat” die voor de liefde tot God staat en een “plaat” die voor de liefde tot de medemens staat. 
 + 
 +Bij de joden vormt woord 5 het sluitstuk van de eerste “plaat”. Woord 5 gaat over de eerbied voor je vader en je moeder. In de joodse traditie worden de ouders naast God als onze scheppers gezien. Zij vormen de laatste schakel die ons met Godzélf verbindt. 
 + 
 +Bij de christenen maakt woord 5 deel uit van de “plaat” van de liefde tot de medemens. Je ouders zijn hier dus je eerste medemensen.  
 + 
 +De band tussen de eerste vijf woorden en de tweede vijf woorden, waar de //Zohar// ons over vertelt, is hier dus verbroken. Daardoor gaan de “platen” los van elkaar opereren. 
 + 
 +In de [[watispremodern_modern_postmodern#3. Wat is modern?|moderne]] tijd worden de eerste vijf woorden zelfs afgeschaft. 
 + 
 +Moderne mensen vinden het moeilijk om nog in een God te geloven. Met woord 1 t/m 3 weten ze daarom geen raad meer. 
 + 
 +Ook woord 4 wordt een probleem. Dat woord gaat namelijk over de tijd die vrijgemaakt wordt om zich met deze God bezig te houden. Woord 4 wordt hooguit nog als een oproep ervaren om af en toe tot rust te komen. 
 + 
 +En ook woord 5 krijgt een andere lading. De ouders worden hooguit nog als je begeleiders naar de volwassenheid beschouwd. Als je volwassen bent, heb je hun zorg en raad niet meer nodig. 
 + 
 +Eigenlijk blijven alleen woord 6 t/m 10 nog over. Dat zijn de woorden over de liefde tot je medemens. Die worden nu tot praktische leefregels in een burgerlijke samenleving gebombardeerd. Zonder die regels zou de samenleving een chaos worden. 
 + 
 +Bij de joden vormen woord 1 t/m 5 de motivatie voor woord 6 t/m 10. Neem bijvoorbeeld woord 6. Dat verbiedt je je medemens te doden. In woord 1 laat God zien wie Hijzélf is. Volgens de Bijbel zijn wij ten diepste afspiegelingen van God. Als wij onze medemens doden, doden wij dus een afspiegeling van God. Als wij onze medemens aantasten, tasten wij dus Godzélf aan. 
 + 
 +Iets dergelijks geldt ook voor de andere woorden. 
 + 
 +In de moderne tijd vallen die motivaties weg. Woord 6 t/m 10 worden dan nuttige regels om de orde in de samenleving in stand te houden. 
 + 
 + 
 + 
 +====6.5. Tien geboden in de postmoderne tijd==== 
 + 
 +In de zestiger jaren van de vorige eeuw wordt woord 10 een probleem.  
 + 
 +In die tijd wordt de Romantiek, die in de 19e eeuw aanvangt bij een elite, een massabeweging. In de Romantiek staat het individu en dat wat het voelt en ervaart centraal. Deze stroming staat of valt dus met verlangens. Verlangens geven je het gevoel dat je écht leeft. 
 + 
 +Ook in de [[watispremodern_modern_postmodern#4. Wat is premodern?|premoderne]] tijd waren verlangens belangrijk, maar daarbij stonden niet wijzelf, maar God centraal. Premoderne mensen wilden verlangen wat God verlangt. Zij wilden God navolgen. 
 + 
 +In onze [[watispremodern_modern_postmodern#5. Wat is postmodern?|postmoderne]] tijd is God echter uit beeld verdwenen en komt ons “ik” daarvoor in de plaats. Wat “ikzelf” verlang is de maatstaf geworden. Heel ons intieme leven draait erom en dat niet alleen. Het is ook de kurk waarop onze kapitalistische maatschappij drijft. 
 + 
 +‘//Greed is good//’, begeerte is goed, zegt [[http://nl.wikipedia.org/wiki/Ayn_Rand|Ayn Rand]] in haar hoofdwerk [[http://nl.wikipedia.org/wiki/Atlas_Shrugged|Atlas shrugged]] dat in 1999 door internetgebruikers tot de beste roman van de vorige eeuw is verkozen. Volgens Rand is je eigen geluk het hoogste morele doel wat er bestaat, een doel dat je bereikt door zo verstandig mogelijk je eigen belang te volgen zonder te letten op de belangen van anderen.((Zie [[http://www.trouw.nl/tr/nl/4324/Nieuws/article/detail/1101057/2010/04/03/Utopie-zonder-mededogen.dhtml|Hans Achterhuis (2010) Utopie zonder mededogen]].))  
 + 
 +Je bent echter niet alleen op de wereld. Daarom botsen je verlangens al gauw op de verlangens van je medemensen naar dezelfde dingen. 
 + 
 +Dat kan ook niet anders, zegt de Franse filosoof René Girard, want iedereen merkt vroeg of laat dat hijzelf geen god is en zoekt dat god-zijn dan in zijn medemensen die hij stiekem na gaat volgen.((Zie [[ishetafgelopenmetdeman#5. Mannen zijn volgers|Mannen zijn volgers]].)) 
 + 
 +Iedereen gaat dus verlangen wat anderen verlangen. 
 + 
 +En als die ander dan te pakken krijgt wat hij verlangt, willen wij dat ook hebben. 
 + 
 +Maar dat is nu juist wat woord 10 ons verbiedt. En doordat woord 10 een probleem wordt, dreigt de hele tweede “plaat” een probleem te worden. 
 + 
 +In zijn boek //De Tien Woorden in de Mekhilta// verdeelt M. van Loopik de Tien Woorden in drie categorieën:((Zie Drs M. van Loopik, (1987) //De Tien Woorden in de Mekhilta//, p. 23.)) 
 + 
 +  - Woorden die te maken hebben met wat je denkt. 
 +  - Woorden die te maken hebben met wat je zegt. 
 +  - Woorden die te maken hebben met wat je doet. 
 + 
 +Categorie 1 bestaat uit woord 1 en 2 van de eerste “plaat” en woord 10 van de tweede “plaat”.\\ 
 +Categorie 2 bestaat uit woord 3 van de eerste “plaat” en woord 9 van de tweede “plaat”.\\ 
 +Categorie 3 bestaat uit woord 4 en 5 van de eerste “plaat” en woord 6, 7 en 8 van de tweede “plaat”. 
 + 
 +{{ 2_platen_3.png?620 }} 
 + 
 +Categorie 1, de categorie van je gedachten, kun je zien als de onzichtbare bron waaruit de beide andere categorieën voortkomen. 
 + 
 +In die zin is woord 10 dus de bron van de hele tweede “plaat”. In onze tijd wordt die bron op alle mogelijke manieren aangevallen. Gedachten kunnen echter woorden worden en daarna daden. Zo loopt dus de hele tweede “plaat” gevaar en daarmee ook de samenleving waarin deze “plaat” nog functioneert. 
 + 
 +De woorden van deze “plaat” zijn bedoeld als schotten tussen jou en je medemensen. Schotten die het leven (woord 6), de intieme kring (woord 7), het eigendom (woord 8) en de goede naam (woord 9) intact houden. Als die schotten wegvallen, geldt er nog maar één recht, het recht van de sterkste. 
 + 
 + 
 + 
 +=====7. De Tien Woorden zelf===== 
 + 
 +Tegenwoordig worden de Tien Woorden veelal ervaren als fatsoensregels. Fatsoensregels die voor het grootste deel niet meer relevant zijn voor de tijd waarin wij leven. 
 + 
 +Volgens de Bijbel vormen de Tien Woorden echter de pijlers onder het menselijke gebouw. Als deze pijlers omvallen, valt de mens zelf om. De Tien Woorden staan in de Bijbel voor de waarheid. Als die waarheid verdwijnt, is alles drijfzand geworden.  
 + 
 +De Hebreeuwse tekst van deze Tien Woorden en van de zin waarmee deze worden ingeleid, wil ik nu tot in het detail bestuderen. Dat doe ik in de volgende documenten
 + 
 +De inleidende zin: 
 + 
 +[[eengoddiespreekt|Een God die spreekt]] 
 + 
 +De Tien Woorden zelf:
  
 ^ De eerste “plaat” ^ De tweede “plaat”  ^ ^ De eerste “plaat” ^ De tweede “plaat”  ^